Ό καθένας εκ των έργων του δικαιωθήσεται ή κριθήσεται.

Ό καθένας εκ των έργων του δικαιωθήσεται η κριθήσεται. Ό,τι έργα θα κάνης, αυτά θα σε κρίνουν η, βοηθήσουν.

Αν κοιμηθώ εγώ, θα λυπηθείς εσύ. Θα πεις την επομένη: Ό καημένος ό Γέρων απ την Μικρά Ασία, αλλά δεν θα μπορείς να κάμεις τίποτα περισσότερο η, εκείνες, η άλλοι για σένα. Ό,τι θα κάνη ό καθένας μόνος του.

 Ένας μοναχός απ’ το Άγιο Όρος, έκαμε πολλή νηστεία και έκλαιγε. Εξομολογήθη λοιπόν σε ένα Γέροντα και του είπε γιατί έκλαιγε:

 «Γνωρίζω, δεν είμαι καλά. Με εγκατέλειψε ό Κύριος. Πειρασμούς δεν έχω. Θλίψεις δεν έχω, ασθένεια δεν έχω!». Και προσηύχετο να του στείλει ό Κύριος πειρασμό η ασθένεια. Πρέπει να έχουμε κάτι. 

Όλοι οι Άγιοι μας είχον θλίψεις, πειρασμούς, ασθενείας. Ό Άγιος Ιωάννης ό Χρυσόστομος πού τον έστειλαν και εξορία!…

Κατόπιν, στρεφόμενος ό Γέροντας εις την άλλη, την ερωτά:

Τί κάνεις; Μου λέει ένας λογισμός ότι θυμώνεις. Αντιμιλάς στους γονείς σου. Γιατί; Μη τούς φωνάζεις. Μη τους υποδεικνύεις εσύ. Διδασκαλία δίχως θέληση του άλλου έχθρα είναι και γίνεται αμαρτία και σε εκείνον πού ακούει και δεν κάνει και εσύ στενοχωρείσαι και ταράζεσαι. Μη τούς φωνάξεις. Όλοι είμεθα αμαρτωλοί. Δεν βλέπομε την αμαρτωλότητα μας, γιατί δεν πλησιάσαμε πολύ τον Κύριό μας. Έχεις ένα κερί και έχεις μακριά από την φλόγα του το δάκτυλο σου. Αφού είναι μακριά, δεν σε καίει. Όσο πιο κοντά πλησιάζεις, τόσο καταλαβαίνεις τη φωτιά- και όταν θα φθάσης πολύ κοντά, θα δεις ότι καίει! Να πλησιάσουμε πιο κοντά τον Κύριο μας και θα δούμε την αμαρτωλότητα μας. Να πλησιάσουμε περισσότερο.

Απευθύνεται πάλιν εις τον Διάκονο:Είσαι καλός τώρα, αλλά πρόσεχε. Πρόσεχε, γιατί και οι Άγγελοι πέφτουν. Τετάρτη και Παρασκευή μη βγαίνεις έξω, ούτε να βλέπεις γυναίκες. Κλείσου στο δωμάτιο σου και θα νοιώσεις μέσα σου διαφορά. Διάβαζε, προσεύχου, θα δεις. Γι’ αυτό πού μου λες, θα παρακαλέσω και εγώ την Θεία Πρόνοια.Τετάρτη και Παρασκευή να νηστεύετε. Εγώ όλους μέρα νύχτα σας θυμάμαι. Παρακαλώ για σάς. Να σας διαφυλάττει ό Κύριος μας, να σας φωτίζει. Προσπαθήστε. Αγωνίζεσθε. Στον ‘Άγιο Αρσένιο, μια φωνή. του έλεγε: «Φεύγε και σώζου. Φεύγε, Αρσένιε, και σώζου!» Και επειδή ό Βασιλεύς χωρίς τον Άγιο Αρσένιο δεν έκανε, πήγε και κείνος και έγινε βοσκός.

 Γέροντος Ιερωνύμου της Αίγινας

πηγή