Σύμφωνα με την παράδοση οι κάτοικοι των γειτονικών χωριών Πάνω και Κάτω κουπέτρα (=Τ΄ατού Πέτρα), που ήταν κτισμένα στα πλάγια του όρους Αφάμης αλλά σήμερα δεν υπάρχουν, μια νύκτα πρόσεξαν μια φωτιά ανάμεσα σε κάτι θάμνους στην περιοχή που βρίσκεται σήμερα κτισμένο το Μοναστήρι. Όταν ξημέρωσε πήγαν στο μέρος που είδαν τη φωτιά αλλά δεν είδαν κανένα σημάδι.Το φαινόμενο αυτό επαναλήφθηκε αρκετές νύκτες. Τότε άρχισαν να σκάβουν τη γη για να ανακαλύψουν μια μικρή σπηλιά μέσα στην οποία βρήκαν το Σταυρό. Για να ευχαριστήσουν τον Θεό, έκτισαν πάνω από την σπηλιά ένα παρεκκλήσι και φύλαγαν εκεί τον πολύτιμο θησαυρό τους που έγινε ιερό προσκύνημα, και προσέτρεχαν για θεραπεία με τη θαυματουργία του Τιμίου Σταυρού. 
Με το καιρό το εκκλησάκι μετατράπηκε σε μεγάλο Μοναστήρι, με πολλούς μοναχούς και τεράστια περιουσία όχι μόνο στη Κύπρο αλλά και στο εξωτερικό, διατηρώντας Μετόχι στην Κωνσταντινούπολη και ακίνητη περιουσία στη Ρωσία. Οι κάτοικοι των Κουπέτρων, και άλλοι από αλλού, απεκατεστάθησαν γύρω από την Μονή και έτσι σχηματίσθηκε ο οικισμός του Ομόδους. Σύμφωνα με την παράδοση, το Μοναστήρι ιδρύθηκε πριν από την Άφιξη της Αγίας Ελένης στη Κύπρο το 327 μ.χ. Το πότε ακριβώς ιδρύθηκε είναι άγνωστο.
Διάφοροι ιστορικοί της Κύπρου όπως ο Νεόφυτος ο Ροδινός, ο Ρώσος μοναχός περιηγητής Μπάρσκι, ο Αχριμανδρίτης Κυπριανός κ.α. αναφέρονται στην επίσκεψη της Αγίας Ελένης στη Κύπρο και στο γεγονός ότι άφησε στο Μοναστήρι κομμάτι από το Άγιο Σχοινί και το Τίμιο Ξύλο. Το Σχοινί αυτό με το οποίο οι Ρωμαίοι έδεσαν τον Χριστό στο Σταυρό το περιγράφουν ότι έχει χρώμα κοκκινωπό και ότι κηλιδώθηκε δια αίματος του Χριστού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου