Ο βίος του Αγ.Γρηγορίου του Δεκαπολίτου και το άφθαρτο λείψανό του στην Μονή Μπίστριτσα

Στην Ρουμανία όταν λες Μπίστριτσα η σκέψη σου πηγαίνει σε δύο διασημα μοναστήρια της Ρουμανικής Ορθοδοξίας.Στη παλιά ησυχαστική λαύρα της Μολδαβίας και στη Βίλτσεα στα όρη Καπατσάνιι κοντά στον ποταμό Μπίστριτσα.Και κυλώντας αφήνει τα ίχνη του στα τείχη της μονής έχει την ονομασία ‘’γρήγορος’’(bistro στα σλάβικα),έτσι και ο χρόνος που κυλάει γρήγορα και αδυσώπητα έχει αφήσει τα ίχνη του στις πέτρες της εκκλησίας που έχτισε η οικογένεια Κραιοβεσκου 

Στα 1497 ο Μπάρμπου Κραιοβεσκου έχτισε μια εκκλησια.Πηγαινοντας στην Κωνσταντινουπολη συνενοήθηκε μ’έναν Τούρκο για να αγοράσει τα λείψανα του Αγίου Γρηγορίου.Δεχομενος τις απαιτήσεις του τουρκου έβαλαν σε μια ζυγαρια το λείψανο από την μια μεριά και από την άλλη χρυσα νομίσματα.Ενω είχε βάλει ελάχιστα νομίσματα, το λείψανο σηκώθηκε και στάθηκε στο ίδιο ύψος.Οταν είδε ο τούρκος το θάυμα φώναξε:’’Κοίτα ο χριστιανός στον χριστιανό πάει’’Έτσι έφερε τα λείψανα στη Μονή Μπίστριτσα της Ολτενίας οπου γίνονται πολλά θαύματα.
Το μοναστήρι το έκλεισαν οι κομμουνιστες το 1959 και το μετέτρεψαν σε επαγγελματική σχολή του υπουργειου υγείας.Το άφθαρτο άγιο λείψανο περίμενε 25 ολόκληρα χρόνια να ξανανοίξει ο Ναός.Αυτό έγινε το 1984 με τιτάνιες προσπάθειες του επισκόπου Γερασίμου Κρίστεα.

Ο Άγιος Γρηγόριος ο Δεκαπολίτης γεννήθηκε στην πολή Ειρηνουπολη στην Δεκάπολη της Ισαυρίας στα Ν.Α.της Μ.Ασίας.Πιστεύετe ότι γεννήθηκε γύρω στα 780-790.
Προερχόνταν από εύπορη οικογένεια και η μητέρα του Μαρία ήταν πολύ ευλαβής.Οταν οι γονείς του τον προέτρεψαν να παντρευτεί αρνήθηκε και αναχώρησε για τα βουνά της Ισαυρίας,Έκει γνώρισε έναν πρώην επίσκοπο Δεκαπόλεως ο οποίος κρυβόνταν επειδή ήταν υπερασπιστής των εικόνων.Μαθαινοντας ότι θέλει να γίνει μοναχός τον προέτρεψε να μείνει σ’ένα κοντινό μοναστήρι.
Όταν πέθανε ο πατέρας του η μητέρα του τον προέτρεψε να μείνει στο ίδιο μοναστηρι με τον αδελφό του,όπως και έκανε.Εν τω μεταξύ όμως ο ηγούμενος και κάποιοι μοναχοί πέρασαν από τη μεριά των εικονομάχων.Ο Γρηγόριος τότε ειχε το θάρρος να ομολογήσει την πίστη του και επέπληξε τον ηγούμενο μπροστά σ’ολους τους μοναχους.Ο ηγούμενος διέταξε να τον χτυπήσουν και ο Αγιος χτυπημένος και γεμάτος πληγές πήγε σ’ένα ‘άλλο μοναστήρι της Δεκαπόλεως όπου ηγούμενος ήταν ένας θείος του ο Συμεών.Εκεί έμεινε 14 χρόνια.

Ανεβαίνοντας τα σκαλιά της πνευματικής ζωής μετά από σκληρους πνευματικούς αγώνες,μια φωνή τον προέτρεψε να φύγει από την Δεκάπολη και να πάει σ’αλλα μέρη.Εζησε έναν χειμώνα στην Έφεσο σ’ένα μοναστήρι .Από εκει κατά σειρά πέρασε από την Προικονησο,την Μακεδονία τη Θεσσαλονίκη οπυ τον χτύπησε ένας ληστής και ο Αγιος προσευχήθηκε στο Θεό να τον συγχωρεσει.Επειτα από την Κόρινθο πέρασε στη Ρώμη.Εκεί έζησε μερικούς μήνες ως άγνωστος μεταξύ αγνώστων μεχρι που θεράπευσε έναν δαιμονισμένο.Έφυγε κρυφά στις Συρακούσες όπου έκανε πολλά θαύματα.Επεστρψε στη Θεσσαλονίκη και έμεινε στη Μονή του Αγ.Μηνά.Εγινε γνωστός για το διορατικό του χάρισμα ,τη δύναμη της προσευχής του τα πολλα του θαύματα, όπως λέγει ο Ιγνατιος ο διάκονος που κατεγραψε τον βίο του και τους πύρινους λόγους του ενάντια στους εικονομάχους.
Προς το τέλος της ζωής του έφυγε για την Κωνσταντινουπολη για να δει τον θείο του τον Συμεων παρότι υπέφερε από βαριά ασθένεια.Εκοιμήθη στις 20 Νοεμβρίου 840.
Σύντομα ο τάφος του έγινε τοπος προσκυνήματος εξαιτίας των πολλών του θαυμάτων

Ένα θαύμα του Αγίου

Στις 21 Ιουνιου 1958 ένας κλέφτης έσπασε την πορτα της μονής και έκλεψε το μεγάλο δάκτυλο από το δεξί χέρι του Αγ.Γρηγορίου.
Ο ιερέας άρχισε να προσεύχεται θερμά ήταν και οι δύσκολοι καιροί των διωγμων.Την αμέσως επόμενη νύχτα ο ιερέας είδε στον ύπνο του τον Άγιο Γρηγόριο ο οποίος του είπε:’’Σήκω και πήγαινε στο χωριό Μουερεάσκα στο σπίτι του Ιον Φλορέσκου και πες του να μου δώσει πίσω ότι έκλεψε!Την επόμενη μέρα ο τρομαγμένος ιερέας πήγε και έφερε πίσω στο Ναό το δάκτυλο.
Η μνήμη του εορτάζεται στις 20 Νοεμβρίου.