Περί υποκρισίας και κολακείας

Ουαι υμίν γραμματείς καί φαρισαϊοι υποκριτές, πού κλείνετε τη βασιλεία των ουρανών μπρος στους ανθρώπους, διότι σεϊς δέν μπαίνετε, αλλά κι εκείνους πού θέλουν να μπουν δεν τους αφήνετε. Ουαί υμϊν γραμματείς καί φαρισαϊοι υποκριτές, πού τριγυρίζετε τη θάλασσα καί την ξηρά για να κάνετε ένα προσήλυτο καί, όταν γίνει, τον κάνετε παιδί της γέεννας, δύο φορές χειρότερο από σας... ουαί υμϊν γραμματείς καί φαρισαϊοι υποκριτές, διότι δίνετε το δέκατο από το δυόσμο καί από τον άνηθο καί από το κύμινο καί αφήσατε τα σπουδαιότερα τον νόμου, το δίκαιο καί την αγάπη καί την πίστη. Αυτά είναι πού έπρεπε να κάνετε,χωρίς να παραμελείτε κι εκείνα. Όδηγοί τυφλοί, πού διυλίζετε το κουνούπι αλλά καταπίνετε την καμήλα...Ουαί ύμϊν γραμματείς καί φαρισαΐοι υποκριτές, πού άπ' έξω φαίνεσθε δίκαιοι στους ανθρώπους, αλλά από μέσα σας είσθε γεμάτοι από υποκρισία καί ανομία»


«Καθώς ξέρετε, ποτέ δεν ήρθαμε σε σας με λόγια κολακείας, ούτε με υστεροβουλία να κερδίσουμε κάτι,ό Θεός είναι μάρτυρας, ούτε ζητήσαμε τιμές από τους άνθρώπους, αν καί μπορούσαμε, ως απόστολοι του Χριστού, να έχουμε απαιτήσεις»
Ό Απόστολος Παύλος προς τους Θεσσαλονικείς


«Να μπορείς να διακρίνεις τους φίλους από τους κόλακες καί τους υποκριτές. Οί μεν κόλακες,επαινώντας σε κατά πρόσωπο, όχι μόνο δεν σε αφήνουν να συναισθανθείς τα σφάλματα πού, φυσικά,διαπράττεις, αλλά τα καθιστούν μεγαλύτερα, με το να σε διαβάλλουν καί να σε κουτσομπολεύουν στους άλλους. Αντίθετα, οί φίλοι, με το φιλικό έλεγχο, καί σένα τον ίδιο ενισχύουν περισσότερο, ώστε να αντιληφθείς το σφάλμα σου, καί, αν χρειασθεί να λεχθεί κάτι προς τα έξω, αντί κατηγορίας βρίσκουν απολογία καί πράξη»
Ό Μέγας Φώτιος προς τον Βούλγαρο ηγεμόνα


Γνώρισε ότι από τους πραγματικούς σου φίλους κανείς δέν θα θέλει να γίνει συνεργός σε μια σου πράξη, αν πρώτα δέν γίνει σύμβουλος καί δέν επιδοκιμάσει την πράξη σου. Αντίθετα, ό κόλακας ενδίδει καί εξορμά, σε όποια αντιληφθεί ότι είναι ή επιθυμία σου. Γιατί κανένας πλούσιος η βασιλιάς δεν βρίσκεται- εύκολα, πού να πει «μακάρι να είχα κοντά μου κανένα φτωχό, καί του φτωχού φτωχότερο, πού να με αγαπάει καί άφοβα να λέει τί έχει στην καρδιά τον»
Πλούταρχος στα «Ηθικά» του

«Τον υποκριτή καί τον κόλακα μπορεί κανείς να τον διακρίνει από το ότι λέει καί κάνει κάθε τι με τέτοιο τρόπο, ώστε να γίνεται αρεστός καί να έχει την εύνοια τον ίσχυρού ηγεμόνα»
Θεόφραστος στους «Χαρακτήρες» του


«Οι κόλακες μοιάζουν με τους κηφήνες. Είναι δηλαδή άνεργοι, χωρίς κεντρί καί σπαταλούν τους ξένους κόπους. ΟΙ φθονεροί μοιάζουν με τίς σφήκες. Είναι δηλαδή επιθετικοί, επικίνδυνοι. ανώφελοι καί άχρηστοι. Οι σωστοί άνθρωποι μοιάζουν με τίς μέλισσες. Είναι δηλαδή φιλόπονοι, εργατικοί,οικονόμοι, εύποροι, πράοι, νουθετητικοί καί κοινωνικοί. Συνεπως, αν θέλεις να ζήοεις (ως φίλος ανάμεσα σε πραγματικούς φίλους, να μιμηθείς τη μέλισσα καί να καθαρίσεις το σμήνος σου από κηφήνες καί σφήκες»
''Επικτήτου από τα «Αποσπάσματα''

«Ό διπρόσωπος μπροστά σου απλώνει χαλιά καί πίσω σου ανοίγει το λάκκο»
Από τίς παροιμίες των Φαράσων Καππαδοκίας


'«Πολλοί φιλούν το χέρι σου καί λεν να' ναι κομμένο»
Από τίς παροιμίες της Αμοργού