Οι Pussy Riot δεν είναι ένα ροκ συγκρότημα. Ποτέ δεν ηχογράφησαν ένα CD, δεν έκαναν ποτέ καμία συναυλία. Είναι μέρος ενός προγράμματος των Rothschild να αποσταθεροποιήσουν τη Ρωσία, κατά ειρωνικό τρόπο χρησιμοποιώντας κομμουνιστική τακτική.
Άρθρο του Marcos (Henrymakow.com) / ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ
Δεν είναι κάτι που βλέπουμε καθημερινά: το σύνολο των δυτικώνmedia, αστέρια της ποπ μουσικής όπως ο Sting, η Madonna και οMacartney έχουν πάθει αμόκ για αυτή τη σκοτεινή ρωσική κοριτσίστικη punk μπάντα.
(ΚΟ: Η γνωστή καμπαλίστρια δήλωσε : "Θα ήθελα να αφιερώσω το υπόλοιπο της ζωής μου για την καταπολέμηση κάθε είδους διακρίσεων". Συγκινητικό. Δεν ξέρω πως θα αντιδρούσε εάν μπάντα με παρόμοιες κουκούλες, λευκού χρώματος και λίγο πιο μυτερές στην κορυφή, μπούκαραν σε Συναγωγή και ούρλιαζαν ξεστομίζοντας βρισιές. Άραγε η «διάσημη ποπ σταρ» θα υπερασπιζόταν την «ελευθερία έκφρασής» τους; Με έχει φάει η περιέργεια).
Η αριστερή βρετανική εφημερίδα Guardian κραυγάζει : "Είναι χειρότερα από τη σοβιετική εποχή", και απηχεί τις απόψεις ενός από τα προπύργια των νεοσυντηρητικών στην Αμερική, τοFreedom House (πρόκειται περί ΜΚΟ), μέσω της διευθύντριάς του Susan Corke.
Το group λέγεται ‘Pussy Riot’ (ΚΟ: η πρώτη λέξη σημαίνει στην αργκώ το γυναικείο όργανο και η δεύτερη εξέγερση/ανταρσία) και τα μέλη του συνελήφθησαν για χουλιγκανισμό και βεβήλωση του καθεδρικού ναού της Μόσχας, όπου τραγουδούσαν βλάσφημους στίχους, και επιτέθηκαν στον πρόεδρο Πούτιν. Την περασμένη εβδομάδα, καταδικάστηκαν σε δύο χρόνια φυλάκιση. Δεν καταδικάστηκαν για τις πολιτικές τους απόψεις, τις οποίες έχουν εκφρασθεί ελεύθερα πολλές φορές στο παρελθόν.
Στην φωτογραφία, προσέξτε τη μαρξιστική γροθιά και το σύνθημα"no pasarán" στο T-shirt, που έγινε διάσημο από το ισπανικό Κομμουνιστικό Κόμμα και τους Σαντινίστας της Νικαράγουα
Οι Pussy Riot δεν είναι μια μπάντα. Ποτέ δεν ηχογράφησαν ένα CD, δεν έκαναν ποτέ καμία συναυλία. Στην πραγματικότητα, είναι μια ριζοσπαστική κομμουνιστική γκρούπα που αγαπά τον Καρλ Μαρξ και παίζει προς τιμήν των γενεθλίων του Τσε Γκεβάρα. Αποτελούν ένα κλάδο της εξτρεμιστικής ομάδας "Voina", (η λέξη σημαίνει πόλεμος), που είναι γνωστή για πολλά ακόμη αηδιαστικά και επικίνδυνα ‘agit-prop’ χάπενινγκς από το 2002. (ΚΟ: Ως αγκιτπρόπ / ρωσ.: агитпроп, νοείται το σύνολο των πολιτικών τεχνικών, που αποσκοπούν στην χειραγώγηση της κοινής γνώμης. Ο όρος χρησιμοποιείται κυρίως για αυτές που χρησιμοποιήθηκαν επί ΕΣΣΔ). Εδώ είναι ένα άρθρο που περιγράφει τις αηδιαστικές, αισχρές επιδείξεις τους. Τώρα, υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι έχουν την υποστήριξη από υπηρεσίες από τη δυτική ελίτ.
Είναι ενδιαφέρον να παρατηρήσει κανείς ότι οι περισσότερες χώρες έχουν παρόμοιους νόμους ενάντια στις επιθέσεις στη θρησκεία, συμπεριλαμβανομένης της Αγγλίας, όπου η ποινή είναι ακόμα πιο σοβαρή, οι ΗΠΑ και ακόμη και η Βραζιλία, όπου μια τέτοια δράση μπορεί να οδηγήσει σε ένα έτος φυλάκισης (βλέπε σχετικό άρθρο με δήλωση του Ρώσου Υπουργού Εξωτερικών στο τέλος*).
Παγκόσμια εκστρατεία κατά της ηθικής και της θρησκείας
Συμπαράσταση στις Pussy Riot κάνουν τώρα η γυμνόστηθη ουκρανική γκρούπα ‘Femen’, οι ομάδες που αυτοαποκαλούνται"March of the Sluts" («Πορεία των τσούλων") και οι gay παρελάσεις που είναι στην επικαιρότητα τον τελευταίο καιρό.
(ΚΟ: Στην φωτογραφία μέλος της ‘Femen’ καθώς επιτίθεται στον Πατριάρχη Μόσχας Κύριλλο στο αεροδρόμιο του Κιέβου. Στην πλάτη της γράφει "Σκοτώστε τον Κύριλλο!")
Η ατζέντα όλων αυτών των πάντα καλά χρηματοδοτούμενων ομάδων, είναι ο ακραίος φεμινισμός, ο πολιτιστικός μαρξισμός και η καταστροφή όλων των παραδοσιακών αξιών, της θρησκείας και της οικογένειας. Η χρήση "frontmen" (ανθρώπων που βγαίνουν μπροστά και φαίνονται), προβοκατόρων που καταλήγουν να παρουσιάζονται ως "θύματα" μετά από σκόπιμη αντιπαράθεση είναι μια παλιά τακτική των πολιτιστικών μαρξιστών.
Η Ρωσία είναι έχει μπει για τα καλά στο στόχαστρο, δεδομένου ότι η χώρα δείχνει να έχει υιοθετήσει πιο εθνικιστικούς, συντηρητικούς τρόπους. Πρόσφατα, η Ρωσία απαγόρευσε τις γκέι παρελάσεις για 100 χρόνια, και η Αγία Πετρούπολη δεν επιτρέπει την gay προπαγάνδα που μπορεί να εκθέσει τα παιδιά στο gay lifestyle. Επίσης, ρυθμίζει και ελέγχει τις ξένες ΜΚΟ που χρηματοδοτούνται, με αποτέλεσμα να δένει τα χέρια της ξένης επιρροής στη Ρωσία.
Η απόδειξη ότι τα παγκόσμια μέσα ενημέρωσης δεν ενδιαφέρονται για την ελευθερία της έκφρασης είναι ότι, σχεδόν ταυτόχρονα, ο Julian Assange με το φημισμένο Wikileaks πετάχτηκε στον κάλαθο των αχρήστων. Υπήρχε ακόμη συζήτηση για εισβολή της Βρετανίας στην πρεσβεία του Εκουαδόρ για να τον συλλάβουν. Η «ευαίσθητη» Madonna σίγουρα δεν είπε ούτε μια λέξη για να τον υποστηρίξει.
Πούτιν, το αίνιγμα
Ο Πούτιν κληρονόμησε μια ερειπωμένη χώρα. Η Ρωσία είχε επίπεδα προσδόκιμου χρόνου ζωής συγκρίσιμα με ορισμένες φτωχές χώρες της Αφρικής. Η χώρα που κάποτε ήταν γνωστή για τα βραβεία Νόμπελ που κέρδιζε, τώρα κατατάσσεται πίσω από την Τουρκία σε εκπαιδευτικά τεστ και παράγει λιγότερο από το 1,7% του συνόλου των δημοσιευμένων επιστημονικών ερευνών στον κόσμο.
Η δημογραφική κατάσταση της χώρας βρίσκεται σε τραγική κατάσταση. Η Ρωσία είναι η μεγαλύτερη χώρα στην περιοχή στον κόσμο, αλλά ο πληθυσμός της μειώνεται μέρα με τη μέρα. Λαμβάνοντας υπόψη ότι η Ρωσία κατέχει την πρώτη θέση σε αποθέματα φυσικού αερίου με 643 τρισεκατομμύρια κυβικά πόδια, βλέπουμε ότι η Ρωσία είναι σαν μια πληγωμένη αρκούδα, έτοιμη να δεχτεί επίθεση από τις ύαινες.
Είναι σε όλους γνωστό ότι ο Γκορμπατσόφ προόριζε να παραδώσει την Σοβιετική Ένωση στα χέρια της ελίτ της νέας παγκόσμιας τάξης. Ένθερμος νεοεποχίτης (οπαδός του New Age)ο ίδιος, έβαλε σχεδόν όλα τα πλούτη της χώρας στις τσέπες των Μασόνων τραπεζιτών και των ολιγαρχών που ήταν οι ‘front men’ των συμφερόντων των Rothschild.
Ωστόσο, υποτιμήσανε τη δύναμη της KGB και το αστέρι του Πούτιν. Ο Γκορμπατσόφ θα μπορούσε να μετακομίσει στο Σαν Φρανσίσκο, αλλά οι υπάλληλοι της KGB ήθελαν να κρατήσουν την εξουσία τους.
Η μαρξιστική Ρωσία ήταν, άλλωστε, ήταν περισσότερο ρωσική από ότι μαρξιστική. Ακόμη και στην σταλινική εποχή, οι Ρώσοι ήθελαν πάντα η χώρα τους να είναι ο ηγέτης του κομμουνιστικού κόσμου. Έχτισαν μια κρατική γραφειοκρατία τόσο ισχυρή που αντιστάθηκε στο τέλος του υλιστικού μαρξισμού. Ο Πούτιν (και ο μέντοράς του Aleksandr Dugin) εξακολουθούν να πιστεύουν στο όραμα μιας ευρασιατικής αυτοκρατορίας υπό την ηγεσία της Ρωσίας, μαρξιστικής ή όχι.
Ο Πούτιν πρέπει να έχει συνειδητοποιήσει ότι η Ρωσία βρίσκεται σε ένα σταυροδρόμι και μια ισχυρή δράση ήταν απαραίτητη για να σώσει τη χώρα από τη μεγαλύτερη λεηλασία και την καταστροφή των προνομίων της κρατικής γραφειοκρατίας (KGB). Αντιμετώπισε τους ολιγαρχικούς και έστειλε πολλούς στη φυλακή. Ο ίδιος συμμάχησε με την Ορθόδοξη Εκκλησία (στην φωτογραφία από επίσκεψη στο Άγιο Όρος) και το πατριωτικό πνεύμα του λαού και αυτός είναι ο λόγος που έχει αγαπηθεί από τόσους πολλούς Ρώσους.
Η Ρωσία ασχολείται τώρα περισσότερο με την δύναμή της ως έθνος και την κρατική γραφειοκρατία από ότι όταν υπερασπιζόταν το μαρξισμό. Του Υλιστικού Μαρξισμού έχει παρέλθει η ημερομηνία λήξης και τώρα ο Πολιτιστικός Μαρξισμός έχει υιοθετηθεί από τη δυτική ελίτ της νέας παγκόσμιας τάξης. Είναι ο τρόπος που ελέγχουν κοινωνίες.
Τέλος, ας θυμηθούμε ότι η Ρωσία δεν είναι άγγελος. Ο Πούτιν είναι πράγματι ένας αυταρχικός ηγέτης και η KGB είναι ακόμα ενεργή σε πολλές χώρες. Το προφίλ της είναι φασιστικό. Είναι πολύ ειρωνικό το γεγονός ότι ο Πολιτιστικός Μαρξισμός χρησιμοποιείται στην επίθεση κατά της Ρωσίας, το ίδιο εργαλείο που χρησιμοποιήθηκε με επιτυχία για δεκαετίες κατά της Δύσης.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Οι δυτικοί σατανικοί ελίτ χρησιμοποιούν τις ΜΚΟ για να αποσταθεροποιήσουν τις χώρες που αντιστέκονται στη νέα παγκόσμια τάξη τους και υπονομεύουν οποιεσδήποτε αξίες ενισχύουν έναν άνθρωπο, όπως είναι η οικογένεια, οπατριωτισμός και η θρησκεία (ΚΟ: θέλουν μάζες ασύνδετες χωρίς ταυτότητα, ανήμπορες να αντιδράσουν).
Σύμφωνα με την τυπική στρατηγική της Σχολής της Φρανκφούρτης, (ΚΟ: μαρξιστική σχολή που ξεκίνησε το 1930 και θεωρείται υπεύθυνη για την θεωρία της πολιτικής ορθότητας που σαρώνει τις δυτικές χώρες σήμερα) λειτουργεί με διαμορφωτές της κοινής γνώμης, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, τη show business και την εκπαίδευση. Θα το κάνουν να μοιάζει ότι «η επιθυμητή αλλαγή» είχε προέλευση από τη βάση (τον ‘απλό κόσμο’). Στην Δύση, χρησιμοποιεί ως επί το πλείστον την πολιτική ορθότητα και τον οικο-ναζισμό (Greenpeace, WWF).
Η λεγόμενη ‘Αραβική άνοιξη’ ήταν χωρίς αμφιβολία η πιο επιτυχημένη εφαρμογή αυτής της στρατηγικής μέχρι στιγμής. Μικρές ομάδες που χρηματοδοτούνται από τις ελίτ, πολλές φορές μέσω του George Soros και πολλές οργανώσεις του, σπέρνουν τη διαφωνία στις κοινωνίες (η μαρξιστική τακτική agitprop). Στις ισλαμικές χώρες, αυτό είχε ως αποτέλεσμα τον ερχομό στην εξουσία της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, μιας μασονικής οργάνωσης που εργάζεται για την Νέα Παγκόσμια Τάξη (NWO).Τώρα η ελίτ επιχειρεί την ίδια στρατηγική κατά της Ρωσίας.
Φαίνεται ότι υπάρχει αντίσταση στη δυτικόφερτη Νέα Παγκόσμια Τάξη στη Ρωσία και ίσως την Κίνα. Αυτές οι χώρες βρίσκονται στα μέσα και τα έξω όσον αφορά τον έλεγχο, αλλά ο πατριωτισμός τους και ο απομονωτισμός τους τις καθιστούν ειδικές περιπτώσεις.
Η Γεωπολιτική εξακολουθεί να είναι σημαντική. Δυστυχώς, και οι δύο έχουν διατηρήσει κάποια μορφή κυριαρχίας τους από τη δυτική NWO μόνο μέσω ενός αυταρχικού (και στην περίπτωση της Κίνας, δολοφονικού) καθεστώτος.
Αν η Ρωσία, μέσω Πούτιν, παρεξέκλινε πράγματι από τη δυτική Νέα Τάξη Πραγμάτων, μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι η σύγκρουση σίγουρα θα κλιμακωθεί στο μέλλον.
Η ρωσική δικαιοσύνη είναι ανεξάρτητη· και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες υπάρχουν ανάλογες ποινές για τη βλασφημία και τον σκανδαλισμό των πιστών υποστήριξε τη Δευτέρα ο ρώσος υπουργός Εξωτερικών αναφερόμενος στις διεθνείς αντιδράσεις για την επιβολή διετούς φυλάκισης στα μέλη του συγκροτήματος Pussy Riot για χουλιγκανισμό.
«Τόσο ο πρόεδρος μας όσο και η Ορθόδοξη Εκκλησία ζήτησαν την επιείκεια του δικαστηρίου πριν την απόφαση» ανέφερε ο κ. Λαβρόφ, κάνοντας λόγο για «υστερίες», ενώ για τις τρεις κοπέλες δήλωσε ότι έχουν τη δυνατότητα να καταθέσουν έφεση κατά της απόφασης, κάτι όμως που μέχρι στιγμής αρνούνται.
«Όσον αφορά το αν η τιμωρία είναι δυσανάλογη ή όχι, επικαλούμαι κάποια δεδομένα για το θέμα: Στη Γερμανία η βλασφημία στις εκκλησίες τιμωρείται τουλάχιστον με τριετή φυλάκιση, στη Γαλλία με διετή φυλάκιση, στην Αυστρία με έξι μήνες, στη Φινλανδία, εξ όσων γνωρίζω, η βλασφημία τιμωρείται με δυο χρόνια φυλάκιση» δήλωσε.
Επίσης, σύμφωνα με τον κ. Λαβρόφ, πρόσφατα στο Ισραήλ ένας άνδρας καταδικάστηκε σε διετή φυλάκιση καθώς έβαλε ένα κομμένο κεφάλι γουρουνιού Τέμενος Αλ Ακσά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου