Τι είναι για μένα η Ελλάδα και οι Ελληνες; Τι είναι αυτό, το τόσο ελκυστικό και γοητευτικό ώστε να αφιερώσω δεκαετίες από τη ζωή μου στη διδασκαλία της νεοελληνικής γλώσσας; Τι είναι αυτό που θέλω να μεταφέρω και στους φοιτητές μου; Ποια είναι αυτά τα γοητευτικά χαρακτηριστικά των Ελλήνων τα οποία ασκούν μαγική επίδραση και με έχουν σαγηνεύσει; Είναι η αγάπη για το συνάνθρωπο μας, για το διπλανό μας, που νιώθει ο Ελληνας και την εκφράζει με την ερώτηση "Τι κάνεις; Καλά είσαι;", που τη διατυπώνει σε κάθε του πρώτη συνάντηση.
Είναι η χαρά της ζωής. Είναι η αγάπη για τη ζωή που έχει μέσα του ο Ελληνας, και την εκφράζει στο απλό ερώτημα "πώς είσαι" με την απάντηση "μια χαρά, μια χαρούλα..." Είναι η ζωτικότητα που έχει αυτή η γλώσσα. Είναι η απέραντη αγάπη που νιώθει ο Ελληνας για την ελευθερία, τα ιδεώδη του, τη σκέψη του... που την περνάει μέσα στην έκφραση του, τη γλώσσα του.
Αυτά είναι μερικά που ως καθηγήτρια της Νεοελληνικής Γλώσσας θέλω να εμπνεύσω με τα κείμενα στα βιβλία μου, με το μάθημα μου. Να δείξω στους νέους να μπορούν πιο εύκολα να αντιμετωπίζουν τις δυσκολίες της ζωής... Θα ήθελα να σας ευχηθώ, φίλοι Ελληνες, δύναμη και κουράγιο, να είστε καλά, να ανοίγετε δρόμους, όπως άνοιξαν δρόμους για την ανθρωπότητα οι αρχαίοι προγονοί σας, να είναι πάντα υψηλοί οι στόχοι σας...».
Η κ. Στόινα Πορόμανσκα είναι φανατική ελληνίστρια και υπεύθυνη καθηγήτρια του Νεοελληνικού Τμήματος, με μάνατζμεντ, στο ιδιωτικό Νέο Βουλγάρικο Πανεπιστήμιο, επισκέπτρια καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο της πόλης Βελίκο Τίρνοβο, ενώ έχει αναλάβει και την ευθύνη της διδασκαλίας των Νεοελληνικών στο Πανεπιστήμιο της Φιλιππούπολης.Μια αδύνατη, αεικίνητη γυναίκα που εδώ και δέκα χρόνια, στον τομέα της έρευνας, εργάζεται πάνω σ' ένα μεγάλο «στοίχημα», να μπορέσει να καταγράψει την ελληνική διάλεκτο της Μαύρης Θάλασσας. Μια έρευνα δύσκολη, με πολλά ταξίδια στην περιοχή της παλαιάς Αγχιάλου, που έχει όπως λέει «να αντιμετωπίσει ένα μεγάλο εχθρό, το χρόνο, αφού οι γέροι φεύγουν... και μαζί τους χάνεται αυτή η ελληνική γλώσσα». Μια παράλληλη εργασία μαζί με ένα πλούσιο συγγραφικό έργο, πάνω στην ελληνική γλώσσα για Βουλγάρους που συνέχεια συμπληρώνει και εκσυγχρονίζει. Εργο που κατατάσσεται σε δυο επίπεδα, το ένα στα εγχειρίδια για αρχαρίους, που δίνουν βαρύτητα σε αυτό που ονομάζουμε διαπολιτισμική εκπαίδευση, και στα εγχειρίδια της Νεοελληνικής Γλώσσας για Προχωρημένους, με βάση μια σειρά από παράλληλα ελληνοβουλγαρικά κείμενα, δουλεμένα με τη συγκριτική μέθοδο. Ενα μεγάλο μορφωτικό συγγραφικό έργο που αποτελεί για τους Βούλγαρους «παράθυρο» για την ελληνική γλώσσα
Είναι η χαρά της ζωής. Είναι η αγάπη για τη ζωή που έχει μέσα του ο Ελληνας, και την εκφράζει στο απλό ερώτημα "πώς είσαι" με την απάντηση "μια χαρά, μια χαρούλα..." Είναι η ζωτικότητα που έχει αυτή η γλώσσα. Είναι η απέραντη αγάπη που νιώθει ο Ελληνας για την ελευθερία, τα ιδεώδη του, τη σκέψη του... που την περνάει μέσα στην έκφραση του, τη γλώσσα του.
Αυτά είναι μερικά που ως καθηγήτρια της Νεοελληνικής Γλώσσας θέλω να εμπνεύσω με τα κείμενα στα βιβλία μου, με το μάθημα μου. Να δείξω στους νέους να μπορούν πιο εύκολα να αντιμετωπίζουν τις δυσκολίες της ζωής... Θα ήθελα να σας ευχηθώ, φίλοι Ελληνες, δύναμη και κουράγιο, να είστε καλά, να ανοίγετε δρόμους, όπως άνοιξαν δρόμους για την ανθρωπότητα οι αρχαίοι προγονοί σας, να είναι πάντα υψηλοί οι στόχοι σας...».
Η κ. Στόινα Πορόμανσκα είναι φανατική ελληνίστρια και υπεύθυνη καθηγήτρια του Νεοελληνικού Τμήματος, με μάνατζμεντ, στο ιδιωτικό Νέο Βουλγάρικο Πανεπιστήμιο, επισκέπτρια καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο της πόλης Βελίκο Τίρνοβο, ενώ έχει αναλάβει και την ευθύνη της διδασκαλίας των Νεοελληνικών στο Πανεπιστήμιο της Φιλιππούπολης.Μια αδύνατη, αεικίνητη γυναίκα που εδώ και δέκα χρόνια, στον τομέα της έρευνας, εργάζεται πάνω σ' ένα μεγάλο «στοίχημα», να μπορέσει να καταγράψει την ελληνική διάλεκτο της Μαύρης Θάλασσας. Μια έρευνα δύσκολη, με πολλά ταξίδια στην περιοχή της παλαιάς Αγχιάλου, που έχει όπως λέει «να αντιμετωπίσει ένα μεγάλο εχθρό, το χρόνο, αφού οι γέροι φεύγουν... και μαζί τους χάνεται αυτή η ελληνική γλώσσα». Μια παράλληλη εργασία μαζί με ένα πλούσιο συγγραφικό έργο, πάνω στην ελληνική γλώσσα για Βουλγάρους που συνέχεια συμπληρώνει και εκσυγχρονίζει. Εργο που κατατάσσεται σε δυο επίπεδα, το ένα στα εγχειρίδια για αρχαρίους, που δίνουν βαρύτητα σε αυτό που ονομάζουμε διαπολιτισμική εκπαίδευση, και στα εγχειρίδια της Νεοελληνικής Γλώσσας για Προχωρημένους, με βάση μια σειρά από παράλληλα ελληνοβουλγαρικά κείμενα, δουλεμένα με τη συγκριτική μέθοδο. Ενα μεγάλο μορφωτικό συγγραφικό έργο που αποτελεί για τους Βούλγαρους «παράθυρο» για την ελληνική γλώσσα
Άκρως Ενδιαφέρουσα.
ΑπάντησηΔιαγραφή