Ο Γέροντας Αυγουστίνος (ρώσος στην καταγωγή) πονούσε πολύ τα ταλαιπωρημένα ζώα. Όσοι είχαν γέρικα ή σακάτικα ζώα, τα έβαζαν μέσα στην περιοχή του, χωρίς να ρωτήσουν και έφευγαν.
Το Κελλί του Γερο-Αυγουστίνου είχε γίνει γηροκομείο όλων των ζώων όλης τής περιοχής , από Καρακάλλου και Φιλοθέου μέχρι Ιβήρων.Ο καημένος ο Γέροντας έπαιρνε την κοσά και μάζευε χόρτο όλο το καλοκαίρι , για να ξεχειμωνιάση τα σακάτικα και γέρικα ζώα των κοσμικών. Εάν εύρισκε και κανένα άλλο εγκαταλελειμμένο γέρικο ζώο, το συμμάζευε και αυτό στο άσυλο του.
......
Οι Πατέρες όλης της περιοχής και οι κοσμικοί τον αγαπούσαν. Ιδιαίτερα δε οι Πατέρες τής Μονής Φιλοθέου , οι οποίοι τον παρακαλούσαν να τον πάρουν στο Μοναστήρι, για να τον γηροκομήσουν, γιατί είχε αρχίσει να μη βλέπη. Ο Γέροντας όμως σκεφτόταν τι θα γίνονταν τα ζώα, τα γέρικα και σακάτικα που γηροκομούσε , άμα έφευγε , γι αυτό δεν δεχόταν .Τελικά ας είναι καλά οι Γεροντάδες, τον πήραν και αυτόν και όλα τα γέρικα ζώα του, κι έτσι πια αναπαύτηκε ο λογισμός του.
....Όταν πήγαιναν να τον ιδιούν οι Πατέρες, πριν ρωτήσουν εκείνοι τον Γέρο-Αυγουστίνο πώς περνάει, ρωτούσε αυτός:
Τι κάνουν τα μουλαράκια μου και τα γουμαράκια μου ~
Εκείνοι του απαντούσαν :
-Πολύ καλά είναι και ο Γέροντας χαιρόταν.
-Εσύ πώς περνάς Γερο-Αυγουστίνε~
Δόξα τω Θεώ, πολύ καλά.
Έτσι χαρούμενος με την πολλή καλοσύνη του, δοξολογώντας τον Θεό, και προσευχόμενος αδιαλείπτως, πέρασε ή μάλλον έζησε παραδεισένια ζωή στο Περιβόλι Της Παναγίας.Μέσα του είχε τον Χριστό. Η καρδιά του ήταν Παράδεισος, και αξιώθηκε να ιδή και από εδώ Αγγέλους και Αγίους, ακόμη και την Παναγία , και στην συνέχεια να αγάλλεται αιώνια!
Την ώρα που θα έφευγε η ψυχή του Γέρο-Αυγουστίνου , το πρόσωπο του άστραψε τρεις φορές!
....
Ανεπαύθη εν Κυρίω, ο Γέρο-Αυγουστίνος στις 27 Μαρτίου τού 1965 σε ηλικία 83 χρόνων.Την ευχή του να έχουμε.Αμήν
Γέροντος Παΐσίου «Αγιορείται Πατέρες και Αγιορείτικα»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου