Θα Σε κοιτάζω εγώ, θα ματώνεις Εσύ, θα φωνάζουν οι άλλοι φωνές σκυλιών, θα απλώνει το ρούχο Της η Κυρά να σκεπάσει Εσένα από τα γαυγίσματα, εμένα από τον φόβο κι΄εγώ -λέει- θα κρατιέμαι από τον Σταυρό, μην Σε χάσω (νομίζοντας ότι Σε έχω βρει...).
Οι εξουσίες θα με διατάζουν να είμαι πολίτης ευπειθής στο μίσος τους για Σένα.
Οι Ρεπουσαίοι και οι μετ'αυτών, θα με διατάζουν να μην έχω γλώσσα, πατρίδα, ιστορία, παρελθόν, απαντοχές.
Τότε θα κρεμαστώ στα ποδαράκια Σου, θα αγκαλιάσω το Αίμα και θα ρωτήσω:
Σε βρήκα Κύριε;
Γιατί αν δεν Σε βρήκα, πώς θα πορευτώ δίχως πατρίδα, ανάσα, ελπίδα;
Πώς θα περάσω ανάμεσα στα σκυλιά δίχως Σου, Χριστέ;
Τουλάχιστον περίμενέ με, την ώρα που θα αλυχτούν εναντίον μου και μετά έλα να Σε βρω.....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου