ΚΥΡΙΑΚΗ Δ ΛΟΥΚΑ-Η Παραβολή του Καλού Σπορέως

Μία από τις ωραιότερες παραβολές είμαι εκείνη του σπορέως. Και κάθε φορά, τέτοια εποχή, σε πε­ρίοδο σποράς, πού την ακούμε μας ευχαριστεί, μας διδάσκει, μας φωτίζει. Κι αυτό πού υπολείπεται τώ­ρα να κάνουμε είναι μα πάρουμε το δίδαγμα μας. 'Η μάλλον να πάρουμε ένα άπό τα πολλά διδάγμα­τα της. Και το κυριότερο από αυτά. ας πούμε, είναι το ότι «σπόρος εστίν ό λόγος του Θεού».

Δηλαδή, όπως ό σπόρος σπέρνεται στη γη έτσι και ό Λόγος του Θεού σπέρνεται στις ψυχές των ανθρώπων. Και όπως από τη σπορά περιμένει κα­νείς καρπό, έτσι και από το κήρυγμα του θείου λό­γου περιμένει ό Θεός καρποφορία.

Γιατί ό σπόρος μοιάζει με το λόγο του Θεοϋ; Γιατί έχει πολλές καταπληκτικές ομοιότητες. Τι είναι ό σπόρος: Οί σπόροι γενικά; Είναι μικροί και ασήμα­ντοι κόκκοι. Ποιος τους υπολογίζει; Ποιος όταν τους βρει σκόρπιους στο δρόμο, σκύβει να τους μαζέψει; Κανείς. Και όμως, οι μικροί και ασήμαντοι κόκκοι. αυτοί μας δίνουν ψωμί και τρώμε. Λυτοί μας συντη­ρούν, μας εξασφαλίζουν τη ζωή. Σκεφθείτε τί θα γί­νει, αν λείψουν άπό το πρόσωπο της γης. Πείνα θα επικρατήσει, θάνατος και αφανισμός.

Ό σπόρος είναι ό λόγος του Θεού: Γιατί δηλαδή μοιάζει με το σπόρο ό λόγος του Θεού; Γιατί ό λό­γος του Θεού. όταν άκοϋμε το Ευαγγέλιο, τη θεία δι­δασκαλία, μας χαρίζει την πνευματική ζωή. Ή ψυ­χή μας φωτίζεται, ζωογονείται, αγιάζεται. Δεν έχου­με λόγο Θεού; Τότε έχουμε λιμό και πείνα και ψυ­χικός θάνατος επικρατεί. Τυφλές, ατροφικές, πεινα­λέες των ανθρώπων οι ψυχές, ζητούν να χορτάσουν με τα ξυλοκέρατα της αμαρτίας και της πλάνης, για να βρουν οι ταλαίπωρες τον αιώνιο θάνατο.

Θέλουμε αποδείξεις για τη δύναμη πού κρύβει ό λόγος του Θεού;Να αναφέρουμε τρία παραδείγμα­τα:

α) Με το λόγο του Θεοϋ δημιουργήθηκε ό κόσμος. Αυτός ό κόσμος, το σύμπαν ολόκληρο, το απέραντο. το αχανές πού βλέπουμε και μέσα στο οποίο ζούμε. Θυμηθείτε τί λέει ή Άγια Γραφή: «Είπε ό Θεός· γεννηθήτω φως. και έγενετο φως... γεννηθήτω στερέωμα και έγένετο... βλαστησάτω ή γη βοτάνην και έβλάστησεν...! κ.ο.κ.

β) Με το λόγο του Θεού ανασταίνονται οι νεκροί. Ποιοι νεκροί; Οί νεκροί ψυχικά και ηθικά. Οί φαύλοι, οι ακόλαστοι, οί εγκληματίες!... Πόσοι και πόσοι πού άκουσαν ένα ευαγγελικό κήρυγμα, αμέ­σως ξυπνούν, ανασταίνονται, αλλάζουν και γίνο­νται από θηρία αρνιά, τα κτήνη άνθρωποι, οί κα­κούργοι άγγελοι. Πώς; Με τη δύναμη τη μυστική του λόγου του Θεού. Άλλα και

γ) Με το λόγο του Θεού θα γίνει και των νεκρών ή Ανάσταση. Η κοινή από τους τάφους ανάσταση κατά τη Δευτέρα Παρουσία. Ωστόσο, ό Κύριος εξή­γησε ότι από τους τέσσερις σπόρους μόνον ό ένας καρποφόρησε. Οί άλλοι τρεις χάθηκαν. Το αποτέλε­σμα ήταν μηδενικό. Απόδοση καμία. Ποια λοιπόν

Τα αίτια της άκαρπίας; Για την άκαρπία δεν Φταίει βέβαια ό λόγος του Θεού. Γιατί ή απόδοση εξαρτάται από το έδαφος, όπου θα πέσει ό σπόρος. Και το έδαφος είναι οί ψυχές και οί καρδιές των ανθρώπων. -*

"Ετσι μερικές ψυχές μοιάζουν με «πατημένο δρό­μο» γιατί έχουν σκληρύνει από τη ραθυμία, την πνευματική τεμπελιά, την αμέλεια και την αμαρ­τία. "Αλλοι πάλι ακροατές του θείου λόγου μοιάζουν με το «πετρώδες έδαφος», πού είναι ό εγωισμός, ή φιλαυτία και τα παρόμοια πάθη της ψυχής. Οί άνθρωποι της τρίτης κατηγορίας είναι εκείνοι πού ή ψυχή τους μοιάζει με «άγκαθότοπο» και αγκάθια είναι ή βιομέριμνα, ή αγωνιώδης άγχωτική φροντί­δα της ζωής, οί υλικές και σαρκικές απολαύσεις στις οποίες ρίχνονται οί τέτοιοι άνθρωποι με πάθος. Τέλος, υπάρχουν και οί «καλλιεργημένες» ψυχές, με την αγαθή διάθεση, προθυμία και αποδοχή πού ή καρποφορία τους ήταν εκατόνταπλάσια.

Αγαπητοί αδελφοί, ό ουράνιος γεωργός των ψυχών μας περιμένει καρπούς από τον καθένα μας. Μας προσφέρει άφθονο για χρόνια το λόγο Του. Ζη­τεί όμως απόδοση και καρποφορία. Το περιμένει και το ζητεί να Του παρουσιάσουμε στη ζωή μας καρπό πολύ, πλούσιο, έκατονταπλάσιο. Είθε να το κάνουμε.

του πρωτ.Στυλ.Ανανιάδη