Ἑκατό χρόνια πρίν τήν Ἐπανάσταση, ὁ μεγάλος Ἅγιος τῆς Ρωσικῆς Ὀρθοδοξίας, ὁ ὅσ. Σεραφείμ τοῦ Σάρωφ (+ 1833), εἶπε σχετικά:
"Σύντομα ὁ Ἀντίχριστος θά ἀφαιρέσει τούς σταυρούς ἀπό τίς ἐκκλησίες καί οἱ ναοί τοῦ Θεοῦ θά γίνουν ἄντρα ληστῶν. Τόσος πολύς Χριστιανικός λαός θά πάθει, ὥστε οἱ Ἄγγελοι τοῦ Θεοῦ, δέν θά προλαβαίνουν νά παίρνουν τίς ψυχές τῶν παθόντων... Ἡ δοκιμασία θά εἶναι μεγάλη, τόσο πού ὅμοιά της δέν ἔχει ξαναγίνει ἀπό τήν δημιουργία τοῦ κόσμου, οὔτε καί τά ἐπαναληφθεῖ".
Ἀκόμη ὁ ὅσ. Σεραφείμ λίγο πρίν κοιμηθεῖ (1833), ἔγραψε μία ἐπιστολή, ἔγραψε πάνω στό φάκελλο «Γιά τόν Τσάρο στή βασιλεία τοῦ ὁποίου θά δοξασθῶ», τόν σφράγισε μέ πέντε κέρινες σφραγίδες (!) καί τόν ἔδωσε στήν νεαρή τότε σύζυγο τοῦ πνευματικοῦ του τέκνου Νικολάου Μοτοβόλωφ Ἕλενα. Ἑβδομήντα χρόνια ἀργότερα ἡ γερόντισσα πλέον Ἕλενα ἔδωσε τόν φάκελλο στόν Τσάρο Νικόλαο Β’, ὁ ὁποῖος ἐπισκέφθηκε τό Σάρωφ γιά τίς τελετές διακηρύξεως τῆς ἁγιότητος τοῦ ὁσ. Σεραφείμ (1903). Ἄν καί δέν ἔγινε ποτέ γνωστό τό περιεχόμενο τῆς ἐπιστολῆς πιστεύεται, ὅτι ἐκεῖ ὁ Ὅσιος εἶχε καταγράψει τήν ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι προφητεία του γιά τό μέλλον τῆς Ἁγίας Ρωσίας.
Ἀπό προφορική παράδοση ἡ προφητεία τοῦ ἁγ. Σεραφείμ εἶχε φθάσει καί στήν διά Χριστόν Σαλή Παρασκευή (Πάσα) τοῦ Ντιβίγιεβο, ἡ ὁποία καί τήν μετέφερε προσωπικῶς στούς Τσάρους, ὅταν τήν ἐπισκέφθηκαν στό κελλί της τό 1903, κατά τήν διάρκεια τῶν ἴδιων τελετῶν.
Ὁ ἴδιος Ἅγιος εἶχε ὁρίσει καί τήν διάρκεια τῆς δοκιμασίας στά 70 χρόνια, προφητεία πού ἐπαληθεύθηκε μέ ἀκρίβεια ἔτους, ἀφοῦ ἀπό τήν Ὀκτωβριανή Ἐπανάσταση (1917), μέχρι τήν κατάρρευση τοῦ κομμουνιστικοῦ καθεστώτος (1989), πέρασαν περίπου 70 χρόνια!
Τό 1979 ὁ Μοναχός Ἐπιφάνιος ἀνέφερε στόν γράφοντα, ὅτι σύμφωνα μέ τίς προφητείες πνευματοφόρων Γερόντων τῆς Ἐκκλησίας τῶν Κατακομβῶν, ὁ Κομμουνισμός θά κατέρρεε «κατά τήν βασιλεία τοῦ 8ου Τσάρου» καί ὅτι «ὁ Τσάρος πού θά καταργοῦσε τόν Κομμουνισμό θά λέγονταν Μιχαήλ»!
Ἡ ἐπαλήθευση αὐτῆς τῆς προφητείας ὑπῆρξε καταπληκτική. Ὁ Κομμουνισμός κατέρρευσε κατά τήν «βασιλεία» τοῦ 8ου Σοβιετικοῦ Ἡγέτη, τοῦ Μιχαήλ Γκορμπατσώφ !
"Τά προηγούμενα - γράφει ὁ Μοναχός Ἐπιφάνιος - εἶπε ὁ ἅγ. Σεραφείμ στίς ἀρχές τοῦ 19ου αἰ. καί ἀμέσως σάν κώδωνες κινδύνου ἄρχισαν νά ἀκούγονται οἱ φωνές τῶν πνευματοφόρων Πατέρων τῆς Ρωσίας, δηλαδή τῶν Στάρετς τῆς Ὄπτινα καί τοῦ Γκλίνσκ, τῶν Μητροπολιτῶν Γρηγορίου τῆς Πετρουπόλεως καί Φιλαρέτου τῆς Μόσχας, κ.ἄ. Ἀλλά, ἁλλοίμονον, "Κύριε, τίς ἐπίστευσεν τῇ ἀκοῇ ἡμῶν καί ὁ βραχίων τοῦ Θεοῦ τίνι ἀπεκαλύφθη; (Ἰω. 12, 38 καί Ἡσαϊου 53, 1)".
Τό 1907, δέκα μόλις χρόνια πρίν τήν Ἐπανάσταση, ὁ ἅγ. Ἰωάννης τῆς Κροστάνδης, μιλῶντας στίς ἀδελφές τῆς Μονῆς Λεουσάνσκ, εἶπε:
"Μία ἀπαίσια περίοδος ἔρχεται, τόσο ἀπαίσια πού δέν μπορεῖτε νά φαντασθῆτε".
Στό σημεῖο αὐτό ἡ Ἡγουμένη τῆς Μονῆς, ἡλικίας 80 ἐτῶν, ρώτησε: "Λοιπόν, πότε θά γίνει αὐτό, Πάτερ;"
"Ἐμεῖς - ἀπάντησε ὁ Ἅγιος - δέν θά ζήσουμε νά τήν δοῦμε, ἀλλά αὐτές - εἶπε καί ἔδειξε τίς μοναχές - θά ζήσουν καί θά τήν δοῦν".
Πράγματι, ὁ ἅγ. Ἰωάννης καί ἡ Ἡγουμένη κοιμήθηκαν μετά ἀπό λίγο, ἐνῶ οἱ μοναχές πρόλαβαν τήν Ἐπανάσταση, ὑπέστησαν διωγμούς καί εἶδαν τήν μονή τους νά διαλύεται. (Βλ. γενικά "Ἰωάννης τῆς Κροστάνδης", ἔκδοσις Μονῆς Παρακλήτου·· Π. Μπότση, "Ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κροστάνδης - Τό πνευματικό του πορτραῖτο"· τοῦ ἰδίου "Ἁγίου Ἰωάννη τῆς Κραστάνδης "Ἡ ἐν Χριστῷ ζωή μου", τόμοι Α', Β' καί Γ').
Θά πρέπει νά σημειωθεῖ ἐδῶ, ὅτι τόσο στή Ρωσία, ὅσο καί στό ἐξωτερικό, ὑπῆρχε διάχυτη ἡ ἄποψη ὅτι τό 1917 ἐγκαθιδρύθηκε στή Ρωσία ἕνα ἀντίχριστο καθεστώς, ὡς πρός τό σύστημα, τήν θεωρία καί τήν ζωή. Ἕνα καθεστώς ἀπρόσωπου (κολεκτιβικοῦ) Ἀντιχρίστου, τό ὁποῖο προετοίμαζε τήν ἔλευση τοῦ πραγματικοῦ, τοῦ προσώπου, Ἀντιχρίστου. Ἀκόμη, ἦταν διάχυτη ἡ πίστη ὅτι στή Ρωσία ἐκπληρώθηκε ὁ λόγος τοῦ Ἀποστόλου Παύλου γιά τούς πιστούς, ὅτι θά εἶναι "ἐν ἐρημίαις πλανώμενοι καί ὄρεσι καί σπηλαίοις καί ταῖς ὀπαῖς τῆς γῆς" (Ἑβρ. 11, 38).Ἐκτός ἀπό τόν Στάρετς Ἀμβρόσιο καί ὁ Στάρετς Ἀνατόλιος Α' (1824 - 1894), προεῖπε γιά τήν ἐπερχόμενη ἐπανάσταση καί γιά τήν καταστροφή τῆς Ἁγίας Ρωσίας.
Μία ἄλλη πληροφορία σχετική μέ τά ἐπερχόμενα στή Ρωσία δεινά, προέρχεται ἀπό τόν Φιλόσοφο Β. Σ. Σολόβιεφ (1853 - 1900· κατά τόν π. Γ. Φλωρόφσκυ, ἦταν "μυστικός, ποιητής καί θεολόγος, ἴσως ὁ πιό προικισμένος καί ὁ περισσότερο πηγαῖος φιλόσοφος τῆς Ρωσίας"· αὐτ. σελ. 404), ὁ ὁποῖος ἀντιπροσωπεύοντας τόν Ὀρθόδοξο Ρωσικό ἐπιστημονικό κόσμο, ἕνωσε τήν φωνή του μέ τίς ἄλλες προφητικές φωνές πνευματοφόρων Ρώσων Πατέ-ρων. Ἡ περιγραφή ἀνῆκει στόν φίλο καί βιογράφο του V. L. Velichenco:
"Ἐδῶ καί ὀκτώ χρόνια - γράφει τό 1893 - (Σ. Σ. ἐννοεῖ τό 1885) ὁ Σολόβιεφ μιλοῦσε γιά τήν ἐπικείμενη ἔλευση τοῦ Ἀντιχρίστου, πρῶτα σάν κολλεκτιβικοῦ, δηλαδή συλλογικοῦ, Ἀντιχρίστου καί ἔπειτα ἐνσαρκωμένου σέ ἕνα πρόσωπο, μέ τήν ἴδια σχολαστική ἡρεμία, μέ τήν ὁποία ἕνας γεωλόγος ὁμιλεῖ γιά τήν ἀλλαγή τῶν σχηματισμῶν ἤ ἕνας μετεωρολόγος γιά τίς κλιματικές ἀλλαγές...
Ἕνα μῆνα πρίν τόν θάνατό του, τόν Ἰούνιο τοῦ 1900, ἐνῶ κάθοταν κάποιο ἀπόγευμα στό σπίτι του, μέ πῆρε ξαφνικά ἰδιαιτέρως καί μοῦ εἶπε, ὅτι μόλις εἶχε αἰσθανθεῖ ἕνα παράξενο θρησκευτικό συναίσθημα καί ὅτι ἤθελε νά προσευχηθεῖ κατά τήν διάρκεια μιᾶς Θείας Λειτουργίας. Τοῦ ἀπάντησα, ὅτι φυσικά θά μποροῦσε νά ἀπολαύσει ἐκεῖνο ὅπου ἐπιθυμοῦσε, πηγαίνοντας στό ναό τῆς ἐνορίας του. Ἡ ἀπάντησή του ἐκείνη τήν στιγμή μου φάνηκε παράξενη.
"Φοβοῦμε - εἶπε - ὅτι θά πάρω μαζί μου ἔξω ἀπό τόν ναό, κάτι πού δέν θέλω, ἕνα αἴσθημα δυσαρέσκειας. Θά εἶναι παράξενο γιά μένα νά δῶ τό θριαμβευτικό ὕφος τῆς Θείας Λειτουργίας, ἐνῶ αἰσθάνομαι τό πόσο κοντά εἶναι οἱ στιγμές πού οἱ πιστοί θά συγκεντρώνονται καί πάλι γιά προσευχή στίς Κατακόμβες, ἐπειδή ἡ Πίστη θά διώκεται, μέ μικρότερη - ἴσως - ἀγριότητα ἀπό ὅ,τι στήν ἐποχή τοῦ Νέρωνα, ἀλλά μέ ἕνα πλέον πανοῦργο καί ἄγριο τρόπο, μέ ψεύδη, διακωμωδήσεις καί παραποιήσεις.
Ναί, δέν εἴμαστε πολύ μακριά ἀπό αὐτή τήν περίοδο... Δέν βλέπεις τί ἔρχεται; Ἐγώ βλέπω, ἔχω δεῖ ἐδῶ καί πολύ καιρό". (V. L. Velishenco, "Soloviev's Biography").
Στό Βίο τοῦ ὁσ. Νεκταρίου Στάρετς τῆς Ὄπτινα (+ 1928), ὑπάρχουν σχετικές προφητικές ρήσεις. "Χαλεποί καιροί ἔρχονται σύντομα - εἶχε πεῖ κάποτε - στόν κόσμο ὁ ἀριθμός ἑξι ἔχει περάσει καί ὁ ἀριθμός ἑπτά πλησιάζει... Ἄν δέν μετανοήσουμε καί δέν ἐπιστρέψουμε στόν Θεό, τότε ὄχι μόνο ἡ Ρωσία, ἀλλά ὁλόκληρη ἡ Εὐρώπη θά καταρρεύσει"! ("Ὅσιος Νεκτάριος...", σελ. 85).
"Ὁ π. Νεκτάριος τοῦ εἶπε - γράφει - ὅτι τόν εἶχε συνταράξει ἕνα φοβερό ὄνειρο, πού τό ἔβλεπε σχεδόν ὅλο τό βράδυ καί μάλιστα ἦταν ἀσυνήθιστα ζωντανό.
"Τί εἴδατε;" τόν ρώτησε ὁ Σέργιος Νεῖλος μέ ξεχωριστό ἐνδιαφέρον.
"Εἶδα μίαν ἐπανάσταση στή Ρωσία, μία φοβερή ἐξέγερση. Θά χρειαζόταν πολλή ὥρα, γιά νά σᾶς τό διηγηθῶ μέ ὅλες τις λεπτομέρειες· θά σᾶς πῶ τά κυριώτερα:
Εἶδα μία τεράστια πεδιάδα στήν ὁποία γινόταν μιά φοβερή μάχη, ἀνάμεσα σέ ὀρδές ἀπό ἀθέους ἀποστάτες καί ἔνα μικρό στρατό Χριστιανῶν. Ὅλοι οἱ ἀποστάτες ἦσαν καλά ὁπλισμένοι καί πολεμοῦσαν σύμφωνα μέ τούς κανόνες τῆς στρατιωτικῆς ἐπιστήμης, ἐνῶ οἱ Χριστιανοί ἦσαν ἄοπλοι. Ἡ κατάληξη αὐτῆς τῆς ἄνισης μάχης μποροῦσε εὔκολα νά προβλεφθεῖ. Ἡ στιγμή τῆς τελικῆς νίκης τῶν ἀποστατῶν πλησίαζε. Ντυμένοι γιορτινά μαζί μέ τίς γυναῖκες καί τά παιδιά τους, πανηγύριζαν προκαταβολικά τήν νίκη τους.
Ξαφνικά ὅμως μία ἀσήμαντη στόν ἀριθμό ὁμάδα Χριστιανῶν, ἀνάμεσα στούς ὁποίους ἔβλεπα γυναῖκες καί παιδιά, ἔκαναν μία γενναία ἐπίθεση στούς ἐχθρούς τοῦ Θεοῦ καί ἀμέσως τό πεδίο τῆς μάχης γέμισε ἀπό πτώματα τοῦ ἄθεου στρατοῦ. Τό ἀμέτρητο πλῆθος εἶχε ἐξοντωθεῖ καί μάλιστα, πρός μεγάλη μου ἔκπληξη, χωρίς τήν βοήθεια τῶν ὅπλων. Ρώτησα τότε ἕνα Χριστιανό στρατιώτη:
"Πῶς καταφέρατε νά νικήσετε αὐτήν τήν ἀμέτρητη στρατιά":
"Ὁ Θεός βοήθησε", μοῦ ἀπάντησε.
"Ναί, ἀλλά μέ ποιά μέσα;" - ρώτησα πάλι - "ἀφοῦ δέν εἴχατε κανένα ὅπλο;"
"Μέ ὁτιδήποτε βρέθηκε στά χέρια μας", μοῦ ξαναεῖπε ὁ στρατιώτης" (αὐτ. σελ. 149 - 150).
Ὁ Μοναχός τῆς Ὄπτινα Τερέντιος ἔχει καταχωρήσει στό δικό του Ἡμερολόγιο: "Ὁ Στάρετς Νεκτάριος προανήγγειλε πώς θά γίνει ἐπανάσταση, θά δολοφονήσουν τόν Τσάρο, θά καταστρέψουν τήν Ὄπτινα καί θά φέρουν τά κοπάδια τους μέσα στή Σκήτη" (αὐτ. σελ. 150 - 151).Τήν δολοφονία τοῦ Τσάρου Νικολάου Β' ὁ μακάριος Στάρετς τήν προεῖπε μέ τρόπο πολύ χαρακτηριστικό. "Τό ἔτος 1918 - εἶπε - θά εἶναι ἀκόμη χειρότερο. Ὁ Τσάρος καί ὁλόκληρη ἡ οἰκογένειά του θά βασανισθοῦν καί θά δολοφονηθοῦν. Μία εὐσεβής ψυχή (Σ. Σ. μᾶλλον πρόκειται γιά τόν ἴδιο τόν Στάρετς Νεκτάριο), εἶδε ἕνα ἀποκαλυπτικό ὄνειρο:
Ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός καθόταν σ' ἕνα Θρόνο καί γύρω Του ἦταν οἱ Δώδεκα Ἀπόστολοι. Ἐν τῷ μεταξύ φρικτά βάσανα καί θρῆνοι ἀκούγονταν ἀπό τήν γῆ. Τότε ὁ Ἀπόστολος Πέτρος ρώτησε τόν Χριστό:
"Κύριε, πότε θά πάψουν αὐτά τά βάσανα;"
Καί ὁ Κύριος τοῦ ἀπάντησε: "Θά τούς ἀφήσω μέχρι τό 1922, ἀλλ' ἄν δέν μετανοήσουν καί δέν συνέλθουν, θά καταστραφοῦν".
Αἴφνης ὁ Τσάρος παρουσιάστηκε μπροστά στό Θρόνο τοῦ Χριστοῦ μέ στεφάνι Μεγαλομάρτυρος!
"Μάλιστα - βεβαίωσε ὁ Στάρετς - αὐτός ὁ Τσάρος θά γίνει Μεγαλομάρτυρας" (αὐτ. σελ. 85).
Τέλος, σέ ἐρώτηση τῆς Μοναχῆς Ταϊσίας τῆς Μονῆς Κασίρσκι τῆς Μόσχας, τόν Αὔγουστο τοῦ 1918, "ἄν οἱ Μπολσεβίκοι διαλύσουν τά μοναστήρια καί ἄν οἱ μοναχοί καί οἱ μοναχές διασκορπιστοῦν", ὁ Γέροντας ἀπάντησε: "Ναί, εὐλογημένη μου, θά διασκορπιστοῦν. Τά μοναστήρια τώρα εἶναι σέ μεγάλο κίνδυνο. Ἀκόμη καί ἡ Ὄπτινά μας εἶναι καταδικασμένη νά κλείσει" (αὐτ. σελ. 159).
Στόν τοπικό γαιοκτήμονα τοῦ χωριοῦ Σέμπινο, τόν Γιανκώφ, εἶχε συστήσει νά πουλήσει τά ὑπάρχοντά του καί νά φύγει στό ἐξωτερικό, ὅμως δέν εἰσακούσθηκε. Ἔτσι ὁ Γιακώφ εἶδε τήν λεηλασία τοῦ κτήματός του καί ὁ ἴδιος θανατώθηκε!
Εἶναι χαρακτηριστικός ὁ τρόπος μέ τόν ὁποῖο προεῖπε τήν δολοφονία τοῦ Τσάρου Νικολάου Β'. Κάποτε, παιδί ἀκόμα, ζήτησε ἀπό τήν μητέρα της ἕνα μεγάλο φτερό κότας. Ὅταν ἐκείνη τῆς τό ἔφερε, τό μάδησε καί τῆς εἶπε: "Βλέπεις, μητέρα, αὐτό τό φτεράκι;" "Τί νά δῶ, Ματρωνοῦλα, ἀφοῦ τό ἔχεις μαδήσει;" τῆς ἀπάντησε ἡ μητέρα της. "Ἔτσι θά μαδήσουν καί τόν πατερούλη μας τόν Τσάρο", ἀπάντησε ἡ Ματρώνα προφητικά!
"Ἐμφάνιζε παραστατικά - γράφει ὁ Βίος της - πῶς θά μοιράζουν τά ἐδάφη, θά ἀρπάζουν ἄπληστα τούς κλήρους, μόνο καί μόνο γιά νά πάρουν τούς περισσότερους καί πώς τελικά ὅλοι θά τούς ἀφήσουν καί θά φύγουν, τραβώντας ὁ καθένας τήν πορεία του, διότι ἡ γῆ δέν θά χρειάζεται κανέναν πιά"! ("Ἡ ἁγ. Ματρώνα τῆς Μόσχας", μετάφραση Ἱερομ. Δορυμέδοντος Σουχίνιν, σελ. 20 - 21).Ὁ Νεομάτυρας Ἐπίσκοπος Βασίλειος τοῦ Καργκοπόλ (+ 1938), εἶχε πεῖ χαρακτηριστικά: "Βλέπω τήν Ἐπανάσταση σάν κάτι πού θά στερήσει τήν Ἐκκλησία ἀπό τά δικαιώματά Της... Ἡ Ἐκκλησία θά διωχθεῖ... Σέ ὅλα αὐτά βλέπω ἕνα ταχύτατο ἐρχομό τοῦ Ἀντιχρίστου".
ΠΗΓΗ
Εξαιρετικά ενδιαφέρον.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣχετική είναι η ακόλουθη μελέτη με θέμα "Είναι άγιοι οι Ρωμανώφ;":
http://www.oodegr.com/oode/synaxaristis/agioi_rwsias/tsaros_1.htm
Ευχαριστώ.
Χριστός ανέστη!
Πολύ ωραίο άρθρο, Πάτερ! Να τα βλέπουν οι "προοδευτικοί" της εποχής μας!
ΑπάντησηΔιαγραφή