Ο δρόμος με τις μάσκες

 -Παναγιώτης Πατουχέας

Η ώρα μεσάνυχτα

η μουσική παίζει

οι μελωδίες της εργαλεία έμπνευσης

μεσάνυχτα ώρες σκέψης

ώρες ανάκρισης

ώρες που μπορείς να δεις τον εαυτό σου

να δεις αυτά που την μέρα δεν φαίνονται .

Μεσάνυχτα μόνο

μπορείς να αντικρίσεις πράγματα μη φανερά

καθώς βρίσκονται στις σκιές που ο ήλιος δημιουργεί

το βράδυ είσαι γυμνός από οποιαδήποτε μάσκα  .

Την μέρα οι μάσκες είναι αρκετά ωραίες και φορεμένες καλά

δεμένες ,ατέλεια καμιά

με ένα διάπλατο χαμόγελο συμπληρώθηκε η φαινομενική αρτιότητα

επικαλυμμένη με μια στρώση ματαιοδοξίας

κρύψαμε τα συναισθήματα δείγμα αδυναμίας  !

Μα το βράδυ είσαι  γυμνός δίχως μάσκα

ούτε καν στολή να προστατευτείς

τώρα είσαι ευάλωτος,

δεν μπορείς να της αντισταθείς

όταν τα πράσινα μάτια της  κοιτούν.

Μα όλα αυτά σκέψεις

Σκέψεις ,σκέψεις……..

είναι δίπλα μου και τόσο  μακριά  μου

αδυναμία , μην δήξεις αδύναμος , μην απορριφτείς!

Τα έχασα όλα

Τα μεσάνυχτα οι  μάσκες πέφτουν

οι εικόνες έρχονται άκλητες για να σου θυμίσουν

τα τραύματα που με τόση δεξιοτεχνία κρύβεις την ημέρα .

Μα πάλι εικόνες από αυτήν

για να σου θυμίσουν πόσο αδύναμος είσαι να την κερδίσεις να παλέψεις ,

η μάχη χάθηκε , αφού η λογική επικράτησε !

Τώρα την έχασες!

πηγή