ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ κ.κ.ΝΙΚΟΛΑΟΥ
Έχει φθάσει σε τέτοιο ανησυχητικό σημείο η κατάσταση της κοινωνίας μας, ώστε να φαίνεται ότι την έχουμε μεταβάλει σε κοινωνία αγριανθρώπων. Φτάνει μια πρόχειρη ματιά στον καθημερινό τύπο και αρκεί ν’ ακούσει κανείς τα δελτία ειδήσεων μιας μόνο ημέρας, για να διαπιστώσει την σήψη που έχει δυστυχώς εξαπλωθεί σε όλο το κοινωνικό σώμα. Ληστές που κυνικά δηλώνουν ότι μπορούν να δώσουν συμβουλές πώς να ξοδέψει κανείς τα εκατομμύρια των Τραπεζών και Ταμιευτηρίων, φιλολογία κασετών μέχρι εξοργιστικού σημείου για παρακολουθήσεις και υποκλοπές τηλεφωνικών συνομιλιών, καταγγελίες για συμμετοχή υψηλά ισταμένων προσώπων σε κυκλώματα λαθρεμπορίας και τρομοκρατικής δράσεως, εκχυδαϊσμός της προσωπικής ζωής, δουλεμπόριο παιδιών, εκμετάλλευση των μεταμοσχεύσεων, δωροδοκίες, δωροληψίες, εγκλήματα και βιασμοί και άλλα πολλά αίσχη συνθέτουν την εικόνα της σημερινής κοινωνίας, για την οποία μετά βεβαιότητος μπορούμε να πούμε ότι βρίσκεται στο πολύ επικίνδυνο στάδιο προχωρημένης σήψεως.
Η ψυχολογική πίεση που ασκεί επάνω μας αυτή η κατάσταση είναι τόσο ισχυρή, ώστε να μένει να διαλέξει κανείς ανάμεσα στην δυναμική αντίδραση και στην απελπισία.
Δεν πάει άλλο πια. Αυτός ο τόπος έχει παράδοση και φιλότιμο. Δεν ανέχεται άλλο αυτή τη σύγχυση και διαφθορά. Πρέπει όσοι έχουν μείνει μακριά από το βούρκο και τη δυσωδία να αντιδράσουν δυναμικά. Να γράψουν, να μιλήσουν, να βάλουν στην θέση που πρέπει τους διαφθορείς και τους απατεώνες. Υπάρχουν πολλοί που περιμένουν την προφητική φωνή των υγιών στοιχείων για να ενισχυθούν στον αγώνα τους κατά του κακού. Σε όλες τις τάξεις υπάρχουν ακόμα άνθρωποι με αξιοπρέπεια και ηθική συνείδηση. Αυτούς όλους περιμένουμε να πυκνώσουν τις τάξεις της Εκκλησίας και να συνταχθούν με τις δικές της δυνάμεις στον αγώνα κατά της διαφθοράς και του πολυκέφαλου κακού που απειλεί αυτή την ίδια την υπόστασή μας.
Θα περίμενε κανείς στο ένδοξο και πολυτιμημένο έθνος μας να μη συνέβαιναν αυτά. Η νέα όμως θεότητα της καταναλώσεως και η νοοτροπία της νέας εποχής έχουν τόσο επηρεάσει και την παραδοσιακή και αγνή χώρα μας, ώστε να μη διαφέρει από τις άλλες κοινωνίες τις Δύσεως, όπου υπάρχει το αδιέξοδο και η απόγνωση για το αύριο. Ο λαός μας έχει αποχαυνωθεί με όσα του σερβίρουν τα δυτικά κέντρα. Έχουν καταφέρει το φως της Ανατολής να μεταβάλουν σε σκοτάδι. Μας έφεραν την ιδέα της εξισώσεως των πάντων και ισοπέδωσαν τα πάντα. Μας μίλησαν για καταδίκη της σεμνοτυφίας και ειλικρίνειας και πολέμησαν το σεβασμό και την αιδώ. Κλόνισαν την πίστη του λαού μας στην Εκκλησία του με χαλκευμένες κατηγορίες και εισήγαγαν τις αιρέσεις και την μορφή του αντιχρίστου. Υπεραμύνθηκαν των ανθρωπίνων δικαιωμάτων για να μπορούν οι εχθροί της πίστεως του 98% του ελληνικού λαού να δρουν ελεύθεροι και να πολεμούν την Ορθοδοξία. Κι ακόμα ποιος ξέρει αν τα όσα συμβαίνουν στο δημόσιο βίο, η έντονη αντιπαλότητα και η ασυνεννοησία, η προσπάθεια αλληλοεξευτελισμού και αλληλοεξοντώσεως δεν υποκινούνται από κέντρα του εξωτερικού που στοχεύουν στη διάλυση αυτού του τόπου;
Έχουν μεγάλη ευθύνη εκείνοι που ύπουλα μας οδηγούν στην καταστροφή, αλλά και εμείς, που παθητικά δεχόμαστε την «πρόοδο» της κοινωνίας στην οποία μας εισάγουν οι πολιτισμένοι, έχουμε τεράστια ευθύνη.
Γίνεται αυτοκριτική στην πολιτική σκηνή της χώρας μας. Αυτή όμως εξαντλείται στην επίρριψη ευθυνών στους άλλους, στην προγραφή των αντιφρονούντων και την αναγνώριση σφαλμάτων μόνο στην κομματική τακτική, με στόχο πάντα το εκλογικό αποτέλεσμα.
Για να υπάρξει θετική ελπίδα υπερβάσεως της κρίσεως θα πρέπει να επαναθεμελιωθεί η ζωή του έθνους μας στο θεμέλιο που λέγεται Ορθοδοξία. Να επανέλθει η ζωή μας στα ορθόδοξα, παραδοσιακά, γνήσια πλαίσια. Αλλιώς θα ‘ρθει ώρα που θα κλαίμε επάνω σε ερείπια. Απ’ έξω μας πολεμούν. Κι εμείς μέσα αλληλοσφαζόμαστε. Πρέπει να επικρατήσει η λογική. Χρειαζόμαστε κοινωνική και πνευματική αναγέννηση. Να κλείσουμε τα αποστήματα, γιατί η μόλυνση θα προχωρήσει πολύ βαθιά.
Η ελπίδα όλων είναι μία. Η Εκκλησία. Να συσπειρωθούμε γύρω απ’ αυτήν για να δώσουμε τη μάχη της ιστορίας και της υπάρξεώς μας. Μόνο με την Ορθοδοξία ως συνδετικό δεσμό του έθνους μας θα στερεώσουμε την ειρήνη, την κοινωνική δικαιοσύνη και την πρόοδο. Το Ελληνορθόδοξο ήθος θα αναιρέσει τα αλλότρια ήθη και θα μας χειραγωγήσει σε μια γνήσια και σωτήρια αυτοσυνειδησία.
Χμμμ....μάλιστα. Πολύ τεκμηριωμένη αντικειμενική και αμερόληπτη άποψη. Όχι κύριοι ο λαός δεν έχει αποχαυνωθεί όπως νομίζετε, απλά περιμένει να παίξουν όλοι τον ρόλο τους και να φανεί ακριβώς η ποιότητα του καθενός ώστε να αποφασίσει με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει. Ελπίζω να κατανοούν όσοι ονειρεύονται το παρελθόν που γέννησε αυτό το άθλιο παρόν ότι ο χρόνος αρέσκεται να πηγαίνει εμπρός,σε πείσμα όσων του έχουν στραμμένα τα νότα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά!!!!Μέχρι να πάρουν χαμπάρι τον ρόλο τους δεν θα υπάρχει Ελλάδα(όπως την ξέρουμε)
ΑπάντησηΔιαγραφήΔΕν εχει αποχαυνωθει όσο λεει ο μητροπολίτης αλλά ακόμη περισσότερο!
Εννοείτε ότι όσα συμβαίνον από τη μεριά ενός λαού που τον έχουν πήξει στο ψέμα, και με όλους τους παλιούς και νέους προφήτες να λόγο διαρρέουν ακατασχέτως είναι " αφιόνισμα " ? Ας το δούμε και έτσι. Πάντως η ιστορία έχει δείξει ποιοι και πώς έδρασαν και δρουν καλυπτόμενοι πίσω από τα χρυσόβουλα και τα φιρμάνια, και φυσικά είναι απόβλητοι του παρόντος αφού οι αναφορές τους είναι στις μαύρες εκατονταετίες του έθνους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤότε πείτε μας και εμας΄-αφού η εκκλησία απαγορεύεται να μιλήσει- ποιός θα μιλήσει στον καημένο τον λαό;.Η απόγονος του Στάλιν,η απομίμηση του Λένιν,οι νοσταλγοί του Χίτλερ,ή οι νοσταλγοί της νοσηρής αρχαιοελληνική θρησκείας;Απαντήστε συγκεκριμένα με ονόματα
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα έλεγα να ξαναδιαβάσετε την προηγούμενη ανάρτηση. Περιέχει απλά διαπιστώσεις. Θα πρέπει ίσως να δεχθούμε ότι ο χρόνος δεν σταμάτησε τον τέταρτο μ.χ αιώνα. Και επίσεις ότι δεν υπάρχει Βασιλεία στην Ελλάδα ώστε κάποιοι να την μνημονεύουν κάνοντας τους αθώους και φολκλορικούς. Αυτό θα ήταν μια καλή αρχή ίσως.
ΑπάντησηΔιαγραφή