Ό Άγιος Απόστολος είναι νεομάρτυρας της Εκκλησίας μας, πού μαρτύρησε μόλις
19 ετών, στίς 16 Αυγούστου του έτους 1686 στην Κωνσταντινούπολη. Καταγόταν
από το Πήλιο, οπού καί σήμερα υπάρχει αφιερωμένος ιερός ναός.
Στό Βόλο υπάρχει επίσης παρεκκλήσιο έπ' όνόματί του.
Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Βελεστίνου κ. Δαμασκηνός παρέστη στο εν λόγω πανηγύριζαν παρεκκλήσιο καί κατά τον εσπερινό διηγήθηκε το παρακάτω θαύμα:
«Στήν περιοχή του Βόλου είχε έλθει πρόσφατα ένα ανδρόγυνο εκπαιδευτικών από την Βόρειο Ελλάδα σε γνωστή του οικογένεια, επίσης εκπαιδευτικών.
Το ζεύγος αυτό δεν μπορούσε όμως να απόκτηση παιδιά, αν καί ή σύζυγος έμενε έγκυος."Οταν ή εγκυμοσύνη ης έφθανε στον έβδομο μήνα,άπέβαλλε.
Ή ευσεβής κυρία συνάδελφος εκπαιδευτικός τότε τους ώμίλησε για τον θαυματουργό άγιο Απόστολο του Πηλίου καί τους εϊπε, αν ήθελαν να αποκτήσουν παιδί, να το τάξουν είς τον Άγιον. Εκείνοι απήντησαν ότι δεν έπίστευαν «σε τέτοια πράγματα».
Ή ευσεβής κυρία τους έζήτησε τότε να της επιτρέψουν να κάνη εκείνη το τάμα,αλλά με τον ορον, αν θα αποκτούσαν παιδί, να έλθουν να το βαπτίσουν είς τον ναόν του Αγιου, να του δώσουν το όνομα του καί να γίνει εκείνη ανάδοχος.
Εκείνοι έδέχθησαν την πρότασίν της, επεσκέφθησαν τον ναόν του Αγίου είς 'Αγιον Λαυρέντιον Πηλίου καί μετά έφυγαν"Επειτα από ολίγον καιρόν της έτηλεφώνησαν ότι ή σύζυγος είχε μείνει έγκυος.
"Επρεπε, όμως, να περιμένουν να ιδούν τι θα συνέβαινε κατά τον εβδομον μήνα. Τελικώς το θαύμα έγινε. Το παιδί έγεννήθη ύγιέστατον.
Κατόπιν αύτοΰ έπρεπε να εκπληρώσουν το τάμα. Αλλά τότε εμφανίζεται ό κουμπάρος, ό όποιος είχε στεφανώσει το ζεύγος, ό όποιος επέμενε να βαπτίση εκείνος το παιδί.
Ή κυρία υπεχώρησε, αλλά υπό τον ορον να το βαπτίσουν είς τον ναόν του Αγίου καί να του δώσουν το όνομα του. Καί αυτό το μέρος του τάματος έγινε δεκτόν. "Ωρισαν την ήμέραν του Μυστηρίου, αλλά μίαν εβδομάδα πρίν από το Μυστήριον, έπεσε ό μέλλων ανάδοχος καί έσπασε καί τα δύο του χέρια.
Κατόπιν τούτου άναγκαστικώς υπεχώρησε καί ανάδοχος έγινε ή ευσεβής κυρία. Το παιδί είναι τώρα μεγάλο, αλλά ή ευσεβής εκπαιδευτικός, ή οποία εν τω μεταξύ έχασε τον σύζυγόν της, δεν ησύχαζε, εάν δεν έκανε γνωστόν το θαύμα».
περιοδικό ΄΄Τόλμη''Φεβρουάριος 2007/orthodoxigynaika.blogspot
Ενδιαφέρον και θα ΄Έλεγα και Διδακτικό.
ΑπάντησηΔιαγραφή