Ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης στὸν Συναξαριστὴ τῶν Νεομαρτύρων, στὴν σελίδα 715 (ἔκδοση Ὀρθοδόξου Κυψέλης), ἀναφέρει ὅτι στὸ Βραχώρι μαρτύρησαν τρεῖς Νεομάρτυρες τὸ 1786 μ.Χ. χωρὶς ὅμως νὰ ἀναφέρει τὰ ὀνόματά τους. Ὁ ἀείμνηστος π. Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης, ὕστερα ἀπὸ ἔρευνα ποὺ ἔκανε, κατάφερε νὰ βρεῖ τὰ ὀνόματα τῶν δύο Ἁγίων, Λάμπρος καὶ Θεόδωρος.
Οἱ ἅγιοι νεομάρτυρες Λάμπρος, Θεόδωρος καὶ κάποιος τοῦ ὁποίου δὲν γνωρίζουμε τὸ ὄνομα κατάγονταν ἀπὸ τὴν Πελοπόννησο καὶ ἦταν ἔμποροι στὸ ἐπάγγελμα.
Παραμένοντας καιρὸ στὰ Γιάννενα γιὰ ἐμπορικοὺς λόγους εἶχαν μάθει νὰ μιλοῦν καὶ τὴν ἀλβανικὴ διάλεκτο. Κατὰ τὸ 1786 μ.Χ. ἀποφάσισαν νὰ ἐπιστρέψουν στὸν Μωριά, στὴν πατρίδα τους. Ξεκίνησαν λοιπὸν καὶ φθάνοντας στὸ Βραχώρι (Ἀγρίνιο) εἶπαν νὰ διανυκτερεύσουν ἐκεῖ. Στὴν εἴσοδο τῆς πόλης στέκονταν οἱ φοροεισπράκτορες γιὰ τὴ συλλογὴ τοῦ κεφαλικοῦ φόρου ποὺ πλήρωναν οἱ ρωμιοί. Οἱ τρεῖς ἔμποροι μηχανεύτηκαν νὰ προσποιηθοῦν τοὺς μουσουλμάνους, γιὰ νὰ μὴ πληρώσουν φόρο. Ἔτσι περνώντας ἀπὸ τὸ γιομπρούκι, τὸν χῶρο ποὺ κάθονταν οἱ γιομπρουκτσῆδες (φοροεισπράκτορες), τοὺς χαιρέτησαν μὲ τὸν μουσουλμανικὸ χαιρετισμὸ «σαλὰμ ἀλέκουμ». Νομίζοντας οἱ φοροεισπράκτορες πὼς εἶναι μουσουλμάνοι ἀρβανίτες, τοὺς ἄφησαν νὰ περάσουν ἐλεύθερα. Αὐτοὶ πῆγαν σὲ κάποιο σπίτι νὰ διανυκτερεύσουν γιὰ νὰ συνεχίσουν πρωὶ πρωὶ τὴν ἄλλη ἡμέρα γιὰ τὴν πατρίδα τους. Οἱ Τοῦρκοι θέλοντας νὰ δοῦν ποὺ κατέλυσαν οἱ ξένοι καὶ νὰ μάθουν καὶ κανένα νέο ἀπὸ τὰ Γιάννενα ἔστειλαν κάποιο δικό τους στὸ σπίτι ποὺ ἔμεναν οἱ ἅγιοι. Ἐκεῖνος πλησιάζοντας στὸ σπίτι δὲν...
χτύπησε ἀμέσως παρὰ στάθηκε ἀπέξω ν’ ἀφουγκραστεῖ τί ἔλεγαν μέσα. Τὴν ὥρα ἐκείνη οἱ τρεῖς φιλοξενούμενοι ἔλεγαν στὸν νοικοκύρη ὅτι σήμερα μ’ ἕνα σαλὰμ γλυτώσαμε τὸν φόρο.
Μόλις τ’ ἄκουσε ὁ τοῦρκος κατάλαβε πὼς εἶναι Χριστιανοὶ καὶ χωρὶς νὰ μπεῖ μέσα, ἔτρεξε ἀμέσως νὰ τὸ ἀναγγείλει σὲ αὐτοὺς ποὺ τὸν εἶχαν στείλει. Ὡς θηρία ἀνήμερα τότε ἐπέδραμαν οἱ ἀσεβεῖς, τοὺς ἅρπαξαν καὶ κυριολεκτικὰ σέρνοντάς τους, τοὺς πῆγαν στὸ δικαστήριο καὶ εἶπαν στὸν δικαστή:
«Αὐτοὶ οἱ τρεῖς ἄνθρωποι ἐνῶ εἶναι ρωμιοὶ περνώντας σήμερα ἀπὸ τὸ γιομπρούκι μᾶς χαιρέτησαν μὲ τὸ σαλὰμ ἀλέκουμ. Πρέπει λοιπὸν ν’ ἀνακριθοῦν γιατί τὸ εἶπαν αὐτὸ τὸ ὁποῖο εἶναι χαρακτηριστικὸ τῶν Τούρκων καὶ ὄχι τῶν Ρωμιῶν. Καὶ ἂν μὲν περιγέλασαν τὴν πίστη πρέπει σύμφωνα μὲ τὸν νόμο νὰ τιμωρηθοῦν, ἂν δὲ ἀγάπησαν τὸ ἰσλὰμ νὰ περιτμηθοῦν καὶ νὰ τιμηθοῦν».
Ὁ δικαστὴς τότε τοὺς ρώτησε ἂν ὅλα αὐτὰ ἀληθεύουν.
Οἱ ἅγιοι μάρτυρες τοῦ ἀπάντησαν μὲ εἰλικρίνεια: «ναί, εἶναι ἀλήθεια, ὅτι χαιρετίσαμε τούρκικα, γιὰ νὰ μὴν πληρώσουμε τὸν φόρο, ὄχι ὅμως πὼς ἀγαπήσαμε τὸ ἰσλάμ».
Ὁ κριτὴς τοὺς ἀπάντησε: «λοιπὸν τώρα πρέπει νὰ γίνετε Τοῦρκοι δίχως ἄλλο καὶ ἔτσι νὰ γλυτώσετε τὴ ζωή σας, εἰδεμὴ ἔχετε νὰ βασανιστεῖτε καὶ νὰ θανατωθεῖτε».
Ὅταν τ’ ἄκουσαν αὐτὰ οἱ ἅγιοι ἔδωσαν ὅπως ἔπρεπε τὴν ἀπάντηση στὸν δικαστή:
«Ἐμεῖς, ἐνδοξότατε ἀφέντη, εἴπαμε αὐτὸν τὸν λόγο γιὰ νὰ γλυτώσουμε χρήματα, ὅμως τὸ ν’ ἀρνηθοῦμε τὴν πίστη μᾶς εἶναι ἀδύνατον, κᾶνε μάς ὅ,τι θέλεις».
Τότε ὁ δικαστὴς διέταξε νὰ τοὺς δείρουν ἀλύπητα καὶ νὰ τοὺς κλείσουν στὴ φυλακή.
Ἐκεῖ στὴ φυλακὴ ὁ ἕνας παρηγοροῦσε τὸν ἄλλον.
Μάλιστα ὁ ἕνας ὁ ὁποῖος ἦταν καὶ γραμματισμένος ἔλεγε, «προσέχετε ἀδελφοί μου, μὴ δειλιάσει κανένας καὶ χάσει αὐτὸ τὸ κελεπούρι ποὺ μᾶς ἔτυχε. Λίγο θὰ ὑπομείνουμε καὶ τὴν αἰώνια ζωὴ θὰ κερδίσουμε. Νὰ μὴ λυπηθοῦμε οὔτε συγγενεῖς, οὔτε φίλους, οὔτε τὴν πρόσκαιρη πατρίδα ἀλλὰ νὰ σταθοῦμε ἀνδρεῖοι στὴν πίστη τοῦ Χριστοῦ, γιὰ νὰ πᾶμε χαίροντες στὴν ἄλλη πατρίδα, ὅπου δὲν ἔχει τέλος ποτέ».
Ἀφοῦ ἔμειναν νηστικοὶ ἀρκετὲς ἡμέρες στὴ φυλακὴ τοὺς ἔφεραν πάλι στὸν δικαστή, ὁ ὁποῖος ἀφοῦ τοὺς ἀνέκρινε ξανά, διέταξε νὰ τοὺς ξυλοκοπήσουν καὶ νὰ τοὺς γυρίσουν πάλι στὴ φυλακή.
Μετὰ ἀπὸ πέντε ἡμέρες τοὺς ὁδήγησαν πίσω στὸ δικαστήριο, ὅπου ὁ μουσελίμης κι ὁ κατὴς συμφώνησαν καὶ ἐξέδωσαν τὴν καταδικαστικὴ ἀπόφαση.
Τοὺς πῆραν τότε οἱ δήμιοι καὶ τὸν ἕνα τὸν κρέμασαν σ’ ἕνα πλάτανο κοντὰ στὸ τζαρσὶ (ἀγορά), τὸν ἄλλο ἔξω ἀπὸ τὸν Ἅγιο Δημήτριο καὶ τὸν ἄλλο στὴν ἄκρη τῆς πλατείας, ἐκεῖ ὅπου μπαίνει ὁ κεντρικὸς δρόμος μέσα στὴν πόλη.
Ἔτσι οἱ τρισόλβιοι μάρτυρες, χωρὶς νὰ τὸ περιμένουν, ἔλαβαν τὸν στέφανο τῆς ἀθλήσεως ἀπὸ τὸν ἀγωνοθέτη Κύριο.
saint.gr/αντιγραφή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου