Ανυσηχίες...

Eιδήσεις μας βομβαρδίζουν καθημερινά και εμείς μένουμε ευχαριστημένοι, που ή ενημέρωση μας είναι άμεση κι αυτόματη. Νιώθουμε πολίτες του κόσμου, ρυθμιστές της τύχης μας, μέτοχοι στα παγκόσμια γεγονότα.

"Ομως οί ειδήσεις έχουν το ίδιο μοτίβο γιατί εμείς είμαστε ίδιοι. Δεν αλλάζουν εύκολα οί άνθρωποι. Δεν αλλάζουν οί ειδήσεις. Ό Σεφέρης επιγραμματικά γράφει:

Το βροχερό φθινόπωρο σ' αυτή τη γούβα


κακοφορμίζει την πληγή του καθενός μας


ή αυτό πού θα 'λεγες αλλιώς νέμεση μοίρα


ή μονάχα κακές συνήθειες, δόλο κι απάτη

ή ακόμα ιδιοτέλεια να καρπωθείς το αίμα των άλλων.
Οί περισσότεροι, κι αυτοί πού περπατούν πάνω ατή σκηνή αλλά κι οί θεατές αποτελούμε την ίδια μερίδα ανθρώπων. Τρεφόμαστε από τη σάρκα των άλλων. Αυξάνουμε την τιμή των ευτελών πραγμάτων. Το δίκαιο φτάνει στα δικά μας μέτρα. Διακηρύσσουμε αρχές, ανακοινώνουμε τίς παραβάσεις, γιατί έτσι βγάζουμε το ψωμί μας.


Παραβαίνουμε τίς ίδιες αρχές, άλλ' έχουμε δικαιολογίες. Κι ακόμα περιμένουμε τη βελτίωση, την αλλαγή. Είμαστε σαν τη μητέρα, πού καταριέται τον πόλεμο, γιατί της στέρησε τα παιδιά της, όμως ζεί πουλώντας πραμάτεια στους στρατιώτες.

Στροβιλιζόμαστε σε μια κίνηση χωρίς τέλος. Ελπίζουμε όμως να φανεί κάποιος πού θ' αποδώσει τη δικαιοσύνη καί θα φέρει την ειρήνη στους δυο, πού μάχονται καί μαίνονται.

Θα εκτιμήσουμε αυτόν, πού θα υπηρετήσει την κοινωνία αφοσιωμένα χωρίς κέρδος καί τον λαό με κατανόηση καί σεβασμό.

Είμαστε πρόθυμοι ν' ακούσουμε λόγια σοφά, πού γαληνεύουν την ψυχή καί ξερριζώνουν τα πάθη της. Βαρεθήκαμε τα λόγια τα κενά καί τίς αντιφατικές πράξεις.

Το ξέρουμε ότι δεν μπορούμε να πορευθούμε άλλο έτσι. Όμως οί ειδήσεις εξακολουθούν να είναι ίδιες- έρχονται απαράλλακτες απ'όλα τα πλάτη της γης.

Κι εμείς δεν κάνουμε την αρχή από τον εαυτό μας. Είμαστε εϋπιστοι. Πιστεύουμε κάθε φορά καί κάποιον άλλο, κι ας έχουμε τον αδιάψευστο οδηγό για την προσωπική μας πορεία καί τίς σχέσεις μας με τους άλλους.

Το δύσκολο είναι ότι πρέπει εμείς ν' αλλάξουμε.