(Μητροπολίτου Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως Ἰερεμία)
Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΠΙΣΤΗΣ
1. Σήμερα, ἀγαπητοί μου χριστιανοί, ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία ἑορτάζει τήν μνήμη τοῦ Ἁγίου Νικολάου, Ἀρχιεπισκόπου Μύρων τῆς Λυκίας. Εἶναι ἅγιος πολύ ἀγαπητός στήν πατρίδα μας καί αὐτό φαίνεται ἀπό τό ὅτι πολλοί Ναοί σέ πόλεις καί χωριά εἶναι ἀφιερωμένοι σ᾽ αὐτόν καί πολλοί χριστιανοί, ἄνδρες καί γυναῖκες, φέρουν τό ὅνομά του.
Ἄλλοτε σᾶς μίλησα γιά τόν θαυμαστό βίο τοῦ ἁγίου, ὅτι ζοῦσε ἀσκητικά, ὅτι κήρυττε τήν ὀρθόδοξη πίστη, ὅτι ἦταν πολύ φιλάνθρωπος καί μάλιστα κατά κρυφό τρόπο, γιατί ἦταν πολύ ταπεινός καί δέν ἤθελε νά διαφημίζεται τό ὄνομά του.
2. Στό σημερινό μου κήρυγμα γιά τόν Ἅγιο Νικόλαο, ἀδελφοί, θέλω νά σᾶς ἀναφέρω δύο περιστατικά, στά ὁποῖα ὁ ἅγιος παρουσιάζεται ὡς ὑπερασπιστής τῆς ὀρθόδοξης πίστης. Πραγματικά, ὁ ἅγιος Νικόλαος ἦταν δυνατός ὁμολογητής τῆς Ὀρθόδοξης πίστης. Τό ἕνα περιστατικό, πού θά ἀναφέρω γιά νά φανεῖ αὐτό, ἦταν ὅταν ζοῦσε ὁ ἅγιος, τό δέ ἄλλο ἦταν μετά τόν θάνατό του. Ἀκοῦστε χριστιανοί:
Στά χρόνια τοῦ ἁγίου Νικολάου ζοῦσε ὁ αἱρετικός καί βλάσφημος Ἄρειος. Αὐτός ἀρνεῖτο ὅτι ὁ Ἰησοῦς Χριστός ἦταν Θεός ὅμοιος - ὁμοούσιος μέ τόν Πατέρα καί τόν παρουσίαζε ἁπλῶς ὡς θεοθέντα ἄνθρωπο. ῾Η πλανεμένη αὐτή διδασκαλία τοῦ Ἀρείου ἔφερε σύγχυση καί ταραχή στήν Ἐκκλησία καί γι᾽ αὐτό ὁ βασιλεύς, ὁ ἅγιος Κωνσταντίνος, συνεκάλεσε στήν Νίκαια τῆς Βιθυνίας τό ἔτος 325 τήν Α´ Οἰκουμενική Σύνοδο, στήν ὁποῖα συμμετεῖχαν 318 ἅγιοι Πατέρες. Μεταξύ αὐτῶν ἦταν καί ὁ ἅγιος Σπυρίδων, ὡς ἀρχιερεύς Τριμυθοῦντος, καί ὁ ἅγιος Ἀθανάσιος, ὡς διάκονος, βοηθός τοῦ Πατριάρχου Ἀλεξανδρείας Ἀλεξάνδρου. Μεταξύ αὐτῶν πάλι ἦταν καί ὁ ἅγιος Νικόλαος, πού ἑορτάζουμε σήμερα, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Μύρων τῆς Λυκίας. Βλέποντας ὁ ἅγιος Νικόλαος στήν Σύνοδο ὅτι ὁ Ἄρειος προσπαθοῦσε νά ἀποστομώσει ὅλους τούς Ἀρχιερεῖς καί νά φαίνεται ὅτι ὑπερισχύει ἡ δική του πλάνη, ἀπό θεῖο ζῆλο κινούμενος, σηκώθηκε ἀπό τήν θέση του καί ἔδωσε σ᾽ αὐτόν, στόν αἱρετικό Ἄρειο, ἕνα δυνατό ράπισμα, ἕνα χαστούκι, ἐνώπιον μάλιστα τοῦ βασιλέως καί αὐτοκράτορος Κωνσταντίνου.
Δέν γνωρίζουμε ἄν εἶναι ἰστορικό γεγονός ἡ ἀναφορά αὐτή στό ἱερό Συναξάριο· γιατί μερικά ἀπό τά ἀναφερόμενα στά Συναξάρια εἶναι συγκεχυμένα καί προέρχονται ἀπό νόθες παραδόσεις. Γιά νά ἀναφερθεῖ ὅμως στόν ἅγιο Νικόλαο ἕνα τέτοιο περιστατικό, ὅτι χαστούκισε τόν Ἄρειο, αὐτό σημαίνει ὅτι ὁ ἅγιος ἐθεωρεῖτο ὡς πολύ ζηλωτής τῶν ὀρθοδόξων δογμάτων καί μάλιστα ἦταν ἐπιθετικός κατά τῶν αἱρετικῶν διδασκαλιῶν.
Ἀλλά πρέπει νά εἶναι ἀληθινή ἡ ἀναφορά αὐτή στόν ἅγιο Νικόλαο, ὅτι δηλαδή ἐράπισε τόν Ἄρειο, γιατί στήν συνέχεια ἔχουμε τήν φυλάκιση τοῦ ἁγίου Νικολάου, πού δικαιολογεῖται ἀκριβῶς ἀπό τήν πράξη του αὐτή. Στήν φυλακή δέ ὁ ἅγιος πού πήγε γιά τήν ὁμολογία τῆς πίστης μας εἶχε θεοφάνεια. Γιατί τοῦ παρουσιάστηκε ὁ Χριστός καί ἡ Παναγία, ἡ Ὁποία τοῦ πρόσφερε ἕνα Ὠμοφόριο, ὅπως τό βλέπουμε καί στήν Εἰκόνα του. Αὐτό ὑποδηλώνει ὅτι ἡ Παναγία ἀνακηρύττει ὡς καλόν Ἀρχιερέα ἐκεῖνον πού ζεῖ ἀσκητικά – σάν τόν ἅγιο Νικόλαο – καί ὁμολογεῖ τήν Ὀρθόδοξη πίστη, ἀλλά καί πάσχει γι᾽ αὐτήν, σάν τόν ἅγιο Νικόλαο, πού φυλακίστηκε γιά τήν πίστη.
Δέν γνωρίζουμε ἄν εἶναι ἰστορικό γεγονός ἡ ἀναφορά αὐτή στό ἱερό Συναξάριο· γιατί μερικά ἀπό τά ἀναφερόμενα στά Συναξάρια εἶναι συγκεχυμένα καί προέρχονται ἀπό νόθες παραδόσεις. Γιά νά ἀναφερθεῖ ὅμως στόν ἅγιο Νικόλαο ἕνα τέτοιο περιστατικό, ὅτι χαστούκισε τόν Ἄρειο, αὐτό σημαίνει ὅτι ὁ ἅγιος ἐθεωρεῖτο ὡς πολύ ζηλωτής τῶν ὀρθοδόξων δογμάτων καί μάλιστα ἦταν ἐπιθετικός κατά τῶν αἱρετικῶν διδασκαλιῶν.
Ἀλλά πρέπει νά εἶναι ἀληθινή ἡ ἀναφορά αὐτή στόν ἅγιο Νικόλαο, ὅτι δηλαδή ἐράπισε τόν Ἄρειο, γιατί στήν συνέχεια ἔχουμε τήν φυλάκιση τοῦ ἁγίου Νικολάου, πού δικαιολογεῖται ἀκριβῶς ἀπό τήν πράξη του αὐτή. Στήν φυλακή δέ ὁ ἅγιος πού πήγε γιά τήν ὁμολογία τῆς πίστης μας εἶχε θεοφάνεια. Γιατί τοῦ παρουσιάστηκε ὁ Χριστός καί ἡ Παναγία, ἡ Ὁποία τοῦ πρόσφερε ἕνα Ὠμοφόριο, ὅπως τό βλέπουμε καί στήν Εἰκόνα του. Αὐτό ὑποδηλώνει ὅτι ἡ Παναγία ἀνακηρύττει ὡς καλόν Ἀρχιερέα ἐκεῖνον πού ζεῖ ἀσκητικά – σάν τόν ἅγιο Νικόλαο – καί ὁμολογεῖ τήν Ὀρθόδοξη πίστη, ἀλλά καί πάσχει γι᾽ αὐτήν, σάν τόν ἅγιο Νικόλαο, πού φυλακίστηκε γιά τήν πίστη.
5. Μέ δύο σημεῖα, λοιπόν, δυνατά σημεῖα, ἀδελφοί, ὁ ἅγιος Νικόλαος ὁμολόγησε τήν ὀρθόδοξη πίστη. Τό δεύτερο ὅμως σημεῖο, τό μετά τόν θάνατό του, ἦταν πιό δυνατό ἀπό τό πρῶτο, ἀπό τό ράπισμα στόν βλάσφημο Ἄρειο. Βλέπετε, χριστιανοί μου, οἱ ἅγιοί μας καί μετά τόν θάνατό τους κηρύττουν τήν πίστη πού ἔζησαν καί θαυματουργοῦν ἀποδεικνύοντας ἔτσι δυνατά τήν ἀλήθειά της.
Ἄς γνωρίσουμε, λοιπόν, καί ἄς σπουδάσουμε τήν ὀρθόδοξη πίστη μας, ἄς τήν ζήσουμε ἐφαρμόζοντάς την στήν ζωή μας καί ἄς τήν παραδώσουμε σάν ἱερή προῖκα καί κληρονομιά στήν νέα γενεά, τά ἀγαπητά μας χρυσᾶ παιδιά.
Μέ πολλές εὐχές
† Ὁ Μητροπολίτης Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμίας
† Ὁ Μητροπολίτης Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου