Αλεφάντω-Μια ξεχασμένη ηρωίδα της επανάστασης

 

Άλλοίμονο, σε κάποια στιγμή πιάστηκε αιχμάλωτη καί ή Άλεφάντω καί ή θυγατέρα της. Κι ήταν έτοιμη για άμυνα. Μπορούσε να τους συγυρίσει. Μα σκληρός ό λόγος την καθήλωσε: «Αν αντισταθείς, θα δεις μπροστά στα μάτια σου το παιδί σου να βασανίζεται καί να σκοτώνεται...». Νίκησε ή μητρική καρδιά.

Πουλήθηκαν στα σκλαβοπάζαρα της Αιγύπτου. Πικρή σκλαβιά. Ζωή τυραννιομένη. "Επρεπε να κάνει υπομονή- πολλή υπομονή... Καί υπόμενε, γιατί ό ηρωισμός της δεν ήταν μόνο στης μάχης τη φωτιά... Κι ίσως κάποτε θα μπορούσε να ριψοκινδυνεύσει μια απόπειρα... Έχει ό Θεός.
Ό καιρός περνούσε, μα ή νύχτα ατέλειωτη, ή νύχτα της δουλείας!...
Το παιδί της μεγάλωσε. Μια ωραία κόρη λεβεντόκορμη σαν τη μάνα της. Καί την περιέζωναν τόσοι κίνδυνοι...
Ή μάνα μάζευε τον πόνο της καρδίας της κι αγρυπνούσε καί προσευχόταν. "Ομως το κορίτσι είχε πια ξεπεράσει τα όρια της αντοχής του καί... άλλαξοπίστησε, να γλυτώσει από τα φοβερά βάσανα της δουλείας καί την καταφρόνια.
Ή Άλεφάντω ήπιε «μέχρι τρύγος» κι αυτό το κατάπικρο ποτήρι. Ή πίστη την όπλιζε με την υπομονή του Θεού.

"Υστερα από 44 τυραννικά χρόνια, γύρω στο 1870, κατόρθωσε, μόνη καί παντέρημη, να γυρίσει στο Γαλαξείδι. Κανένα δε βρήκε από τους παλιούς κατοίκους, όλοι εΐχαν ξερριζωθεί...
Της έμενε με πόνο καί βαθειά συγκίνηση να φιλήσει το ελευθερωμένο κι αγαπημένο χώμα της Πατρίδας της, πρίν φύγει για την αιώνια πατρίδα, τη Βασιλεία του Θεού.
Κατανοούμε άραγε τί σήμαινε τότε ό τουρκικός φανατισμός;... Καί κάτω από τί φοβερά διλήμματα έζησε ό λαός μας τα δύστηχα εκείνα χρόνια της τουρκικής σκλαβιάς;...

Ι. Σωτηρίας Άλιμπέρτη, Αί ηρωίδες της Ελληνικής Επαναστάσεως, σελ. 182-183.
2. Μεσολογγίου μάχαι καί ή ιστορική "Εξοδος, Έγκυκλ. Λεξικόν Ελευθερουδάκη, τ. 9ος, σελ. 332-333.
Η ΔΡΑΣΙΣ ΜΑΣ», Τεύχος 356, ΜΑΡΤΙΟΣ 1998 •79