tag:blogger.com,1999:blog-6370617671877120781.post4108381853357270514..comments2024-03-28T12:38:07.330+02:00Comments on Προσκυνητής: «Ρόζ Χριστιανισμός»: Ἡ ἔννοια τῆς λέξης "Ἀγάπη" ἔχει γίνει ἀγνώριστη.π.Γεώργιος-Προσκυνητήςhttp://www.blogger.com/profile/11233342082981936430noreply@blogger.comBlogger2125tag:blogger.com,1999:blog-6370617671877120781.post-23469751937039397272020-12-01T08:39:48.162+02:002020-12-01T08:39:48.162+02:00 Γενικά αναφέρομαι, όχι αποκλειστικά για το συγκε... Γενικά αναφέρομαι, όχι αποκλειστικά για το συγκεκριμένο κείμενο. Θεωρώ ότι είναι χρήσιμο για κείμενα άλλης εποχής και άλλου έθνους να υπάρχει, έστω επιγραμματικά, μια εισαγωγή κατατοπιστική. <br /> Το θέμα είναι ότι διαβάζοντας ένα κείμενο συμβαίνει συχνά να δώσουμε μεγάλη προσοχή εκεί που δεν πρέπει. π.χ. πριν από λίγα χρόνια σε ένα βιβλίο (του π. Αλ. Σμέμαν) αναφέρει ότι δεν πρέπει να εξομολογούμαστε πριν να Μεταλλάβουμε. (δεν θυμάμαι την ακριβή έκφραση, αλλά αυτή ήταν η ουσία) Αυτή η θέση είναι αντιπατερική. Στο Άγιο Όρος μου έδωσαν μια πληροφορία που βάζει τα πράγματα στη θέση τους. «Στη Ρωσία έχουν σαν παράδοση να εξομολογούνται την ώρα της Θ. Λειτουργίας, ώστε να Μεταλλάβουν όσο το δυνατόν πιο καθαροί. Οπότε έτσι χάνουν τον Εκκλησιασμό και ο Πνευματικός και οι εξομολογούμενοι.» <br /> Πόσες παρεξηγήσεις και πόσες διαφωνίες θα αποφεύγονταν αν υπήρχαν κατατοπιστικές εισαγωγές για κάθε κείμενο!<br /> Κάτι ανάλογο ζήσαμε πριν από λίγα χρόνια αλλά σε μορφή λόγου. Τα τηλεοπτικά κανάλια ασχολήθηκαν με την δήλωση του μακαριστού Χριστοδούλου: «Υπάρχουν σήμερα Αθανάσιοι Διάκοι και Παπαφλέσσες έτοιμοι να πολεμήσουν για τη πατρίδα.» Τα σενάρια δεν είχαν τελειωμό. Όταν μετά από καιρό τον είχαν καλεσμένο σε μια εκπομπή έβαλε τα πράγματα στη θέση τους: «Ήταν 25η Μαρτίου και με ρώτησαν οι δημοσιογράφοι αν υπάρχουν και σήμερα Αθανάσιοι Διάκοι και Παπαφλέσσες έτοιμοι να πολεμήσουν για την πατρίδα. Κι εγώ απάντησα: Να είστε σίγουροι ότι και σήμερα υπάρχουν, Αθανάσιοι Διάκοι και Παπαφλέσσες έτοιμοι να πολεμήσουν για την πατρίδα.» Α.Τ.ΙΩΑΝΝΗΣhttps://www.blogger.com/profile/07944775190997782803noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6370617671877120781.post-36268519928781066822020-12-01T00:43:00.062+02:002020-12-01T00:43:00.062+02:00Νομίζω πως ο συγγραφέας αφελως στηλιτευει μια ηθικ...Νομίζω πως ο συγγραφέας αφελως στηλιτευει μια ηθικολογία αντιπροτεινοντας μια ακόμη ηθικολογία επί της ουσίας. Γιατί να απουσιάζει η ακραιφνής οντολογία του εκκλησιαστικου λόγου; Που είναι η αμαρτία ως εκούσια αμεθεξια του Θεού; Που είναι οι εντολές ως υπαρξιακος χώρος κοινωνίας μετά του Θεού; Πρέπει στον κόσμο είτε να λέμε "ο Θεός είναι αγάπη άρα κάνε ο, τι σου κατέβει" είτε "μη αυτό μη εκείνο επειδή ο Θεός νευριάζει και θα σε κάψει" παλαντζαροντας από τη μια ανοησία στην άλλη; Ήμαρτον, υπάρχει και το (ποιοτικό, όχι ποσοτικό) ίσωμα (της οντολογίας και όχι της ηθικής), κάπου το χάσαμε εντελώς Γεώργιοςnoreply@blogger.com