Ένας στρατιώτης μουρμουρίζει στο αλβανικό μέτωπο...

...Μας βελονιάζει τα κόκκαλα ή νύχτα στ' αμπριά.
Εδώ μέσα μεταφέραμε τα φιλικά πρόσωπα μας
καί τ' ασπαζόμαστε,
τη μυρωδιά του σπιτιού, τη θέα των λόφων,
την άπλα της θάλασσας,
τίς πλεξούδες των κοριτσιών - μεταφέραμε
την Παναγία με το γαρούφαλλο, άσίκισσα,
πού μας σκεπάζει τα πόδια πρίν άπ' το χιόνι,
πού μας διπλώνει στη μπόλια της πρίν
άπ' το θάνατο.

Μα ό,τι κι αν γίνει, έμεϊς θα επιζήσουμε. "Ανθρωποι κατοικούν μες στο πνεύμα
της λευτεριάς.
Αναρίθμητοι άνθρωποι,
όμορφοι. Ανθρωποι...
..."Αν τυχόν δεν γυρίσω, ας είστε καλά, σκεφτείτε για λίγο πόσο μου στοίχισε.

(Σάν ήμουνα μικρός καθρεφτιζόμουνα
στα ρυάκια της πατρίδας μου
δεν ήμουν πλασμένος για τον πόλεμο.)

ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΒΡΕΤΤΑΚΟΣ