Τρίτη 29 Απριλίου 2014

Ο Άγιος Ιωάννης ο Ελεήμων και μια αρχαιολογική ανακάλυψη

Η προτομή του Μ. Αλεξάνδρου ως προσωποποίηση του αυτοκράτορα Ηρακλείου 
εντοπίστηκε σε μια μαρμάρινη στήλη μέσα σε τρίκλιτη βασιλική.
Ο Μέγας Αλέξανδρος ενέπνεε ακόμα και κατά την περίοδο του Βυζαντίου.


Ένας σπουδαίος αυτοκράτορας με νίκες κατά των βαρβάρων εισβολέων, ο Ηράκλειος, απεικονίστηκε από τους συγχρόνους του ως Αλέξανδρος. Το πορτρέτο βρήκε τώρα σε ανασκαφές στην Κύπρο η δρ Έλενα Προκοπίου, η οποία ανασκάπτει ένα σπάνιο βυζαντινό συγκρότημα στη θέση «Καταλύματα των Πλακωτών» Ακρωτηρίου Κύπρου, στη θέση των βρετανικών βάσεων.

Η προτομή του Μεγάλου Αλεξάνδρου ως προσωποποίηση του βυζαντινού αυτοκράτορα Ηρακλείου εντοπίσθηκε σε μια μαρμάρινη στήλη μέσα σε τρίκλιτη βασιλική, τη δεύτερη που αποκαλύπτει η αρχαιολογική σκαπάνη. Η πρώτη βασιλική είχε εντοπισθεί το 2007, οπότε και ξεκίνησαν οι ανασκαφές του τμήματος Αρχαιοτήτων στην περιοχή.

Οι δύο βασιλικές είναι τμήμα ενός μνημειώδους εκκλησιαστικού συγκροτήματος, το οποίο, όπως η δρ Προκοπίου αναφέρει σε ανακοίνωσή της, στο συνέδριο της Μητροπόλεως Κωνσταντίας - Αμμοχώστου, συνδέεται με τον Αμαθούσιο Άγιο Ιωάννη τον Ελεήμονα, Πατριάρχη Αλεξανδρείας, πολιούχο της Λεμεσού. Η πρώτη βασιλική είναι «μαρτύριο», δηλαδή ταφικό μνημείο, που έχει τη μορφή ναού με εγκάρσιο κλίτος (σχήμα Τ), σε αντίστροφη διάταξη. Είναι πλάτους 36 μέτρων και μήκους 29.

Η πρώτη βασιλική ήρθε στο φως το 2007, οπότε και ξεκίνησαν οι ανασκαφές του τμήματος Αρχαιοτήτων στη θέση «Καταλύματα των Πλακωτών» Ακρωτηρίου Κύπρου. 
Τώρα εντοπίστηκε και δεύτερη.
Στην ανακοίνωσή της, η δρ Προκοπίου διατυπώνει την εκτίμηση ότι και η φρεσκο-αποκαλυφθείσα βασιλική (πλάτους 20 μέτρων και μήκους πέραν των 47) αποτελεί «μαρτύριο». Η ανέγερση προσδιορίζεται με ακρίβεια μεταξύ του 616-617 μ.Χ. Το μνημείο στα «Καταλύματα των Πλακωτών» έχει άμεση σχέση με τις μετοικήσεις κατά την περίοδο μάλλον των περσικών επιδρομών.
Σχετικά η δρ Προκοπίου αναφέρει:

- Η θέση δεν είναι γνωστή στις πηγές, ούτε ως οικισμός, έδρα επισκοπής ή προσκυνηματικό κέντρο, αλλά μόνο ως λιμάνι του Κουρίου. Κάπου, δε, εμφανίζεται και με το όνομα «Καργαία», ίσως σε παραφθορά του Ακτή Αργείων, που αναφέρει ο Στέφανος Λουϊζινιάν. Οι αναφορές αυτές ταιριάζουν με τους θρύλους για τη στάθμευση στην περιοχή του βυζαντινού στόλου με την Αγία Ελένη.

- Το τοπωνύμιο «Καταλύματα» παραπέμπει σε χώρο προσωρινής διαμονής, η οποία επιβεβαιώνεται από το γεγονός ότι το μνημείο αυτό καταστρέφεται στα μέσα του 7ου αιώνα, αφού προηγουμένως είχε εγκαταλειφθεί και είχε μάλιστα παραμείνει άστεγο, στα κεντρικά κλίτη.

- Παραπέμπει σε αρχαία λειτουργικά τυπικά της Ανατολής. Εχει συμβολισμούς που το συνδέουν με τους Πέρσες, τον Ηράκλειο, και το βάρος που είχε επωμιστεί, να τους εκδιώξει από τις Ανατολικές Επαρχίες.

Όλα αυτά, σύμφωνα με την κ. Προκοπίου, «δεν θα μπορούσαν παρά να ανακαλέσουν στη μνήμη το κείμενο του Νεαπόλεως Λεοντίου για τα έργα της απέραντης ελεημοσύνης του Αμαθούσιου Πατριάρχη Αλεξανδρείας Ιωάννη του Ελεήμονος, και μέσα στα οποία θα πρέπει να ενταχθεί το μνημείο στα ''Καταλύματα των Πλακωτών''». Αναφέρεται συγκεκριμένα ότι ο Ελεήμονας Πατριάρχης ανήγειρε στην Κύπρο μεταξύ 617-619 έναν θεϊκό οίκο, στον οποίον εναπόθεσε τα λείψανα του πρωτομάρτυρος Στεφάνου και του αδελφοθέου Ιακώβου, στον οποίο αφιέρωσε και όλη του την προσωπική περιουσία.

«Η υποδοχή και απόδοση τιμών στα ιερά κειμήλια και λείψανα των Αγίων Τόπων, καθώς και η φιλοξενία προσφύγων, λαού και κληρικών από τα γειτονικά Πατριαρχεία, είναι η μόνη ερμηνεία που ταιριάζει στο θαυμαστό οικοδόμημα του Ακρωτηρίου, ενώ επιγραφικές μαρτυρίες δεν αποκλείεται κάποια στιγμή να προσδιορίσουν καλύτερα τα εκεί γινόμενα» σημειώνει η δρ. Προκοπίου.


Ο Άγιος Ιωάννης ο Ελεήμων γεννήθηκε στην Αμαθούντα μεταξύ των ετών 539 και 555 μ.Χ. Μετά τον θάνατο του Πατριάρχη Αλεξανδρείας, Θεοδώρου Α΄, ο λαός και ο πατρίκιος Νικήτας, έπαρχος της Αιγύπτου και εξάδελφος του αυτοκράτορα Ηράκλειου, ζήτησαν από τον αυτοκράτορα να τοποθετηθεί ο Ιωάννης στη θέση αυτή, κάτι που έγινε το 610.

Ως Πατριάρχης Αλεξαδρείας έκανε πλουσιότατο έργο. Αύξησε τους ναούς της πόλης από 7 σε 70, πολέμησε τον Μονοφυσιτισμό, έχτισε νοσοκομεία, ξενοδοχεία, πτωχοτροφεία, οργάνωνε συσσίτια και γενικά ελεούσε τους αναξιοπαθούντες σε τέτοιο βαθμό, ώστε να του δοθεί το προσωνύμιο «Ελεήμων».

Όταν οι Πέρσες κατέκτησαν την Αλεξάνδρεια, ο Άγιος Ιωάννης αναγκάστηκε να καταφύγει στην πατρίδα του, την Κύπρο, όπου «κοιμήθηκε» μεταξύ των ετών 616 και 620. Η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά τη μνήμη του ως αγίου στις 12 Νοεμβρίου. Μετά τον θάνατό του, το σκήνωμά του μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη. Σήμερα, μέρος του σκηνώματός του βρίσκεται σε παρεκκλήσι του καθεδρικού ναού του Αγίου Μαρτίνου στη Μπρατισλάβα και άλλο στον ναό San Giovanni in Bragora της Βενετίας.

Η θέση «Καταλύματα των Πλακωτών» είχε εντοπισθεί και καταγραφεί ήδη από το 1954 από τον συνταγματάρχη J. Last, με οδηγίες του Αρθρούρου Megaw, τότε Άγγλου διευθυντή του Τμήματος Αρχαιοτήτων, προκειμένου να γνωματεύσει για την εγκατάσταση της βρετανικής βάσης. Από μόνος του ο χάρτης αυτός, σύμφωνα με την δρα Προκοπίου, «αποτελεί εύρημα ανασκαφής αρχείου και είναι σημαντικό ιστορικό ντοκουμέντο για τη νεότερη ιστορία της Κύπρου, σε σχέση με τις τότε διαθέσεις των Άγγλων ή καλύτερα κάποιων Άγγλων, για αποχώρηση, στα πλαίσια μίας συμφωνίας, συνδυασμένης με την υπό συζήτηση Ένωση».

Το 1996, χάρη στον αρχαιολόγο, συνταγματάρχη G. McGarr, το τμήμα Αρχαιοτήτων της Κύπρου μαζί με τους Άγγλους ένα πρόγραμμα ανασκαφικής έρευνας και αρχαιολογικής επισκόπησης, με σκοπό τον επανεντοπισμό των θέσεων του Last ή και άλλων, και την κήρυξη τους σε αρχαία μνημεία, διαδικασία ακόμη ενεργή ακόμα, ενταγμένη στο σχέδιο διαχείρισης του περιβάλλοντος της χερσονήσου του Ακρωτηρίου.


Πηγή: Α. Κώττη, Έθνος , ΣΚΑΙ/αντιγραφή 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου