Θεοφάνια στο μώλο της Τραπεζούντας, 1917 (φωτ.: Αρχείον ΕΠΜ)
Την παρελθούσαν Πέμπτην επί τη εορτή των Θεοφανείων εγένετο και η τελετή της καταδύσεως του Σταυρού είς την θάλασσαν μετά της αυτής ως πάντοτε μεγαλοπρέπειας και επιβλητικότητος, παρ’ όλον το δριμύ ψύχος και τα μανιώδη της θαλάσσης κύματα.
Μετά την θείαν λειτουργίαν εν τω Μητροπολιτικώ ναώ του Αγ. Γρηγορίου καθ’ ήν ιερούργησαν δύο ιεράρχαι, ο ημέτερος Μητροπολίτης Σεβ. Κωνσταντίνος και ο πρώην Ροδοπόλεως Σεβ. κ. Λεόντιος, εν μέσω πυκνού εκκλησιάσματος, ο Μητροπολίτης φέρων τον Τίμιον Σταυρόν, προηγουμένων των εξαπτερύγων και των χορών των ψαλτών, κατέβη εις την παραλίαν περιστοιχιζόμενος υπό του κλήρου της κοινότητος και ακολουθούντος πολλού πλήθους, και της Α.Ε. του Ρώσσου Προξένου, του Έλληνος ένεκα αδιαθεσίας απουσιάσαντος.
Εκεί ένθα ανέμενε πολύ περισσότερον πλήθος πάσης φυλής και θρησκεύματος αψηφούν το ψύχος και τα μανιώδη κύματα μετά τας συνήθεις ευχάς ο Μητροπολίτης έρριψε τον σταυρόν εις την θάλασσαν, έλαβε δε αυτόν είς των ομογενών χωροφυλάκων, εξ Ορδούς καταγόμενος, εκεί πλησίον παρατεταγμένος μετά των συναδέλφων του μουσουλμάνων προς επιτήρησιν της τάξεως, και αφαιρέσας πάραυτα το καλπάκιόν του ησπάσθη τον σταυρόν και ανυψώσας αυτόν ανέκραξε «Ζήτω».
Είς των κολυμβητών ώρμησεν ίνα αφαιρέση από των χειρών του τον σταυρόν, αλλά παρεμβάσα η χωροφυλακή εμπόδισεν αυτόν, χωρίς να επέλθη καμμία φιλονεικία και έρις ως συνήθως γίνεται εις τοιαύτας περιστάσεις.
Η μόνη μεγαλοπρέπεια ήτις έλειπεν από της τελετής ήσαν αι λέμβοι, οίτινες εάν ήτο γαλήνη θα περιεκύκλουν ως πάντοτε την θάλασσαν πλήρεις θεατών, φέτο δε ημποδίσθησαν από την φοβεράν τρικυμίαν.
Μετά την θείαν λειτουργίαν εν τω Μητροπολιτικώ ναώ του Αγ. Γρηγορίου καθ’ ήν ιερούργησαν δύο ιεράρχαι, ο ημέτερος Μητροπολίτης Σεβ. Κωνσταντίνος και ο πρώην Ροδοπόλεως Σεβ. κ. Λεόντιος, εν μέσω πυκνού εκκλησιάσματος, ο Μητροπολίτης φέρων τον Τίμιον Σταυρόν, προηγουμένων των εξαπτερύγων και των χορών των ψαλτών, κατέβη εις την παραλίαν περιστοιχιζόμενος υπό του κλήρου της κοινότητος και ακολουθούντος πολλού πλήθους, και της Α.Ε. του Ρώσσου Προξένου, του Έλληνος ένεκα αδιαθεσίας απουσιάσαντος.
Εκεί ένθα ανέμενε πολύ περισσότερον πλήθος πάσης φυλής και θρησκεύματος αψηφούν το ψύχος και τα μανιώδη κύματα μετά τας συνήθεις ευχάς ο Μητροπολίτης έρριψε τον σταυρόν εις την θάλασσαν, έλαβε δε αυτόν είς των ομογενών χωροφυλάκων, εξ Ορδούς καταγόμενος, εκεί πλησίον παρατεταγμένος μετά των συναδέλφων του μουσουλμάνων προς επιτήρησιν της τάξεως, και αφαιρέσας πάραυτα το καλπάκιόν του ησπάσθη τον σταυρόν και ανυψώσας αυτόν ανέκραξε «Ζήτω».
Είς των κολυμβητών ώρμησεν ίνα αφαιρέση από των χειρών του τον σταυρόν, αλλά παρεμβάσα η χωροφυλακή εμπόδισεν αυτόν, χωρίς να επέλθη καμμία φιλονεικία και έρις ως συνήθως γίνεται εις τοιαύτας περιστάσεις.
Η μόνη μεγαλοπρέπεια ήτις έλειπεν από της τελετής ήσαν αι λέμβοι, οίτινες εάν ήτο γαλήνη θα περιεκύκλουν ως πάντοτε την θάλασσαν πλήρεις θεατών, φέτο δε ημποδίσθησαν από την φοβεράν τρικυμίαν.
Εφημερίς Φάρος της Ανατολής/pontos-news.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου