Ο Άγιος ιεράρχης Σεραφείμ Τσιτσιάγκωβ,κατά κόσμον Λεωνίδας,γεννήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 1856 στην Αγ.Πετρούπολη.
Ο πατέρας του ήταν ο στρατηγός Μιχαήλ Νικηφόροβιτς Τσιτσιάγκωβ.Ακολούθησε στρατιωτική καριέρα φτάνοντας στον βαθμο του συνταγματάρχη.Το 1878 είχε μια συνάντηση με τον Άγ.Ιωάννη της Κροστάνδης με τον οποίο δέθηκε για όλη του τη ζωή και ο οποίος βοήθησε τον νεαρό Λεωνίδα να πάρει πολλές απαντήσεις στα ερωτήματά του.Το 1879 ο Λεωνίδας παντρεύτηκε με την Ναταλία Ντοκτούροβα,κόρη του kammerherr της αυλής του τσάρου.Απέκτησαν τέσσερα παιδιά:την Βέρα,την Ναταλία,την Αικατερίνη και τον Λεωνίδα.Έλαβε 16 παράσημα,ενώ συνέγραψε κάποιες θεωρητικές εργασίες περί της στρατιωτικής τέχνης.
Το 1890 εγκατέλειψε τη λαμπρή καριέρα του στρατηγού και εγκαταστάθηκε στη Μόσχα.Το 1893 χειροτονήθηκε διάκονος,ενώ το 1895 πέθανε η σύζυγός του Ναταλία ,μένοντας έτσι μόνος του με τέσσερα μικρά παιδιά.Τη σύζυγό του την κήδεψε στη μονή του Αγ.Σεραφείμ του Σαρώφ στο Ντιβέεβο,στον οποίο είχε μεγάλη ευλάβεια πριν ακόμη αγιοποιηθεί επίσημα(1903)Αυτό έγινε και σκοπός του μέλλοντος μητροπολίτου.
Την εποχή που έγινε αρχιμανδρίτης γράφει το ''Ιστορικό της Μονής του Σεραφείμ στο Ντιβέεβο''Επίσης συνηγόρησε στον τσάρο για να ανοιχτεί ο τάφος και για να αρχίσουν οι διαδικασίες αγιοποίησής του.Εγραψε έναν Παρακλητικό Κανόνα του Αγίου και έναν σύντομο ''Βίο''του.Επίσης συμμετείχε στην ανάγνωση του Συνοδικού Τόμου αγιοποιήσεώς του Αγ.Σεραφείμ στις 29 Ιανουαρίου 1903.
Την άνοιξη του 1898 έγινε μοναχός με το όνομα Σεραφείμ αφού πρώτα εμπιστεύτηκε την ανατροφή των παιδιών του σε κάποιες οικογένειες. Το 1899 η Ιερά Σύνοδος τον όρισε ηγούμενο στην Μονή του Σωτήρος Χριστού στο Σούζνταλ,το οποίο καθοδήγησε για 5 χρόνια.Ο ζήλος του,η φιλακολουθία του και οι οργανωτικές ικανότητες που επέδειξε στη μονή αυτή,τράβηξαν την προσοχή της Συνόδου,η οποία το 1904 τον όρισε ηγούμενο σε μία από τις 7 σταυροπηγιακές μονές της Ρωσικής Ιεράς Συνόδου,στην Μονή της Νέας Ιερουσαλήμ.Το 1905 χειροτονείται επίσκοπος Σουχούμι,ενώ μεταξύ 1906-1908 ήταν επίσκοπος Όρελ και Σεβ,μια επισκοπή της επαρχίας Μόσχας.
Στις 16 Σεπτεμβρίου 1908 εκλέγεται επίσκοπος Κισίβου.Φτάνει στο Κίσιβο στις 28 Οκτωβρίου και βρίσκει την επαρχία σε μια αξιολύπητη κατάσταση.Σε σύντομο χρονικό διάστημα καταφέρνει να αναζωογονήσει και να ανανεώσει την πνευματική ζωή των πιστών,αλλά και του κλήρου και του λαού,πρώτα απ'όλα με το προσωπικό του παράδειγμα
Είχε πολύ μεγάλη ευλάβεια στην Παναγία του Χίρμποβατς,μπροστά στην οποία προσευχόνταν καθημερινά.
Το 1914 ο π.Σεραφείμ εκλέχθηκε επίσκοπος Τβίρ όπου και τον βρήκε η επανάσταση των μπολσεβίκων.Ο πατριάρχης Τύχων,γνωρίζοντας τον μόχθο που είχε καταβάλει στις επαρχίες του αλλά και την βαθιά ευλάβειά του,αποφασίζει να τον βγάλει εκτός Ρωσίας και τον ορίζει Μητροπολίτη Βαρσοβίας και Πρίβισλένσκ για να ποιμάνει το εκεί ορθόδοξο ποιμνίο.Οι νέες αρχές δεν τον αφήνουν όμως να φύγει.Μέχρι το 1920 μένει στην σκήτη Τσερνιγκώβ κοντά στο Σεργκέεβ Πόσαντ.Εν τω μεταξύ ανταλλάσει μυστική αλληλογραφία με Πολωνούς διπλώμάτες.
Το 1921 συλλαμβάνεται και καταδικάζεται σε 2 χρόνια φυλάκισης στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Αρχαγγέλσκ.
Μετά από πολλά χρόνια επιστρέφει στον τόπο καταγωγής του που είχε πια ονομαστεί Λένινγκραντ όπου κατεστάθη ως μητροπολίτης.Στις 14 Οκτωβρίου 1933 αποσύρθηκε και αποτραβήχθηκε κοντά στη Μόσχα σ'ένα σπιτάκι.Εδώ γράφει εκκλησιαστική μουσική,αγιογραφεί προσεύχεται έχοντας μπροστά στα μάτια του την εικόνα του Αγ.Σεραφείμ την οποία ο ίδιος είχε αγιογραφήσει.
Το 1933 το NKVDτον συνέλαβε.Τον μετέφεραν στην φυλακή Ταγκάνκα με ασθενοφόρο.Τον κράτησαν εκεί μερικές εβδομάδες.Τον ταπείνωναν επανειλλημένως και του ζητούσαν να αναγνωρίσει τις ''αντιεπαναστατικές'' του πράξεις και ν'αρνηθεί τον Χριστό.Ο γέροντας δεν υποχώρησε.
Εκτελεστηκε στις 28 Νοεμβρίου/ 11 Δεκεμβρίου 1937 στο Μπούτοβο.
Η ανηψιά του Σεραφείμα Τσιτσιάγκοβα,ηγουμένη της Μονής Νοβοντέβιτσι της Μόσχας έγραψε βιβλίο με τον βίο του
www.proskynitis.blogspot.com/ΠΗΓΗ
Ο πατέρας του ήταν ο στρατηγός Μιχαήλ Νικηφόροβιτς Τσιτσιάγκωβ.Ακολούθησε στρατιωτική καριέρα φτάνοντας στον βαθμο του συνταγματάρχη.Το 1878 είχε μια συνάντηση με τον Άγ.Ιωάννη της Κροστάνδης με τον οποίο δέθηκε για όλη του τη ζωή και ο οποίος βοήθησε τον νεαρό Λεωνίδα να πάρει πολλές απαντήσεις στα ερωτήματά του.Το 1879 ο Λεωνίδας παντρεύτηκε με την Ναταλία Ντοκτούροβα,κόρη του kammerherr της αυλής του τσάρου.Απέκτησαν τέσσερα παιδιά:την Βέρα,την Ναταλία,την Αικατερίνη και τον Λεωνίδα.Έλαβε 16 παράσημα,ενώ συνέγραψε κάποιες θεωρητικές εργασίες περί της στρατιωτικής τέχνης.
Το 1890 εγκατέλειψε τη λαμπρή καριέρα του στρατηγού και εγκαταστάθηκε στη Μόσχα.Το 1893 χειροτονήθηκε διάκονος,ενώ το 1895 πέθανε η σύζυγός του Ναταλία ,μένοντας έτσι μόνος του με τέσσερα μικρά παιδιά.Τη σύζυγό του την κήδεψε στη μονή του Αγ.Σεραφείμ του Σαρώφ στο Ντιβέεβο,στον οποίο είχε μεγάλη ευλάβεια πριν ακόμη αγιοποιηθεί επίσημα(1903)Αυτό έγινε και σκοπός του μέλλοντος μητροπολίτου.
Την εποχή που έγινε αρχιμανδρίτης γράφει το ''Ιστορικό της Μονής του Σεραφείμ στο Ντιβέεβο''Επίσης συνηγόρησε στον τσάρο για να ανοιχτεί ο τάφος και για να αρχίσουν οι διαδικασίες αγιοποίησής του.Εγραψε έναν Παρακλητικό Κανόνα του Αγίου και έναν σύντομο ''Βίο''του.Επίσης συμμετείχε στην ανάγνωση του Συνοδικού Τόμου αγιοποιήσεώς του Αγ.Σεραφείμ στις 29 Ιανουαρίου 1903.
Ο Αγ.Σεραφείμ το 1913 στη Μονη Χιρμπόβατς |
Ο Αγ.Σεραφείμ(Τσιτσιάγκωβ)το 1912 |
Είχε πολύ μεγάλη ευλάβεια στην Παναγία του Χίρμποβατς,μπροστά στην οποία προσευχόνταν καθημερινά.
Το 1914 ο π.Σεραφείμ εκλέχθηκε επίσκοπος Τβίρ όπου και τον βρήκε η επανάσταση των μπολσεβίκων.Ο πατριάρχης Τύχων,γνωρίζοντας τον μόχθο που είχε καταβάλει στις επαρχίες του αλλά και την βαθιά ευλάβειά του,αποφασίζει να τον βγάλει εκτός Ρωσίας και τον ορίζει Μητροπολίτη Βαρσοβίας και Πρίβισλένσκ για να ποιμάνει το εκεί ορθόδοξο ποιμνίο.Οι νέες αρχές δεν τον αφήνουν όμως να φύγει.Μέχρι το 1920 μένει στην σκήτη Τσερνιγκώβ κοντά στο Σεργκέεβ Πόσαντ.Εν τω μεταξύ ανταλλάσει μυστική αλληλογραφία με Πολωνούς διπλώμάτες.
Το 1921 συλλαμβάνεται και καταδικάζεται σε 2 χρόνια φυλάκισης στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Αρχαγγέλσκ.
Η εικόνα του Αγ.Σεραφείμ του Σαρώφ την οποία αγιογράφησε ο ΆγΣεραφείμ Τσιτσιάγκωβ |
Το 1933 το NKVDτον συνέλαβε.Τον μετέφεραν στην φυλακή Ταγκάνκα με ασθενοφόρο.Τον κράτησαν εκεί μερικές εβδομάδες.Τον ταπείνωναν επανειλλημένως και του ζητούσαν να αναγνωρίσει τις ''αντιεπαναστατικές'' του πράξεις και ν'αρνηθεί τον Χριστό.Ο γέροντας δεν υποχώρησε.
Εκτελεστηκε στις 28 Νοεμβρίου/ 11 Δεκεμβρίου 1937 στο Μπούτοβο.
Η ανηψιά του Σεραφείμα Τσιτσιάγκοβα,ηγουμένη της Μονής Νοβοντέβιτσι της Μόσχας έγραψε βιβλίο με τον βίο του
www.proskynitis.blogspot.com/ΠΗΓΗ
Άκρως Ενδιαφέρον.
ΑπάντησηΔιαγραφή