Ο Άγιος Δανιήλ ο Ησυχαστής γεννήθηκε τον 15ο αιώνα στο Ρανταούτσι της Μολδαβίας.Στα δέκα του χρόνια άρχισε να μαθαίνει τα ιερά γράμματα στη Μονή του Αγ.Νικολάου του Ρανταούτσι.Σύντομα έμαθε απ΄΄εξω το Ψαλτήριο και το Ωρολόγιο.Δίακρίνονταν για την ταπείνωσή του,τη φύλαξη του νου του και την νηστεία του.Οι μοναχοί τον αγαπούσαν αφού ωφελούνταν από την ταπείνωσή του.Μετά από πέντε χρόνια δοκιμασίας έγινε μοναχός και πήρε το όνομα του προφήτη Δαβίδ.
Μετά τη μοναχική του κουρά ενέτεινε τους ασκητικούς του αγώνες.Νήστευε,χωρίς να φάει τίποτα,μέχρι τη δύση του ηλίου.Πολλές φορές για εβδομάδες ολόκληρες τρεφόνταν μόνο με χόρτα.Μετά από πολυετείς ασκητικούς αγώνες έγινε δοχείο του Αγ.Πνεύματος,έλαβε την ιερωσύνη και απέκτησε το χάρισμα της θαυματουργικής ιάσεως.Σύντομα έγινε ξακουστός πνευματικός και άνθρωποι πολλοί τον γύρευαν γαι να τους συμβουλεύσει και να τους θεραπευσει.Με την ευλογία του επισκόπου αποτραβήχθηκε στη Μονή του Αγ.Λαυρεντίου αλλά και εκεί τον αναζητούσαν πολλοί πονεμένοι χριστιανοί.Το πρωί έκανε την υπακοή του εξομολογώντας,ενώ τη νύχτα αγρυπνούσε,προσευχόνταν και έπλεκε καλάθια για την αδελφότητα.
Ο βράχος όπου ασκήτεψε ο Άγ.Δανιήλ ο Ησυχαστής
Αφού έλαβε το μεγάλο αγγελικό σχήμα,το 1450 με την ευλογία του ηγουμένου της Μονής του Αγ.Λαυρεντιου αποτραβήχθηκε στο δάσος στις όχθες του ποταμού Σέκου,εκεί που αργότερα χτίστηκε η φημισμένη Μονή Σιχαστρία.Εδώ αγωνίστηκε 14 χρόνια ενώ αργότερα πήγε σ΄ενα δάσος κοντά στο ησυχαστήριο της Πούτνας.Με θεια καθοδήγηση ο όσιος έφτιαξε μια ξύλινη καλύβα στις όχθες του ποταμού Βισέουλ.Έπειτα, βρισκοντας εκεί κοντά έναν μεγάλο βράχο,έσκαψε μ'ένα σκαρπέλο και έφτιαξε ένα κελάκι μέσα στο βράχο ίσα-ίσα που να χωράει.Δίπλα,μέσα στο βράχο έφτιαξε έναν τόπο για να προσεύχεται.Σ'αυτόν το βράχο που και σήμερα υπάρχει ασκήτεψε ο όσιος είκοσι χρόνια.
Είχε το προρατικό και διορατικό χάρισμα,θαυματουργούσε και θαράπευε δαιμονισμένους.Ήταν ο πνευματικός πατέρας όλων των μεγάλων ησυχαστων της εποχής εκείνης στη Μολδαβία.
To 1451 τον επισκέφθηκε ο γιός του βοιεβόδα Μπογκνταν, Στέφανος.Είχε ακούσει για τα θαύματά του και την αγία ζωή του και τον επισκέφτηκε για να εξομολογηθεί και να πάρει τη συμβουλή του σ'αυτή τη δύσκολη καμπή της ζωής του.Ο μεγάλος ησυχαστής τον ευλόγησε και του είπε ότι αυτός θα γίνει ηγεμόνας της Μολδαβίας.
Την άνοιξη του 1457 ο μετέπειτα Άγιος Στέφανος ο Μέγας(Διαβάστε ΕΔΩ) έφτασε στο θρόνο της Μολδαβίας Δεν έκανε τίποτα χωρίς να ζητήσει τη συμβουλή και την ευλογία του Αγίου Δανιήλ.Με τις προσευχές του αγίου κατάφερε να σώσει την εκκλησία του Χριστού και την Μολδαβία από τα χέρια των Τούρκων.Μετά τη πτώση του Βυζαντίου, για 50 χρόνια,πολέμησε τους Τούρκους με μεγάλη επιτυχία.Κέρδισε 47 μεγάλες μάχες και ύψωσε 48 εκκλησίες.Το 1466 με την προτροπή του αγίου έχτισε εκεί κοντά στο βράχο όπου ασκήτευε την φημισμένη μονή της Πούτνας(ΕΔΩ) προς τιμήν της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.
Μετά το 1470 πήγε να μείνει στα δάση του Βορονετς όπου και δημιούργησε μια μεγάλη ησυχαστική κίνηση,ανανέωσε την πνευματική ζωή των μονών και των σκητών της Μολδαβίας βγάζοντας μια γενιά από μεγάλους ησυχαστές και μεσίτες προς το Θεό.
 |
| ΜΟΝΗ VORONET |
Το 1476 ο Αγ.Στέφανος ο Μεγας έχασε τη μάχη του Ραζμποιένι από τους Τούρκους.Πήγε στον γέροντά του και τον ρώτησε εαν θα πρέπει να παραδώσει τη χώρα στους Τούρκους.Εκείνος του απάντησε ότι θα κερδίσει τον πόλεμο,αλλά μετά τη νίκη του θα πρέπει να χτίσει στο Βορονέτς έναν ναό προς τιμήν του Άγ.Γεωργίου.Πράγματι,νίκησε τους Τούρκους και το 1488 έχτισε την περίφημη Μονή Βορονέτς(ΕΔΩ)και(ΕΔΩ) προς τιμήν του Αγ.Γεωργίου.
Ό Άγ.Δανιήλ ο Ησυχαστής εκοιμήθη το 1496.Στις αρχές του 17ου αιώνα οι μοναχοί της Μονής Βορονετς έβγαλαν από τον τάφο τα λείψανά του και τα τοποθέτησαν σε μια όμορφη λάρνακα.Στους Βίους Αγίων τους οποίους συνέγραψε ο λόγιος μητροπολίτης Δοσίθεος μεταξύ 1682-1686,αναφέρει ο ίδιος ότι προσκύνησε τα άγια λείψανά του.Τα θαύματά του είχαν ακουστεί μεχρι το Κίεβο,την Πολωνία ,την Τρανσυλβανία και το Άγιον Όρος απ'όπου ερχόνταν για να τον προσκυνήσουν.Το 1775 όταν η βόρεια Μολδαβία(Μπουκοβίνα)κατελήφθη από τους Αυστριακούς τα λείψανα του αγίου τοποθτήθηκαν ξανά στον τάφο όπου και διατηρούνται μέχρι σήμερα.
Η μνημη του εορτάζεται στις 18 Δεκεμβρίου.
Ωραίο.
ΑπάντησηΔιαγραφή