Αυτές τις ημέρες προσπαθώ να συγκεντρώσω κάποιες σκέψεις και να απαντήσω σε κάποιους προβληματισμούς με αφορμή μία ανάρτηση πού κυκλοφορεί στο διαδίκτυο, σχετικά με την επιστολή διαμαρτυρίας πολίτη κατά επισκόπου επαρχιακής μητρόπολης πού απαγόρευσε κηδεία σε τελέσαντα πολιτικό γάμο.
Ως συνήθως η κοινή γνώμη και μάλιστα από χριστιανούς ορθοδόξους, επιστράτευσε προβληματισμούς ρηχού και μοντέρνου ανθρωπισμού,πού προδίδουν επιπόλαια ανάλυση του θέματος και παντελή άγνοια, κατά την γνώμη μου, της ορθόδοξης προοπτικής, άγνοια πού οφείλεται στην επιδερμική και πάντα συναισθηματική σχέση πού έχουν οι νεοέλληνες με την πίστη, την θρησκεία και την Εκκλησία.
Κατ'αρχάς δεν θα μπώ στην διαδικασία να αντιπαρατεθώ στον συγγράψαντα την διαμαρτυρία. Μάλιστα θεωρώ λογικώτατο κατά τα κοσμικά κριτήρια, ένας άνθρωπος πού πρόσφατα βίωσε το πένθος και την απόρριψη, να φορτιστεί με αγανάκτιση και να οδηγηθεί στην ακραία υπερβολή εκφράσεων.
Πόσο λογικά όμως είναι τα επιχειρήματα του, τα επιχειρήματα όσων συντάχτηκαν και ταυτίστηκαν με αυτόν στον διαδίκτυο , κατά τα ορθόδοξα κριτήρια;
Για την ευκολία μας, ας εξετάσουμε κάποιες από τις προκύψασες ενστάσεις και τα επιχειρήματα ένα καθ'ενα, για να αναχθούμε στην ουσία του θέματος:
1.Η κηδεία έχει παραμυθητικό χαρακτήρα και δεν είναι μυστήριο. Επίσης η εκκλησία κηδεύει φονιάδες, δικτάτορες και τοκολύφους όχι όμως και τελέσαντες πολιτικό γάμο
Η κηδεία μεν μπορεί να μην είναι ένα από τα επτά μυστήρια πού η σχολαστική θεολογία αποδίδει στην ορθόδοξη μυστηριολογία, ωστόσο όμως είναι μια ιερολογία, ένα εκκλησιαστικό γεγονός μυστηριακού χαρακτήρα.Συγκεκριμμένα έχει τον χαρακτήρα της πανηγυρικής εξόδου και προπομπής του ορθοδόξου χριστιανού πού άθλησε για τον Χριστό, όπως υποδηλώνεται στην ιδιαίτερη τιμή του λειψάνου και την νεκρώσιμη ακολουθία.Επίσης, έχει και ισχυρό διδακτικό χαρακτήρα για τους ζώντες, αφού τονίζει την πραγματικότητα της ματαιότητας, της κρίσης και του αναπόφευκτου θανάτου.Τέλος έχει και προσευχητικό σκοπό για την ανάπαυση του κεκοιμημένου.Δεν είναι λοιπόν παρηγορητικού χαρακτήρα η κηδεία και δεν γίνεται για τους συγγενείς. Αυτός ο δυτικός αγαπισμός μας έχει εξουθενώσει σαν πνεύματα.Η Αλήθεια δεν στηρίζεται στο συναίσθημα. Ξεκινάμε με το δόγμα στην πίστη μας στην Ανάσταση του Χριστού και στην κοινή ανάσταση και δεν εμμένουμε στις ανθρώπινες παρηγοριές.Ο ιερέας δεν είναι ο μάγος πού θα εξορκίσει το κακό με την παρουσία του και με τον κομψό επικήδειο και με λόγια παρηγοριάς. Είναι αυτός πού θα προπέμψει το παιδί του στην χώρα των Ζώντων, εμπνέοντας την πίστη στην ανάσταση. Ανθρώπινα τα λόγια παρηγοριάς και απαραίτητα. Η εκκλησία μάλιστα έχει και ειδική ευχή προς τους πενθούντες. Ωστόσο, ο ρόλος του ιερέα δεν είναι αυτός της συμπαθούς μοιρολογίστρας.
Αυτή η τιμή της πανηγυρικής κηδείας αποδίδεται σε όλους τους βαπτισμένους ορθόδοξους χριστιανούς , ανεξαρτήτως θέσεως και ηθικής ποιότητας. Με λίγα λόγια όλοι προπέμπονται σαν άγιοι και δεδοξασμένα μέλη της Εκκλησίας. Από την άλλη είναι σίγουρο πώς όλοι είναι αμαρτωλοί και κανείς αναμάρτητος.Ωστοσο, η Εκκλησία λειτουργώντας σαν μητέρα επιφυλάσσει σε όλα τα μέλη της την αυτή πανηγυρική τιμή. Ας τονίσουμε την λέξη μέλη της και την απουσία ηθικών κριτηρίων. Ο τελέσας πολιτικό γάμο θέτει τον εαυτό του εκτός Εκκλησίας.Παραδέχεται δημόσια πώς δεν τον καλύπτει η ιερολογία του ορθόδοξου γάμου και δεν τον αφορά και για τα μάτια του κόσμου επισφραγίζει την εξωγαμική του σχέση με κάποιο κοσμικό συμβόλαιο, υποκατάστατη σφραγίδα του μυστηρίου,έγκριση από την πολιτεία και τον κοινωνικό περίγυρο. Δεν διακρίνει δηλαδή , με καθαρά μικροαστικό πνεύμα , την ευλογία του Θεού από την συναίνεση της κοινωνίας.Με λίγα λόγια εξισώνει την κοινωνική αποδοχή με την εκκλησιαστική του συνείδηση και συμμετοχή. Εξουθενώνει το μυστήριο της Εκκλησίας στην πράξη.Δεν είναι λοιπόν ηθικά τα κριτήρια πού τον κρατούν εκτός κηδείας αλλά ε κ κ λ η σ ι ο λ ο γ ι κ ά.Αν δεν κάνεις ορθόδοξο γάμο δεν χρειάζεσαι και ορθόδοξη κηδεία.Σε τί ενήθλησες και τί ομολόγησες για να αξίζεις αυτήν την τιμή;
2.Ο πολιτικός γάμος είναι επιλογή ορθοδόξου και μάλιστα όταν υπάρχουν κανονικά κωλύματα
Ο πολιτικός γάμος είναι εκούσια εκκλησιαστική αποκοπή και άρα δεν είναι επιλογή κάποιου πού θέλει να ζεί συνειδητά κατά Χριστόν και να σφραγίζει κάθε πράξη του βίου του εκκλησιαστικά και μυστηριακά.. Φυσικά είναι επιλογή του καθενός και μάλιστα σκανδαλωδώς υποστηρίζω πώς οι περισσότεροι πού προσέρχονται στον ορθόδοξο γάμο θα έπρεπε σεβόμενοι τον εαυτό τους και την Εκκλησία να επέλεγαν άλλη λύση. Δυστυχώς, έχει πάρει το ιερό μυστήριο του Γάμου φολκλορικές διαστάσεις πού φτάνουν έως βλασφημίας. Απείρως λοιπόν τιμιότερο θα ήταν για πολλούς η επιλογή του πολιτικού γάμου. Από αυτήν την οπτική είμαι ένθερμος υποστηρικτής του.Ειδικά στην σχέση μας ή στην απουσία σχέσης μας με τον Θεό πρέπει να είμαστε και τίμιοι και άρα ελεύθεροι. Όπως τον ορθόδοξο γάμο διαδέχεται κάποτε η κηδεία κατά τα χριστιανικά πρότυπα, έτσι και στον πολιτικό γάμο είναι επίσης επιλογή και η πολιτική κηδεία, η οποία δεν είναι σπάνια στις μέρες μας. Και αφού παραμυθητικό χαρακτήρα δεν έχει η ορθόδοξη κηδεία δεν υπάρχει κανένας λόγος κάποιος πού δεν επέλεξε τον ορθόδοξο γάμο να κηδεύεται ορθόδοξα.Επίσης, σε μια εποχή πού γίνεται τόσος ευρύς λόγος για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις ελευθερίες δεν είναι υποκριτικό να κηδεύουμε ορθόδοξα κάποιον πού δεν επέλεξε τον Χριστό όσο ζούσε; Δεν κάνουμε κατάχρηση των προσωπικών του ελευθεριών τάχα, έστω και αν δεν του κάνουμε κακό αλλά μάλλον καλό;
Περί των κανονικών κωλυμάτων πού οδηγούν σαν λύση στον πολιτικό γάμο, νομίζω πώς δεν πρέπει να εμφορούμαστε με δικανικό πνεύμα. Οι Ιεροί Κανόνες δεν ερμηνεύονται. Ή εφαρμόζονται απόλυτα ή μένουν ανενεργοί κατ' οικονομίαν. Επίσης, ο ορθόδοξος γάμος πού ακολουθεί κάποιον πολιτικό δεν είναι κατ'ανάγκην "κουκούλωμα", αλλά μπορεί να είναι και αποτέλεσμα μιας γνήσιας μετάνοιας και δοκιμασμένης μεταστροφής. Άλλωστε πόσα και πόσα άλλα κωλύματα σε σοβαρότερα θέματα παραθεωρούμε εν ονόματι της χριστιανικής μας ανοχής και αγάπης;Πρακτικά,παρατηρείται το φαινόμενο νέοι και απληροφόρητοι άνθρωποι να περνάνε πρώτα από το δημαρχείο και μετά από την Εκκλησία, μόνο και μόνο επειδή το επιτάσσει ένας ελεεινός συρμός και μετά ειλικρινώς αναρωτιούνται γιατί μπήκαν εξ αρχής στην διαδικασία του πολιτικού γάμου.
3. Η Εκκλησία δεν μπορεί να στέλνει στην Κόλαση κανέναν . μονος Κριτής είναι ο Θεός και οφείλουμε να προσευχόμαστε για όλους .
Η άρνηση κηδείας δεν προδικάζει την κατάληξη του κεκοιμημένου, δεν προλαμβάνει την κρίση του Θεού, δεν στερεί από κανέναν το δικαίωμα και την υποχρέωση να προσεύχεται για την ανάπαυση της ψυχής του εκλιπόντος.Αντίθετα, προβάλλει σε όλους συμπαθέστερο τον νεκρό , γιατί τον ταπεινώνει έναντι των ανθρώπων και αυτή η ταπείνωση προκαλεί την θερμότερη ευσπλαχνία και τους οικτιρμούς του Θεού. Να σημειωθεί πώς πολλοί άγιοι επεδίωκαν να μείνουν άταφοι ή να ταπεινωθεί ο νεκρός τους για να βρούν έλεος με αυτήν την εξουθένωση τους απέναντι στον Θεό των συντετριμμένων και τεταπεινωμένων πνευμάτων! Τέλος, κανένας μα κανένας χριστιανός της σήμερον δεν είναι πιό εύσπλαχνος από τους αγίους Πατέρες πού μας παρέδωσαν τον Νόμο του Θεού. Ας αφήσουμε λοιπόν τους επιπόλαιους αγαπισμούς πού όζουν σεντιμενταλισμό μετρίας υποστάθμης.
4.Οι παπάδες κάνουν κατάχρηση εξουσίας
Οι παπάδες δεν επεσαν από τον ουρανό, δεν είναι δικαστές ή νομοθέτες, δεν είναι εδώ για να εξουσιάσουν αλλά για να διακονήσουν. Υπόκεινται στον ΝΟΜΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ και στις συνοδικές δηλαδή στις οικουμενικής και καθολικής αποδοχής εκκλησιαστικές αποφάσεις και είναι υποχρεωμένοι να τις εφαρμόζουν. Επίσης, κανένας ιερέας δεν είναι δούλος ανθρώπινου θελήματος, αλλά μόνον θεϊκού. Δούλος Θεού. Επομένως, δεν πρόκειται για κατάχρηση καμίας εξουσίας, αλλά υπακοής στην εκκλησιαστική εμπειρία.
5. Οι παπάδες βλέπουν στον πολιτικό γάμο απώλεια κέρδους και "πελατών" και για αυτό εκδικούνται στην κηδεία.
Είναι ξεκάθαρο πώς βιώνουμε πολλές φορές σκανδαλιστικές συμπεριφορές εμπορευματοποίησης της πίστης και των μυστηρίων. Ωστόσο, αυτές οι ιερατικές συμπεριφορές δεν είναι ανεξάρτητες από την ηθική και πνευματική παρακμή σύνολης της κοινωνίας των ανθρώπων. Πρέπει να πάψουμε να τα φιλτράρουμε και να τα κρίνουμε όλα με οικονομιστικά και οικονομικά κριτήρια. Εκτός του ότι οι ιερείς τον πορισμό τους τον έχουν από το θυσιαστήριο νομίμως και όχι καταχρηστικά, όπως θέλει ο πουριτανικός μύθος του "παστοραλικού λειτουργήματος",πού ευδοκιμεί στους αφελείς πλατωνίζοντες χριστιανούς, κατά πλειοψηφίαν εμπνέονται από υψηλά ιδανικά και αίσθημα ευθύνης και δεν είναι τα λαμόγια πού ο τύπος και η κοινωνία αρέσκονται να παρουσιάζουν, υπερπροβάλλοντας τις θλιβερές εξαιρέσεις. Ο ποιμένας σαν καλός γιατρός και πνευματικός οφείλει να επισημάνει και να καταγγείλει την απάτη του εξωεκκλησιαστικού "γάμου" για να προφυλάξει το ποίμνιο, αν το ποίμνιο βέβαια εξακολουθεί να ενδιαφέρεται για μιαν ορθόδοξη ζωή. Δεν απαγορεύει τίποτα και σε κανέναν αλλά έχει καθήκον να δείχνει την οδό. Αν θέλεις να ζείς σαν χριστιανός θα πας από δώ. Κατα κεί είναι ο γκρεμός.
Σχετικά με το θέμα της "εκδικήσεως" είναι αδύνατο σε έναν άνθρωπο πού βιώνει όπως είπαμε το πένθος και την απόρριψη να σκεφτεί καθαρά και να δεί σε ποιό τραγικό δίλημμα βρίσκεται ο επίσκοπος πού καλείται να διαχειριστεί ένα τέτοιο σοβαρό θέμα. Όλα τα κρίνει μέσα από τους φακούς της αγανάκτισης και της πίκρας. Κανένας όμως δεν έχει την διάθεση να εκδικηθεί κανέναν. Είπαμε και παραπάνω πώς ο ιερέας υπόκειται σε βαρύ νόμο για τον οποίο ο ίδιος θα κριθεί και θα δώσει λόγο.
6. Η Εκκλησία διώχνει κόσμο με αυτήν την συμπεριφορά.
Δυστυχώς, στις μέρες μας θέλουμε μια Εκκλησία "αλα καρτ". Να μας αποκρύβει την αλήθεια, να μας χρυσώνει το χάπι, να μας κάνει κάθε είδους εξυπηρετήσεις, να τελεί ακολουθίες και μυστήρια κατα παραγγελία ως θρησκευτικό σούπερ μάρκετ ή να δίνει παντοειδή πιστοποιητικά σαν ληξιαρχείο.
Η Εκκλησία όπως δεν είναι κλαμπ καθαρών δεν είναι όμως και κλαμπ ευσεβών πελατών με απαιτήσεις. Στην Εκκλησία ερχόμαστε για να μεταμορφωθούμε και όχι με την εγωιστική απαίτηση να την μεταμορφώσουμε. Να αλλοιωθούμε και όχι να αλλοιώσουμε. Είναι το κριτήριο μας και δεν είμαστε το κριτήριο της.Κανενός είδους ιεραποστολής ή εντυπωσιασμός δεν πρέπει να θυσιάζει την υψηλή αλήθεια. Όπου σκοπιμότητα και ψέμα.Όπου τρυκ και συμβιβασμός.
Όποιος προχωρά σε πολιτικό γάμο θα πρέπει να γνωρίζει από πρίν τις θέσεις της Εκκλησίας, οι οποίες είναι και δημοσιευμένες και παγκοίνως γνωστές και να μην αγανακτεί την εσχάτη κρίσιμη στιγμή σαν να κατέβηκε από άλλον πλανήτη. Η Εκκλησία δεν έχει απολογητική ευθύνη στο ζήτημα αυτό. Η θέση της είναι από πριν αποσαφηνισμένη.
Πολλές φορές εγκαταλείποντας την Εκκλησία ή αδειάζοντας τους ναούς, πολύ απλά εγκαταλίπουμε έναν χώρο και έναν τόπο πού δεν ικανοποιεί την δική μας εικόνα και τις δικές μας προοπτικές πού είχαμε από πριν για αυτόν. Στην Εκκλησία μπαίνουμε άδειοι από θέλημα και προκαταλήψεις.
Ο Χριστός κενώνεται αλλά δεν αδειάζει, δίνεται αλλά δεν ελλατούται. Ο αφανισμός είναι κατάληξη πού αφορά μόνον εμάς τους ανθρώπους!
Δεν μας τα λέει καλά ο π. Παντελεήμων. Οι προβληματισμοί του εντελώς επιφανειακοί. Πολύ καλός ρήτορας θα έλεγα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Θάνατος του ανθρώπου αυτού και η κηδεία του δεν είναι η ουσία του προβλήματος.
1)Βαφτίστηκε χριστιανός ορθόδοξος
2)Έκανε τον πρώτο γάμο σύμφωνα με την ορθόδοξη εκκλησιαστική παράδοση.
3)ΠΗΡΕ ΔΙΑΖΥΓΙΟ
4)Έκανε δεύτερο πολιτικό γάμο
5)Απεβίωσε.
Αν κάτι δεν έπρεπε να κάνουν οι μικρόψυχοι, παπάς και Μητροπολίτης δεν ήταν σίγουρα η κηδεία.
Όταν αυτός πήρε διαζύγιο ο παπάς και ο μητροπολίτης τι έκαναν ?
Αν θέλουμε να μιλήσουμε για κανόνες ,τότε γιατί υπάρχει το διαζύγιο που κατά 99% οδηγεί την οικογένεια στην απολυτή δυστυχία?
Γιατί επιτρέπονται τα διαζύγια ?
Όταν οι παπάδες και οι μητροπολίτες αφήνουν τόσο μεγάλα κενά, και δίνουν την ευχή τους ακόμα και στους πιστούς να χωρίσουν, λογικό είναι οι επιπτώσεις του διαζυγίου να ο πολιτικός γάμος, η πορνεία η αυτοκτονία η βία και άλλα. Η ευλογία του παπά μόλις διάλυσε μια οικογένεια!!!!!! Και μη μου πείτε ότι υπήρχαν σοβαροί λόγοι?? Και μη μου πείτε ότι δεν τα κάνουν αυτά οι παπάδες???Ποιος είναι συνυπεύθυνος λοιπόν???
Σε όλες τις μητροπόλεις υπάρχουν ,γραφεία διαζυγίων και απολογισμός διαζυγίων. Που καταντήσαμε???και μετά έχουν το θράσος να μην τελούν κηδείες σε βαφτισμένους χριστιανούς ορθόδοξους???
Άρα το κακό δεν ξεκινά από τον κάθε κακομοίρη ακατήχητο, αλλά από τους παπάδες που ευλογούν τα διαζύγια με τόση ευκολία.
Η κηδεία έπρεπε να τελεστεί κανονικότατα, και παπάς και μητροπολίτης να ζητήσουν συγγνώμη στους συγγενείς και φίλους ,και σε όλους αυτούς που σκανδάλισαν .Μην βγάζουν την ουρά τους από έξω.
Δεν είναι στο χερι της κάθε μητροπόλεως να δώσει το διαζύγιο ή όχι.Πάντως κρίμα που δεν κατάλαβες τίποτα απ όσα έγραψε ο π.Παντελεήμων
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ έκδοση διαζυγίου αποτελεί νομική πράξη και όποιος ιερέας την αρνηθεί μπορεί να διωχθεί για παράβαση καθήκοντος με την επέμβαση εισαγγελέα. Αυτό επιβεβαιωμένο από δικηγόρο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα όταν το ποίμνιο δεν πατάει στην ποίμνη παρά μόνο στη βάφτισή του και στο γάμο του δεν μπορεί στα σοβαρά κάποιος να περιμένει ότι θα ακούσει τις συμβουλές του ιερέα και να μη χωρίσει.
Ο Χριστός είπε "όστις θέλει οπίσω μου ελθείν". Όστις δε θέλει μπορεί να κάνει πολιτικό γάμο. Από τα μαλλιά οι ιερείς δεν μπορούν να σύρουν κανέναν. Αφού φτάσαμε σ' αυτό το χάλι και ακολουθούμε τυφλά τα πάθη μας, θα αυξάνονται και τα γραφεία διαζυγίων. Τόσο απλά.
Το ότι ο συγκεκριμένος αδελφός μας ήταν ως νήπιο βαφτισμένος είναι επιχείρημα για κλάματα. Ο Θεός να τον αναπαύσει - και να μας φωτίσει όλους...
Θα το θέσω λίγο διαφορετικά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολιτικός γάμος και χριστιανική κηδεία ?Συμβιβάζονται?
Διαζύγιο (ίσως και δεύτερος θρησκευτικός γάμος και ίσως και δεύτερο διαζύγιο ) και χριστιανική κηδεία ?Συμβιβάζονται?
Για τον συγκεκριμένο προβληματισμό δεν λέει και κάτι το ουσιαστικό. Λέει σοφά πράγματα αλλά καμιά σχέση με τον προβληματισμό που έθεσε.
Μήπως έχει ειπωθεί πουθενά ότι όποιος ορθόδοξος παντρεύετε με πολιτικό γάμο δεν θα μπορεί να έχει κηδεία χριστιανική ?Η μήπως θεωρείτε σοβαρό επιχείρημα ,αυτό για τους μονάχους που ήθελαν να μένουν άταφοι ή να ταπεινωθεί ο νεκρός τους ,γιατί τότε πάμε αλλού, και σε λίγο θα μιλάμε καύση των νεκρών και θα το θεωρούμαι ως απόλυτη ταπείνωση του νεκρού .Μάλλον παρασυρθήκατε από τα πολύ ωραία λόγια αλλά χωρίς να λέει τίποτα το ουσιαστικό και το συγκεκριμένο πάνω στον προβληματισμό που ο ίδιος έθεσε .Κρίμα που δεν το καταλαβαίνετε.
Εγώ προσωπικά θα συμφωνήσω σε όσα λέει ο ανώνυμος οι κληρικοί φέρουν μεγάλη ευθύνη για την όλη κατάσταση. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι επειδή η κατάσταση είναι κακή εμείς πρέπει να την κάνουμε χειρότερη. Όπου δίνετε η δυνατότητα να πράξουμε Ορθόδοξα ας το κάνουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα το θέσω διαφορετικά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι σημαίνει ότι ο πολίτικος γάμος είναι ανυπόστατος????
Τι σημαίνει υπόσταση ????
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣάφως και θα έπρεπε να είχε πάρει θέση η σύνοδος και να υπάρχει κοινή γραμμή
ΑπάντησηΔιαγραφή
ΑπάντησηΔιαγραφήΠ. Γεώργιε, καταρχήν θα ήθελα να ρωτήσω εάν υπάρχει συνοδική απόφαση της Εκκλησίας, να μην κηδεύονται οι διατελέσαντες πολιτικό σύμφωνο συμβίωσης. Εάν όχι, τότε ο Μητρολπολίτης πήρε μόνος του την απόφαση!
2. Η έννοια πολιτικός γάμος, εξ ορισμού, και μυστηριακά, δεν υφίσταται, καθόσον γάμος αποκλειστικά είναι μυστήριο και δεν επιδέχεται άλλη ερμηνεία. Άρα δεν ορίζεται το "πολιτικό μυστήριο", είναι σαν να λέμε άτοπο στα μαθηματικά, δηλαδή δεν μπορούμε να πούμε το "νόμιμο παράνομο", όπως ερμηνεύεται στην φράση πολιτικός γάμος. Σε αυτό το σημείο, θα πρέπει οι Μητροπολίτες να διαμαρτυρηθούν στην πολιτεία και να διαγράψουν την φράση "πολιτικός γάμος" από τα προεδρικά διατάγματα που τα προσδιορίζουν. Ας ονομαστεί "Πολιτειακό σύμφωνο συμβίωσης" και όχι πολιτικός γάμος.
Διότι η λέξη γάμος, κάνει τον κόσμο να εφυσυχάζει, νομίζοντας ότι κάνει κάτι με παραδοσικές ρίζες, και όχι εντελώς παράνομα και ανυπόστατα όπως είναι η αλήθεια. Εδώ είναι η ευθύνη των Πνευματικών Ταγών.
3. Σε σχέση με την Ζωή της Εκκλησίας μας, έχουμε κάποιο παρἀδειγμα Αγίου, ο οποίος να κλήθηκε να κηδεύσει κάποιον πόρνο που συζούσε με σύζηγο?
Εξόσων γνωρίζω δεν έχω βρεί κάτι τέτοιο στην Αγιοπατερική ποαράδοση. Επίσης πρέπει να τονιστεί ότι ο Γάμος δεν είναι υποχρεωτικό μυστήριο Της Αγίας Εκκλησίας. Και εάν κάποιος δεν νυμφεύεται, στο μόνο που "πέφτει", είναι ότι είναι πόρνος κατα εξακολούθηση ή μοιχός εάν έχει σχέση με έγγαμη. Όμως στο τέλος της Ζωής του, δεν γνωρίζουμε εάν ο εν λόγω δηλωμένος κατά την τοπική κοινωνία, έχει κρυφά μετανοήσει και κλαύσει για τις αμαρτίες του, όπως ο Δαυίδ. Άρα οι Πνευματικοί Ταγοί δεν μπορούν να γνωρίζουν την εργασία Του Θεού στο πρόσωπο τις τελευταίες ώρες σε τούτη τη ζωή. Πως λοιπόν δεν φροντίζουν να διαβαστούν οι ευχές, για να συνοδεύσουν τον κεκεοιμημένο στο φοβερό κριτήριο. Και ύστερα τι γίνεται με τυα μνημόσυνα και τα τρισάγια,και εκέι τον αποκόπτουν και δεν τον μελετούν?
Τέλος το παράδειγμα των Αγίων κατά την αναφορά του Π. Παντελεήμων, που δεν επιζητούν την ταφή για λόγους ακόμη μεγαλύτερης καραρακώσεως του σώματος, δηλαδή για λόγους ανάτασης της ψυχής και αξίωσης περισσότερου Ελέους από Τον Κύριο, είναι ατυχές διότι εκείνοι είχαν την μυστική πληροφορία εκ Πνεύματος Αγίου, για την πράξη τους, και σε καμμία περίπτωση δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως «προδικασμένο» για εκ νέου εφαρμογή στις μέρες μας . Εντελώς ατυχές και εκτός τόπου και χρόνου το παράδειγμα που φέρει ο Π. Παντελεήμων.
Το ότι βαπτιστικέ νήπιο δεν είναι καθόλου επιχείρημα για κλάματα. Την ιδιότητα τους ως χριστιανός οφείλουμε να την αναγνωρίσουμε και να την σεβαστούμε. Μην αναγνωρίζοντας την ιδιότητα του ως χριστιανός δεν αναγνωρίζεις ούτε το μυστήριο του βαπτίσματος .
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν θα πω για την λύση του γάμου γιατί και εκεί είσαι πολύ λάθος.
Είναι δυνατόν κάτι το ανυπόστατο να παίρνει τέτοιες διαστάσεις και να αντιμετωπίζετε κατά αυτόν τον τρόπο????Είναι δυνατόν???Είναι δυνατόν ένας Μητροπολίτης ,πολύ παπάδες να ενεργούν κατά αυτό τον τρόπο ,δίνοντας υπόσταση και μάλιστα αμαρτωλή σε κάτι που η Ίδια η Εκκλησία το θεωρεί ανυπόστατο. Κρίμα που ακόμα δεν μπορείτε να καταλάβετε την ουσία του προβλήματος.
Τόση ρητορική και τόση αυθαιρεσία ξεπερνούν κάθε όριο. Έτσι νομίζουν ότι θα λυθούν τα διάφορα προβλήματα .Αν μητροπολίτες και παπάδες είχα τυφλή εμπιστοσύνη στην Μητέρα Εκκλησία και υπακοή ,θα μπορούσαν να λύσουν τα προβλήματα ουσιαστικά, και όχι αυθαιρετώντας εις βάρος των άλλων προκαλώντας τόσο πόνο .
Ακόμα αγαπητέ π. Γεώργιε επιμένετε ότι δεν καταλαβαίνω, και τι μεγάλο κρίμα?????
Για το λόγο αυτό επιμένω και ξαναρωτάω……
Τι σημαίνει ότι ο πολιτικός γάμος είναι ανυπόστατος????
Για να ξεκαθαρίσουμε λίγο τα πράγματα. Ο πολιτικός γάμος στην ουσία δεν υφίσταται δεν είναι μυστήριο, είναι κοινωνική συμφωνία. Ο Ορθόδοξος Χριστιανός με τον πολιτικό γάμο στην ουσία αρνείται την Ορθόδοξη ταυτότητα του. Αρνείται την μυστηριακή ταυτότητα του γάμου και εξισώσει με μια κοινωνική συμφωνία. Αφήνει τον Θεό εκτός της συζυγικής σχέσης. Με το κοινωνικό αυτό σύμφωνο απαξιώνουμε το μυστήριο του γάμου που θέσπισε η Αγία μας Εκκλησία, αρνούμαστε την αυθεντία της και κατά συνέπεια το βάπτισμα που δεχθήκαμε. Εφόσον ο αποκαλούμενος πολιτικός γάμος σαν μυστήριο δεν υφίσταται άρα όσοι συζούν ύστερα από πολιτικό γάμο είναι σαν να συζούν χωρίς να έχουνε κάνει γάμο. Ποιο το νόημα να κάνεις πολιτικό γάμο; Κανένα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆρα καλός δεν τελέσαν το μνημόσυνο ο ιερέας και η Μητρόπολη, αφού με κάτι τέτοιο δείχνουν την αποστροφή τους στην γελοιοποίηση του μυστηρίου και αποδεικνύουν ότι όσοι συζούν χωρίς να συμμετέχουν στο μυστήριο του γάμου της Εκκλησίας που θεσπίστηκε από τους Αγίους Πατέρες μας θέτουν εαυτούς εκτός Εκκλησίας και η Εκκλησία δεν τελεί μνημόσυνα σε ανθρώπους εκτός Εκκλησίας.
Αγαπητέ Παναγιώτη, πως έχεις βγάλει το συμπέρασμα ότι ο Χριστιανός με τον "πολιτικό γάμο", αρνείται την Πίστη του; Έχει αποφανθεί κάποια σύνοδος με συνοδική απόφαση, ότι ο διατελών είναι εξωμότης Της Πίστεως; Δεν μπορείς να μιλάς αυθαίρετα για τόσο σοβαρά θέματα και να αποκόπτεις τον ομφάλιο λωρο της Εκκλησίας από τους ανθρώπους που δεν θέλησαν να παντρευτούν; Με το αυθαίρετο σκεπτικό σου θα μπορούσαν και όλοι όσοι συζούν χωρίς την ευλογία της Εκκλησίας να χαρακτηριστούν εξωμότες. Δεν αφορίζουν, κατά αυτόν τον τρόπο αγαπητέ μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι ωραίο ξεκαθάρισμα που έκανες????Μια ματιά να ρίξεις στα διάφορα στατιστικά στοιχεία θα καταλάβεις ότι μια από την σημαντικές αιτίες που κάνουν πολιτικούς γάμους είναι οι απρόβλεπτες εγκυμοσύνες. Παρά να κάνουν έκτρωση κάνουν πολίτικο γάμο για πάρα πολλούς λόγους που βαριέμαι και να στους εξηγήσω. Κάνε και κάτι μονός σου και φτάνει να παπαγαλίζεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό είναι ένα ξεκαθάρισμα!!!!
Κανένα μυστήριο ούτε αναιρείται ούτε γελοιοποιείται ούτε εξουθενώνεται. Να και αλλο ένα ξεκαθάρισμα.
Και σε ρωταω και εσένα τι σημαίνει ότι πολίτικος γάμος είναι ανυπόστατος?
Μπορείς να ξεκαθαρίσεις και να μου πεις και εμένα που δεν τα πολύκαταλαβαινω όλα αυτά?
Τρελάθηκες με αυτά που λες ?Δεν αποστρέφονται την γελιοποίηση του μυστηρίου εφόσον κανένα μυστήριο δεν γελοιοποιείτε ,αυτό για μένα είναι μια βεβαιότητα, αποστρέφονται τον ΙΔΙΟ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ,και απόδειξη είναι ότι κανείς τους δεν ήταν πάρων . Έπρεπε να δείξουν σεβασμό στον νεκρό .και πολύ αγάπη για την ταλαίπωρη και πλανεμένη ψυχή του.
Και για να ξεκαθαρίσω και εγώ κάτι, και παπαγαλίζεις και πλανεμένος είσαι και εσύ!!!!!, παρόλα αυτά εγώ σε αγαπώ ως καλή χριστιανή που είμαι και θα προσεύχομαι και για σένα.
Με πολύ εκτίμηση και καληνύχτα σου.
Χριστιανός δεν είναι απλώς όποιος βαφτίζεται, είναι όποιος διατηρεί ενεργή τη χάρη που λαμβάνει κατά το βάφτισμα ζώντας μέσα στην Εκκλησία. Και σ' αυτό οι πατέρες είναι απόλυτοι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι επειδή απ' ότι κατάλαβα κάτι έχετε παρεξηγήσει να σας διευκρινίσω ότι δε φέρονται αυθαίρετα "ένας μητροπολίτης, πολύ παπάδες". Η Μητέρα Εκκλησία, όπως την ονομάζετε, η Εκκλησία της Ελλάδος, όταν τη δεκαετία του '80 θεσπίστηκε ο πολιτικός γάμος έβγαλε απόφαση (η οποία και επικυρώθηκε λίγο μετά την εκλογή του αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου) με βάση την οποία όποιος τελεί πολιτικό γάμο (ενν. μόνο) ΔΕ ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΝΕΚΡΩΣΙΜΗ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΓΙΑΤΙ ΕΧΕΙ ΘΕΣΕΙ ΕΑΥΤΟΝ ΕΚΤΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ. Για τον ίδιο λόγο δεν μπορεί να γίνει ούτε ανάδοχος. Και αυτό εν έτει 2013 είναι γνωστό σε όποιον είναι ενεργό μέλος της ενορίας του.
Δεν ξέρω τι έννοια έχετε προσδώσει εσείς στη λέξη "αμαρτία" αλλά για την Εκκλησία σημαίνει αστοχία, λάθος στην προσπάθεια του ανθρώπου για θέωση, σημαίνει δηλαδή απομάκρυνση από το Θεό. Καταλαβαίνετε λοιπόν, ελπίζω, ότι το να αρνείται κανείς να τελέσει το γάμο του ορθόδοξα αποτελεί τεράστια αμαρτία. Και δεν ισοδυναμεί απλώς με πορνεία, γιατί η πορνεία αποτελεί ιδιωτική υπόθεση, ενώ η τέλεση πολιτικού γάμου είναι δημόσια δήλωση άρνησης της Εκκλησίας. Γι' αυτό και λέμε ότι ο πολιτικός γάμος είναι ανυπόστατος για την Εκκλησία: γιατί δε νοείται για την Εκκλησία ένωση ανθρώπων χωρίς την ευλογία του Θεού. Εφόσον δύο βαφτισμένοι άνθρωποι αρνούνται την ευλογία του Θεού για τη σχέση τους, δεν αποτελούν ως ζευγάρι μέλη της Εκκλησίας, η Εκκλησία δεν τους γνωρίζει πλέον. Όχι από εκδικητική διάθεση, αλλά γιατί οι ίδιοι την έχουν αποκηρύξει. Αν μετανοήσουν και το ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΘΟΥΝ, και πεθάνουν πριν προλάβουν να τελέσουν ορθόδοξο γάμο, προφανώς θα τους γίνει κηδεία. Αυτό έχει συμβεί, δεν το βγάζω από το κεφάλι μου.
Ο π.Παντελεήμων ξεκαθάρισε ότι η κηδεία δεν τελείται για να παρηγορήσει τους συγγενείς ότι ο νεκρός τους δεν πήγε άκλαφτος. Είναι φανερό ότι αυτό νομίζετε, γι' αυτό γράφετε ότι προκλήθηκε τόσος πόνος. Επίσης ξεκαθάρισε ορθώς ότι δεν καταδικάζεται ο νεκρός μόνο και μόνο επειδή στερείται την τελετή της κηδείας, και αυτός είναι και ο λόγος που παρέθεσε το παράδειγμα των Αγίων που επεδίωκαν να μείνουν άταφοι. Σ' εμάς φαίνεται ακραίο, αλλά οι άγιοι έχουν άλλα πνευματικά μέτρα...
1)Την παράδοση Αγίων Πατέρων δεν την αμφισβητώ.
ΑπάντησηΔιαγραφή2)Τα εκκλησιαστικά πράγματα θεωρούνται κατά δύο τρόπους, κατ' ακρίβεια και κατ' οικονομία. Αυτή την στιγμή τίθεται υπό αμφισβήτηση ,και αυτό είναι μεγάλο κρίμα, το κατ΄ οικονομιαν.
3)Μπορείτε σας παρακαλώ πολύ να μου προσκομίσετε κάποιο επίσημο έγγραφο που να βεβαιώνει αυτό που ισχυρίζεστε δηλ. για το αν δικαιούται η όχι νεκρώσιμη ακολουθία?????
Αν υπάρχει τέτοια εγκύκλιος να το επιβεβαιώνει θα ήθελα να την διαβάσω, και να το σεβαστό απόλυτα χωρίς αυτό βέβαια να σημαίνει ότι συμφωνώ .Όπως καταλαβαίνετε εκτός των άλλων τίθεται θέμα για ακόμα μια φορά με το κατ’οικονομιαν. Ενώ η Εκκλησία εφαρμόζει το κατ’ οικονομίαν από αγάπη στον ταλαιπωρημένο άνθρωπο, έρχεται ο καθένας ,παπάς και μη ,και επειδή ξύπνησε στραβά αποφάσισε μόνος του να ενεργεί κατ’ ακρίβεια. Μην μου πείτε ότι δεν είναι έτσι ,υπάρχουν άπειρα παραδείγματα ..
Αν σας πείραξε το Μητέρα Εκκλησία που είπα ,δεν σας ζητώ συγγνώμη γιατί είστε κακοπροαίρετος .Σας δίνω μερικά παραδείγματα για δείτε πόσοι την αποκαλούν έτσι.
---ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ: "ΤΟ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΑΓΚΑΛΙΑΖΕΙ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΩΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΜΗΤΕΡΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ
---ΓΕΡΩΝ ΓΑΒΡΙΗΛ . ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΜΗΤΕΡΑ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΝ ΘΕΟ
---Νικηφόρος Βρεττάκος,Η μητέρα μου στην εκκλησία
Μία απάντηση προς "ανώνυμο 0957". Αγαπητέ/ή, θέλω να εκφράσω μία ένσταση στο σκεπτικό σου. Καταρχήν η Εκκλησία της Ελλάδος εάν αποφάσισε την στέρηση του δικαιώματος της τελετής της κηδείας, θα ήθελα να διαβάσω το αιτιολογικό και σκεφτικό της. Πάντως η Αγία Παράδοση αναφέρει ότι μόνο σε αυτόχειρα δεν επιτρέπει την τελετή της κηδείας. Πουθενά δεν αναφέρει ότι με την περιφρόνηση του Μυστηρίου Του Γάμου, (σημειωτέον δεν είναι από τα υποχρεωτικά μυστήρια), ο άνθρωπος θέτει εαυτόν εκτός Εκκλησίας. Επίσης και το Συνοδικό σύστημα της Εκκλησίας δεν έχει το αλάθητο του Πάπα, σημειωτέον ότι ο Κος Χριστόδουλος που αναφέρεις, Συνοδικά αποφάσισε την Έλευση του Πάπα με τιμές αρχηγού θρησκείας, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, ενέργεια για την οποία κατακρίθηκε στη συνέχεια. Όσο για την πορνεία που γράφεις και που αποτελεί ιδιωτική υπόθεση για να τα ξεχωρίσεις, θα διαφωνήσω γιατί άλλο πορνεία ως πράξη, και άλλο το να συζεί το ζευγάρι, ως τρόπος ζωής, το οποίο έχει δημόσια απήχηση και προεκτάσεις. Άρα λοιπόν με το ίδιο σκεπτικό σου και κάποιοι που συζούν με δημοσίου ενδιαφέροντος βίο, θα μπορούσε να λεχθεί, ότι είναι δύο βαπτισμένοι άνθρωποι που αρνούνται την ευλογία Του Θεού για την σχέση τους, και θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι δεν αποτελούν ζευγάρι μέλη της Εκκλησίας, γιατί δεν προσέρχονται στην Εκκλησία, για το Γάμο. Πουθενά όμως δεν απαντάται στην Αγιοπατερική παράδοση αφορισμός από την Αγία Εκκλησία. Έτσι λοιπόν δεν θα πρέπει να αποκόπτονται ως εξωμότες από Την Αγία Εκκλησία και να είναι αφορισμένοι. Να προχωρήσουμε και λίγο παραπέρα, θέσιμο εαυτον εκτός Εκκλησίας είναι και εκείνοι που δεν προσέρχονται ποτέ στη ζωή τους, στο υποχρεωτικό μυστήριο για τη σωτηρία του Πιστού, το μυστήριο της μετανοίας και της εξομολογήσεως. Όμως η Αγία Εκκλησία δεν ρωτά εάν έχει εξομολογηθεί ποτέ στη ζωή του για να τελέσει την κηδεία; Με το δικό σου σκεπτικό και εκείνος που δεν εξομολογήθηκε ποτέ στην ζωή του δεν θα έπρεπε να κηδευτεί!!
ΑπάντησηΔιαγραφή