Τι αγαπώ σαν εσένα Κύριε;...
Και ποιος είν΄ο Θεός μου; ...
Ρώτησα τη γη, κι αυτή μου είπε:
"Δεν είμαι εγώ Θεός".
Κι όλα που είναι πάνω της
το ίδιο μ΄ομολόγησαν.
Ρώτησα τη θάλασσα με τα βάθη της
κι όλα τα ζωντανά
που μέσα της κινούνται,
και πήρα την απάντηση:
"Θεός σου εμείς δεν είμαστε
ψάξε ψηλά πιο πάνω από μας".
Ρώτησα τους ανέμους...και λάλησε
ολάκερο τ' αγέρα το βασίλειο
με όσα κατοικούσε μέσα του:
"Δεν είμαι εγώ Θεός".
Ρώτησα τον ουρανό, τον ήλιο και τ΄αστέρια:
"Ούτε κι εμείς είμαστε ο Θεός
που συ ζητάς".
Κι εγώ είπα σ΄όλα τα πράγματα
που είναι γύρω μου παντού:
"Πέστε μου λοιπόν κάτι
για το Θεό μου, μιας και εσείς δεν είσαστε αυτός
ελάτε, πέστε μου κάτι γι΄Αυτόν".
Κι αυτά ύψωσαν μια κραυγή
και είπαν με δυνατή φωνή:
"Αυτός μας δημιούργησε"!
Η ερώτησή μου ήταν η σκέψη μου,
η απάντησή τους ήταν
η ομορφιά τους.
Ιερός Αυγουστίνος
("Εξομολογήσεις" Χ, 6 )
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου