Την άλλη μέρα το πρωί, τη Δευτέρα του Πάσχα, εδώ στο Πρωτάτο γίνεται ή λιτανεία του "Αξιον Εστί. Γίνεται μία Λειτουργία στην οποία λαμβάνουν μέρος μόνο οι Καρυώτες ιερείς. Κανένας μοναστηριακός σύμφωνα με παράδοση πού ισχύει εδώ καί αιώνες τώρα.
Μετά τη Λειτουργία κάποιος ιερέας κάνει τον αγιασμό καί ένας άλλος κάνει την Παράκληση στην Παναγία. Στή συνέχεια παίρνουν οί ιερείς την εικόνα του "Αξιον Εστίν καί ξεκινάει μία λιτανεία ή οποία κρατάει πέντε ώρες. Είναι ή λιτανεία, του "Αξιον Εστί, αυτής της θαυματουργής εικόνας του Άγιου Όρους.
Στή λιτανεία προηγούνται τα λάβαρα, τα έξαπτέρυγα, ή σημαία καί ή εικόνα της Παναγίας πού κατά τη λιτανευτική πορεία της βρίσκεται κάτω από μία πολύχρωμη μεγάλη ομπρέλα. Παρευρίσκεται ό Δεσπότης, με τους αντιπροσώπους των μοναστηριών του Αγίου Όρους, καί με τους ιερείς πού κρατούν την εικόνα. Την εικόνα της Παναγίας στην αρχή τη μεταφέρουν οι ιερείς καί στη συνέχεια την παίρνουν οί μοναχοί καί μετά τους μοναχούς οί λαϊκοί.
Ή λιτανεία περνάει από τα κονάκια των Μονών, από την Ί. Μ. Κουτλουμουσίου, από παλαιά μονύδρια, μέσα σε μία θαυμάσια φύση. Σέ κάθε Κονάκι, σε κάθε κελλί, λέμε το Ευαγγέλιο του Αγίου πού τιμάται, γίνεται αίτηση υπέρ υγείας του Καθηγουμένου ή του Γέροντος του κελλιού ή της Μονής καί στη συνέχεια υπάρχουν κεράσματα από τους οικείους μοναχούς. Αυγό, τυρί, ψωμί, κρασί, σε κάθε Κονάκι, σε κάθε στάση πού κάνει ή Παναγία.
Μετά από μία μεγάλη περιοδεία μέσα στο δάσος καί στα Κονάκια φτάνει ή λιτανεία στο κτήριο της Ί. Κοινότητος, το οποίο βρίσκεται απέναντι από τον Ί. Ν. του Πρωτάτου, για την τελευταία δέηση υπέρ υγείας του Πρωτεπιστάτου, των συνεπιστατών του καί των μελών της Ί. Κοινότητος στην αίθουσα συνεδριάσεων. Ακολούθως κατεβαίνουμε στο Πρωτάτο, όπου γίνεται ή απόλυση της λιτανείας.Ποιο είναι το νόημα μιας τόσο μεγάλης λιτανείας, π. Ιωακείμ, καί ενός τόσου μεγάλου κόπου αμέσως μετά την κούραση της Μ. Εβδομάδος;Εμείς έχουμε πάρει την ανάσταση, έχουμε πάρει το φως,έχουμε πάρει το .μήνυμα, τη χαρά, καί τη μεταδίδουμε στη φύση. Περνάει ό ιερέας καί αγιάζει όλη τη φύση καί ψέλνουμε τον κανόνα της Αναστάσεως σε όλη τη λιτανεία με κέφι, με διάθεση, χωρίς κόπωση, στον ήλιο, στη βροχή, ό,τι καιρό κι αν κάνει. Είναι τόση μεγάλη ή χαρά πού τη βγάζούμε από τον εαυτό μας καί τη δίνουμε οτή φύση. Όλα μαζί, φύση, κτίση, ουρανός, γη, άνθρωποι, μοναχοί, τα πάντα, όλα μαζί εορτάζουμε την Ανάσταση.
Και απολαμβάνουν ακριβώς αυτό το μήνυμα. Καί όλη την επόμενη εβδομάδα χτυπάνε οι καμπάνες του Πρωτάτου χωρίς να είναι ή ώρα κατάλληλη. Χτυπάνε οί καμπάνες χαρμόσυνα, αναστάσιμα, καί έτσι το μήνυμα φτάνει παντού.-Είναι αλήθεια φυσικά ότι ή Μεγάλη Σαρακοστή είναι πολύ κοπιαστική διότι είναι ή εποχή πού κάνουμε τίς περισσότερες δουλειές. Στά κτήματα, στα δέντρα, πρέπει να σκάψουμε, να καλλιεργήσουμε. Είναι ή περίοδος πού είμαστε πολλές ώρες στην εκκλησία, είναι ή νηστεία, ή μελέτη. Έτσι αυτό πού είπα προηγουμένως, ότι δίνουμε τον εαυτό μας ολόκληρο, παίρνουμε, τέτοια αποζημίωση μετά, είναι τέτοια ή χαρά, τέτοιο δώρο πού μας δίνει ό Θεός, πού τελικά ισορροπούμε.
Ό κόπος από όλα αυτά βέβαια στη συνέχεια είναι πολύ μεγάλος, ώστε την πρώτη βδομάδα του Πάσχα ή κούραση να μας καταβάλει σωματικά. Όμως μέσα μας έχουμε τόση πολλή ευτυχία πού δεν κρύβεται αυτό, καί στα πρόσωπα των μοναχών, στο χαιρετισμό, στα πάντα. Την εβδομάδα της Διακαινησίμου οί μοναχοί κάνουν επισκέψεις από το ένα μοναστήρι στο άλλο, υπάρχει ένα ελεύθερο, λίγο άνετο πρόγραμμα, μέχρι να επανέλθουμε πάλι στα ίδια, την Κυριακή του Θωμά.
Από συνέντευξη του ιερομονάχου Ιωακείμ του Καρυώτου στον πρωτοπρ.Μιλτιάδη Ζέρβα''Πειραική Εκκλησία΄΄2007
Χριστός Ανέστη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ!
ΑπάντησηΔιαγραφή