Ο ΟΣΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΟΥ ΠΡΙΣΛΟΠ(+13 Σεπτεμβρίου)

Δεκαπέντε περίπου χιλιόμετρα μακριά από την πόλη Χουνεντοάρα καί Χατσέγκ σ' ένα φυσικό περιβάλλον σπανίας ομορφιάς, ευρίσκεται το παλαιό Μοναστήρι Πρισλόπ, κτητορικό έργο του αγίου Νικόδημου από την Μονή Τισμάνα ή από τους μαθητές του. 

Κτίσθηκε στον τόπο μιας παλαιάς ήσυχαστικής εστίας. Ή σημερινή εκ­κλησία του Μοναστηρίου με σχέδιο τρικόγχου, πού είναι χαρακτηριστικό των εκκλησιών της Μουντένιας καί Μολδαβίας, ιδρύθηκε καί εμπλουτίσθηκε το 1564 από την πριγκίπισσα Ζαμφείρα, κόρη του ήγεμόνος της Ρουμανι­κής Χώρας Μωυσέως Μπασαράμπ. Αυτή τελείωσε την ζωή της εκεί στο Πρισλόπ το 1580 καί ενταφιάσθηκε στον Πρόναο της μοναστηριακής εκκλησίας.

Στό πέρασμα έξι αιώνων το Μοναστήρι Πρισλόπ έ­παιξε ένα αξιοσημείωτο εκκλησιαστικό - πολιτιστικό ρό­λο στην ζωή των Ρουμάνων της Τρανσυλβανίας. Εδώ φαίνεται, άσκήτευσε προς το τέλος της ζωής του καί ό ά­γιος Νικόδημος από το Τισμάνα(ΕΔΩ) κι έγραψε το γνωστό σλαβονικό τετραύγγελο του 1405, ένα από τα μεγαλύτε­ρα κειμήλια της χώρας.

 Από εδώ προήλθαν δύο ά­ξιοι μητροπολίτες της Τρανσυλβανίας, ό Ιωάννης της πόλεως "Αλμπα Ιουλία, ό όποιος ποίμανε την επαρχία του στίς ήμερες του ενδόξου ήγεμόνος Μιχαήλ του Γεν­ναίου (1585-1605) καί ό Επίσκοπος Θεόφιλος του Βάντ (1615) καί ίσως καί άλλοι πού δεν τους γνωρίζουμε. Κατά τον 17ο-18ο αιώνα λειτούργησέ στήν Μονή καί Ιερατική σχολή. Παράλληλα βοήθησε το Πρισλόπ στην ένίσχυση καί στερέωση της πνευματικής ζωής των κατοίκων, λόγω της μέχρι σήμερα μεγάλης απειλής από την Ούνία.

Μονή Πρίσλοπ

Στό Μοναστήρι αυτό μνημονεύεται κι ένας αγιασμέ­νος μοναχός

Γεννήθηκε στο χωριό "Ανω Σιλβάς καί έλαβε το όνο­μα Ιωάννης. Νέος εγκατέλειψε το πατρικό σπίτι καί κοινοβίασε στην αδελφότητα των μοναχών του Πρισλόπ. "Εκανε μία υψηλή νηπτική ζωή, συνδυασμένη με σωματι­κούς κόπους καί άλλα αγαθά έργα.

Μετά από αρκετά χρόνια, επιθυμώντας μία ανώτερη ήσυχαστική ζωή, άνεχώρησε τελείως από τον κόσμο καί εγκαταστάθηκε 500 μέτρα μακριά από το Μοναστήρι του, σε μία απόκρημνη κοιλάδα του ποταμού Σλιβούτς. Έκεί,σκάλισε μόνος του ένα πέτρινο κελλί, γνωστό μέ­χρι σήμερα με το όνομα «Το κελλί του Αγίου», οπού καί επιδόθηκε σε μία ασυνήθη άσκηση. Εδώ πέρασε το υπό­λοιπο της ζωής του με ακατάπαυστη προσευχή καί νηστεία,όπως ακριβώς οι μεγάλοι ασκητικοί πατέρες των πρώτων χριστιανικών αιώνων

Άλλα ήταν θέλημα του Θεού να τελείωση κάπως αιφνίδια την ζωή του. Λέγει ή παράδοση του ντόπιου λάου ότι, όταν έφτιαχνε ένα παράθυρο του κελλιού του, δύο κυνηγοί πού ήταν στην απέναντι βουνοπλαγιά, τον πυρο­βόλησαν, χωρίς να γνωρίζουν ποιος είναι. "Ετσι τελείωσε μαρτυρικά την ζωή του ό όσιος Ιωάννης του Πρισλοπ.

Ό πιστός λαός τον θεωρούσε "Αγιο από την εποχή ακόμη πού ζούσε. Άλλα ή 'ίδια πεποίθησις, καί μετά τον θάνατο του, ενισχύθηκε περισσότερο. Ή εϊδησις για την ευλογημένη ζωή του καί το τραγικό τέλος του έφθασαν μέχρι τα ασκητικά βουνά της Ρουμανικής χώρας, άπ' ό­που αρκετοί μοναχοί ζήτησαν το σώμα του από τους συγ­γενείς του καί το μετέφεραν σ' ένα από τα δικά τους Μο­ναστήρια.

Το σπήλαιο που ασκήτεψε ο Οσιος Ιωάννης του Πρίσλοπ

Δεν γνωρίζουμε με σιγουριά πότε έζησε ό όσιος Ιω­άννης στο Πρισλοπ. Υποθέτουμε όμως ότι έζησε τον 15ο αιώνα ή το πρώτο ήμισυ του 16ου.

Η μνήμη του τιμάται στις 13 Σεπτεμβρίου