Τρίτη 5 Ιουλίου 2011

Συζήτηση τοῦ Κλάους Κένεθ μὲ τὸν Μητροπολίτη Μεσογαίας Ν. Χατζηνικολάου


Ἕνα κατεξοχὴν παράδειγμα μετανοίας καὶ μεταστροφῆς
Ὁ Κλάους Κένεθ γεννήθηκε  στὴν Τσεχοσλοβακία τὸ 1945, τὴ νύχτα ποὺ ὁ κόκκινος στρατὸς κατέλυε τὸ Γ΄ Ράιχ. Τὴν παιδική του ἡλικία σημάδεψαν οἱ τεράστιες κακουχίες καὶ ἡ γονεϊκὴ ἐγκατάλειψη. Σὲ νεαρὴ ἡλικία κακοποιεῖται σεξουαλικὰ ἀπὸ ἕναν καθολικὸ ἱερέα, πράγμα ποὺ τὸν κάνει νὰ ἀποστραφεῖ βαθιὰ τὸν Χριστιανισμό. Στὰ ἐφηβικά του χρόνια ἐξωθεῖται σὲ ἀντικοινωνικὲς καὶ ἀναρχικὲς συμπεριφορές, ἀπότοκο τῶν ὁποίων εἶναι οἱ συχνὲς καταδίκες καὶ φυλακίσεις του. Τριγυρνᾶ μὲ ἐφηβικὲς συμμορίες σὲ ὅλη τὴ Γερμανία καὶ ζεῖ ἔντονη νυχτερινὴ ζωὴ παίζοντας μουσικὴ σὲ κακόφημα κλάμπ. Στὰ μετεφηβικά του χρόνια ἐπιχειρεῖ νὰ σπουδάσει στὸ Πανεπιστήμιο τῆς Τιβίγγης, ἀλλὰ γρήγορα ἐγκαταλείπει τὶς σπουδές του καὶ βυθίζεται γιὰ ἑπτὰ χρόνια (1967-1973) στὸν κόσμο τῶν ναρκωτικῶν. Περιπλανιέται σ` ὁλόκληρο τὸν ἀνατολικὸ κόσμο ἀναζητώντας τὴν ἀλήθεια καὶ -κυρίως- τὴ δύναμη νὰ ἐξουσιάζει τοὺς ἀνθρώπους, τοὺς ὁποίους μισεῖ ὁλοένα καὶ περισσότερο. Γνωρίζει τὸν Ἰσλαμισμό, τὸν Ἰνδουισμὸ καὶ τὸν Βουδισμὸ καὶ θητεύει γιὰ χρόνια στὶς τάξεις τους. Μὴν μπορώντας νὰ βρεῖ λύση στὰ προσωπικὰ τοῦ ἀδιέξοδα ρίχνεται στὶς καταχρήσεις, ἐνῶ ἡ ἐνασχόλησή του μὲ τὴ μουσικὴ δὲν ἀρκεῖ γιὰ νὰ κορέσει τὴ δίψα του γιὰ νόημα ζωῆς. Στὴ συνέχεια, καταφεύγει στὸν λατινοαμερικάνικο ἀποκρυφισμὸ καὶ τὴ μαγεία. Ὅμως, μία ἀπειλὴ κατὰ τῆς ζωῆς του στὴν Κολομβία, τὸν φέρνει ἀντιμέτωπο μὲ τὸ ὅριο τῆς ζωῆς του. Τὸ 1981, σὲ ἡλικία τριάντα ἔξι ἐτῶν, ἐπιστρέφει στὴν Εὐρώπη, ξαναπιάνει τὶς σπουδές του καί, ὁλοκληρώνοντας τίς, διορίζεται καθηγητὴς σὲ σχολεῖο. Ταυτόχρονα, ἀρχίζει νὰ ἔρχεται σὲ ἐπαφὴ μὲ τὸν Προτεσταντισμό. Μεταστρέφεται σιγὰ σιγὰ στὸν Χριστιανισμὸ καὶ τὸ 1983 γνωρίζει τὸν γέροντα Σωφρόνιο, ὁ ὁποῖος γίνεται πνευματικός του πατέρας καὶ σημαδεύει τὴν μετέπειτα πορεία του. Τὸ 1986 βαπτίζεται Ὀρθόδοξος στὴ Γενεύη καὶ ἡ ζωὴ τοῦ ἀρχίζει νὰ γίνεται μία διαρκῆς μαρτυρία Χριστοῦ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου