Όλες οι γενιές πρόσφεραν αγίους, γι΄ αυτό η αγιότητα δεν είναι μια σελίδα του παρελθόντος, αλλά είναι και πρέπει να είναι κάτι το συνεχές.
Στην Αγ. Γραφή ο Θεός μας δείχνει τι συμβαίνει όταν δεν υπάρχουν πια άγιοι. Πρώτο μάθημα ο κατακλυσμός. Τότε είχαν εξαφανιστεί οι άνθρωποι που εκπλήρωναν τις εντολές του Θεού και τότε ήρθε το τέλος εκείνου του κόσμου.
Το δεύτερο μάθημα είναι τα Σόδομα και τα Γόμορα. Μία κοινωνία που είχε καλλιεργήσει με εμμονή την αμαρτία και τη λήθη του Θεού και που καταστράφηκε.
Τότε είχαν χαθεί οι άγιοι από τη γη - δηλαδή οι άνθρωποι που θα εκπληρώσουν το θέλημα του Θεού - και ήρθε η καταστροφή.
Οι άγιοι δεν εμφανίστηκαν από το πουθενά, αλλά είναι καρπός της πίστεως και του πνευματικού αγώνα κάποιας χριστιανικής κοινότητας. Γι΄αυτό έχουμε την ευθύνη να εφαρμόσουμε το Ευαγγέλιο στη ζωή μας. Εάν είμαστε αδιάφοροι μπροστά στη γενικευμένη αμαρτία, εάν επιτρέπουμε στον εαυτό μας να έχει σκέψεις και επιθυμίες αμαρτωλές, τότε είμαστε υπεύθυνοι για την έλλειψη αγίων.
Όταν ένα χωράφι είναι γεμάτο αγκάθια τότε πνίγουν όλα τα λουλούδια. Η μόνη λύση είναι να ξεριζώσεις τα΄ αγκάθια. Γύρω μας έχει γενικευτεί η αμαρτία. Πολλοί δε θέλουν καν ν΄ ακούν για προσευχή, νηστεία και άσκηση. Ο καθένας έχει φτιάξει το είδωλό του και προσκυνάει το δικό του Θεό το χρήμα, τη διασκέδαση, τη δύναμη κ.λ.π. περιφρονώντας το Θεό και τις εντολές του.
Αυτή η συμπεριφορά δε φέρνει τίποτε άλλο από την οργή του Θεού. Η αγιότητα σήμερα περιφρονείται και γι΄ αυτό λείπουν οι άγιοι οι οποίοι θα «μαλακώσουν» την οργή του Θεού (βλέπε την προσευχή του Μωυσή, η επέμβαση του Αβραάμ για τους Σοδομίτες) Τιμώντας τους αγίους πρέπει να τους έχουμε ως μοντέλο. Είναι η μόνη πραγματική τιμή. Το να θαυμάζεις και να τιμάς κάποιον σημαίνει να επιθυμείς να του μοιάσεις, να γίνει οδηγός στη ζωή σου.
Πολλοί νέοι σήμερα δηλώνουν φαν διαφόρων αθλητών, ηθοποιών, τραγουδιστών κ.λ.π. Αυτό σημαίνει ότι αρχίζουν να συμπεριφέρονται όπως αυτοί, να μιλούν όπως αυτοί, να τους μιμούνται. Ντύνονται όπως τα «είδωλα» τους και προσπαθούν να τους μοιάσουν σ΄ όλα. Έτσι θα έπρεπε να κάνουμε και όσοι περηφανευόμαστε για την τιμή των αγίων μας. Εμείς όμως κάνουμε το αντίθετο. Όχι μόνο δε μιμούμαστε τη ζωή των αγίων, αλλά η ζωή μας είναι εντελώς αντίθετη.
Γι΄ αυτό οι άγιοι δεν είναι μόνο μεσίτες για μας αλλά θα είναι και «κατήγοροί μας»
Μπροστά στον Δίκαιο Κριτή θα πουν ότι γεννήθηκαν στον ίδιο με εμάς λαό, ότι έζησαν στο ίδιο περιβάλλον, ότι αντιμετώπισαν δυσκολίες ίσως μεγαλύτερες από τις δικές μας, ότι αντιμετώπισαν τους ίδιους μ΄ εμάς πειρασμούς, αλλά οπλίστηκαν με τις εντολές του Ευαγγελίου. Το Άγιο Πνεύμα φεύγει από τους οκνηρούς,από τους βολεμένους, που θέλουν έναν άνετο Χριστιανισμό και επιθυμούν τη σωτηρία χωρίς να καταβάλουν καμία προσπάθεια, που αγαπούν την αμαρτία ποιο πολύ από τις εντολές του Θεού.
Η γενιά που δε θα δώσει Αγίους σίγουρα θα είναι η τελευταία...
Πολύ Καλό...
ΑπάντησηΔιαγραφή