Ο γέροντας Παίσιος περί πατρίδος

«Ό Γέροντας, ξερριζωμένος άττό την βρεφική του ηλικία, και έχοντας ζήσει την φρίκη του πολέμου και της Κατοχής, γνώριζε από την πείρα του ότι το να διάγωμεν ήρεμον και ήσύχιον βίον είναι μεγάλη ευλογία. Αγαπούσε την Πατρίδα και έλεγε: «Και ή Πατρίδα είναι μία μεγάλη οικογένεια». Δεν επεδίωκε το εθνικό μεγαλείο, την δόξα και την ισχύ με την κοσμική έννοια, αλλά την ειρήνη, την πνευματική άνοδο και την ηθική ζωή των πολιτών, για να μας βοηθά ό Θεός. Όπως οί Προφήτες του Ισραήλ συμμετείχαν στην ζωή του έθνους ενεργά με τον τρόπο τους, προσεύχονταν, θρηνούσαν, έλεγχαν βασιλείς, κήρυτταν μετάνοια και προφήτευαν για τα επερχόμενα δεινά, το ίδιο και ό Γέροντας δεν ήταν αδιάφορος και απαθής στα θέματα της πατρίδος. Ό προφήτης δεν ήταν εθνικιστής πού έλεγε: «Δια Σιών ου σιωπήσομαι». Το ίδιο και ή στάση του Γέροντα ήταν καθαρά πνευματική... Υπερασπιζόμενος την ελληνικότητα της Μακεδονίας άνήρτησε στο άρχονταρίκι του το κείμενο του προφήτη Δανιήλ πού αναφέρεται στον βασιλέα των Ελλήνων Αλέξανδρο και δί­πλα του μία μεγάλη χάρτινη εικόνα ενός Αγγέλου από Σερβικό Μοναστήρι, να δεί­χνει το κείμενο». Ή πατρίδα, λοιπόν, είναι μία μεγάλη οικογένεια, έλεγε ό μακαριστός Γέρων Παίσιος, εννοώντας προφανώς ότι είναι δικαιολογημένη ή έμφυτη αγάπη του ανθρώπου προς τον τόπο οπού γεννήθηκε. αρκεί να μην γίνεται αυτή ή αγάπη αιτία να λησμονούμε τα καθήκοντα μας προς τον Θεό. Κατά θαυμαστό τρόπο ή επισήμανση αυτή μας θυμίζει την διδασκαλία του Με­γάλου Βασιλείου για το θέμα: «Την ένεγκουσαν και θρέψασαν πατρίδα ϊσα γονεύσι τιμάν», δηλαδή πρέπει να τιμούμε την πατρίδα μας, όπως ακριβώς τιμούμε τους γονείς μας.