Ἀγαπητοί μου πατέρες καί ἀδελφοί, παιδιά μου ἐν Κυρίῳ ἀγαπημένα,
«Κατά τήν ἡμέρα τῶν Χριστουγέννων ὁ Λόγος σάρξ ἐγένετο (Ἰωάν. 1,14). Αὐτή εἶναι ἡ πρώτη καί ἡ μεγαλύτερη χαρμόσυνη ἀγγελία, τό πιό μεγάλο εὐαγγέλιο πού θά ἦταν δυνατόν νά δώσει ὁ Θεός στόν ἄνθρωπο καί ὁ οὐρανός στή γῆ» (ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς).
Τά Χριστούγεννα, «ἡ γενέθλιος ἡμέρα τῆς ἀνθρωπότητος» (Μέγας Βασίλειος), μᾶς προσφέρουν μία διαφορετική χαρά σέ σχέση μέ τίς πρόσκαιρες, τίς καθημερινές, τίς γήινες χαρές, τίς ὁποῖες ἐπιδιώκουμε νά ζήσουμε: εἶναι ἡ χαρά τοῦ νά γνωρίζουμε ὅτι ὁ Θεός δέν δημιούργησε ἁπλῶς τόν κόσμο καί τόν ἄνθρωπο, δηλαδή καί τόν καθέναν ἀπό ἐμᾶς, ἀλλά τόν ξαναδημιουργεῖ ἀποστέλλοντας τόν Υἱό Του, τόν Γεννηθέντα Κύριό μας. Δέν εἶναι ἡ φθορά καί ὁ θάνατος πλέον πού κυριαρχοῦν, ἡ ματαιότητα τῆς πραγματικότητάς μας, ἀλλά ἡ ζωή μέσα ἀπό τή σχέση μέ τόν Χριστό. Δέν εἶναι ἡ δόξα τῶν ἰσχυρῶν, οὔτε ἡ θαλπωρή τῶν σπιτιῶν καί ἡ ἰδιοκτησία τῶν ὑλικῶν ἀγαθῶν, ἀλλά ἡ ταπείνωση τῆς φάτνης, ἡ ἀκτημοσύνη τοῦ σπηλαίου καί ἡ ἀγάπη γιά τόν κάθε ἄνθρωπο πού δίνουν νόημα στόν χρόνο καί τήν πορεία μας. Δέν εἶναι ἡ ἐπικράτηση ἐπί τῶν ἄλλων, σέ ἕναν ἀνταγωνισμό ὑπερηφανείας, ψεύτικης εὐτυχίας, θεοποιήσεως τῶν ἀπολαύσεων τῆς σαρκός, ἀλλά ἡ ἐπιλογή ἀναλήψεως τοῦ πόνου καί τοῦ φορτίου τῶν ἄλλων, ἡ ἐκζήτηση τῆς εὐτυχίας μέσα ἀπό τήν προσφορά πρός αὐτούς καί ἡ ἀπόφαση γιά θυσία καί ὑπακοή στό θέλημα τοῦ Θεοῦ Πατρός μέχρι τέλους, πού γεννοῦν μία καινούργια κοινωνία, αὐτή τῆς Ἐκκλησίας. Καί ὅλα αὐτά δίνουν στή χαρά ἕνα ἄλλο περιεχόμενο, αὐτό τῆς αἰωνιότητος.
Τά Χριστούγεννα μᾶς προσφέρουν ἕνα διαφορετικό μήνυμα. Δέν εἶναι ὁ ἄνθρωπος πού ἀναζητᾶ τόν Θεό, ἀλλά ὁ Θεός πού γίνεται ἄνθρωπος. Δέν εἶναι ὁ ἄνθρωπος τό κέντρο τοῦ κόσμου, ἀλλά ὁ Θεάνθρωπος Χριστός. Δέν εἶναι ὁ πολιτισμός μας πού στέλνει μηνύματα ἀλαζονείας πρός τόν οὐρανό, μηνύματα πολέμου διά τῆς ἀθεΐας καί τῆς στηρίξεως στόν ἑαυτό μας. Εἶναι ὁ οὐρανός πού στέλνει ὄχι ἁπλῶς λόγους, ἀλλά τόν Υἱό καί Λόγο τοῦ Θεοῦ, γιά νά φέρει τήν εἰρήνη. Πρῶτα αὐτήν τῆς καρδιᾶς, τῆς ὑπερβάσεως τῶν παθῶν. Τῆς ἑνότητος τοῦ ἀνθρώπου μέ τόν ἴδιο του τόν ἑαυτό ἐν Χριστῷ καί τήν ἴδια στιγμή τῆς ἑνότητος μέ τόν πλησίον στό σῶμα τῆς Ἐκκλησίας. Τῆς ὑπερβάσεως τῶν κάθε μορφῆς διαφορῶν. Τῆς συνυπάρξεως μέ γνώμονα τήν ἀγάπη καί ὄχι τά συμφέροντα. Τῆς συγχωρητικότητος, τήν ὁποία μόνο μία παιδική καρδιά μπορεῖ νά προσφέρει, αὐτή πού εἶναι ἀπαλλαγμένα ἀπό τά δεσμά τῆς κακίας. Καί εἶναι ἕνας ἄλλος πολιτισμός αὐτός. Δέν ἀναφωνεῖ ὑποκριτικά «πρῶτα ὁ ἄνθρωπος», ἀλλά ξεκινᾶ ἀπό τό «πρῶτα ὁ Θεός»! Γιά νά εἶναι ἀληθινό τό ἐνδιαφέρον γιά τόν κάθε ἄνθρωπο.
Τά Χριστούγεννα ἀλλάζουν τόν τρόπο πού βλέπουμε τήν ζωή μας. Διότι μᾶς καλοῦν νά πάρουμε θέση ἔναντι τοῦ Γεννηθέντος Χριστοῦ. Ἄλλοι ἀπό ἐμᾶς ὁμοιάζουμε μέ τούς βοσκούς τῆς Βηθλεέμ. Προσπαθοῦμε νά ἐπιβιώσουμε μέ ἁπλότητα. Ἄλλοι μέ τούς μάγους ἐκ τῆς Περσίας. Μέ μόρφωση, γνώση, ἀναζήτηση προσπαθοῦμε νά ἀνακαλύψουμε τό νόημα τῆς ζωῆς. Ἄλλοι ὅμως ὁμοιάζουμε μέ τόν ἄσπλαχνο Ἡρώδη καί τούς τυπολάτρες γραμματεῖς τῶν Ἱεροσολύμων. Δέν θέλουμε τόν Θεό, διότι τόν θεωροῦμε ἀπειλή γιά τήν προσωπική μας δόξα, ἀναγνώριση, αἴσθηση ὅτι τά γνωρίζουμε ὅλα. Οἱ δύο πρῶτες ὁμάδες ἀξιώθηκαν νά δοῦνε καί νά προσκυνήσουν τόν Σωτῆρα. Οἱ ἄλλοι τόν θεώρησαν ἐχθρό τους. Καί ἔμειναν ἐκτός τῆς χαρᾶς. Ἐκτός τῆς εἰρήνης. Ἐκτός τῆς αἰωνιότητος.
Σέ μία ἐποχή στήν ὁποία πλεονάζουν τά δυσάρεστα, οἱ ἀγωνίες, οἱ φόβοι, ἀλλά καί τό κλείσιμο στόν ἑαυτό μας, τά Χριστούγεννα ἀποτελοῦν ὑπόμνηση τοῦ Εὐαγγελίου τό ὁποῖο ὁ Θεός ἔστειλε στόν κόσμο. Ὄχι μέ κάποιον ἀπό ἐμᾶς, ἀλλά μέ τόν Υἱό Του πού ἔγινε «σάρξ», δηλαδή ἕνας ἀπό ἐμᾶς γιά νά λυτρώσει ὅλους μας. Ἡ ἀγγελία αὐτή εἶναι τό πιό χαρμόσυνο μήνυμα τό ὁποῖο ἔχει δοθεῖ στήν ἀνθρωπότητα. Ἄς χαροῦμε! Ἄς ἐλπίσουμε! Ἄς ἀλλάξουμε! Μέ τόν Τεχθέντα Κύριό μας στήν Ἐκκλησία! Νηπιάζοντας στήν κακία καί βλέποντας τή ζωή, τόν συνάνθρωπο, τόν ἑαυτό μας μέ τή χαρά τοῦ Σπηλαίου τῆς Βηθλεέμ!
Χρόνια Πολλά κι εὐλογημένα! «Χριστός ἐγεννήθη»! «Ἀληθῶς ἐγεννήθη», ἀδελφοί!
Μετά πατρικῶν εὐχῶν καί τῆς ἐν Χριστῷ Γεννηθέντι ἀγάπης,
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΑΣ
†Ο ΚΕΡΚΥΡΑΣ, ΠΑΞΩΝ & ΔΙΑΠΟΝΤΙΩΝ ΝΗΣΩΝ
ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου