ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΕΥΘΥΜΙΟ ΤΟΝ ΜΕΓΑ (20 Ιανουαρίου)

Μητροπολίτου Αντινόης Παντελεήμονος

 Μακάριοι είναι όσοι εγκατέλειψαν τον κόσμο και τα του κόσμου για την αγάπη προς τον Σωτήρα Χριστό. Μακάριοι είναι όσοι αγωνίζονται για να αποκτήσουν επικοινωνία με τον Θεό μέσον της καθαρής προσευχής. Μακάριοι είναι όσοι αγωνίζονται σ’ αυτή τη ζωή προς απόκτηση των αρετών. Μακάριοι είναι όσοι μετανόησαν και αποστρέφονται τα έργα της αμαρτίας. Μακάριοι είναι όσοι «αποθνήσκουν εν Κυρίω», διότι ο μισθός τους θα είναι πολύς στον ουρανό. 

Σήμερα, η Αγία μας Ορθόδοξος Εκκλησία γιορτάζει την μνήμη του Οσίου Πατρός Ευθυμίου του Μεγάλου. Ο Όσιος Ευθύμιος γεννήθηκε το 3 7 7 στη πόλη Μελιτηνή της Αρμενίας κοντά στον ποταμό Ευφράτη στα χρόνια του Ρωμαίου Αυτοκράτορα Γρατιανού. Οι γονείς του, Παύλος και Διονυσία, ήσαν ευγενείς και ενάρετοι, αλλά δεν είχαν αποκτήσει παιδιά. Παρακαλούσαν τον Θεό καθημερινά να τους χαρίσει ένα παιδί και να παύσει τον πόνο τους. 

Μία μέρα ενώ προσευχόντουσαν στο ναό του Αγίου Πολυεύκτου είδαν όραμα στο οποίο τους φανερώθηκε ότι οι προσευχές τους ακούσθηκαν από τον Κύριο και ότι θα αποκτήσουν παιδί που θα φέρει ευθυμία και χαρά σ’ όλους. Έτσι, όταν γεννήθηκε το παιδί τους το ονόμασαν Ευθύμιο. Σε ηλικία τριών χρόνων ο πατέρας του οσίου κοιμήθηκε και η μητέρα του τον πήγε στον αδελφό της, τον Ευδόξιο, που ήταν σύνεδρος του Μητροπολίτη Μελιτηνής Ευτρώϊο και τον αφιέρωσε στον Κύριο ,όπως ακριβώς έκαμε η Αγία Άννα με τον Σαμουήλ. Ο Ευτρώϊος βλέποντας τον Ευθύμιο προφήτευσε λέγοντας: «Σ’ αυτό το παιδί θα αναπαύεται το Πνεύμα του Κυρίου».

 Έμαθε τα ιερά γράμματα και ως φιλόσοφος αποταμίευε όσα λόγια των θείων Γραφών και αγίων ανδρών άναπταν τον θείο έρωτα μέσα στη ψυχή του. Δαπανούσε όλο τον χρόνο του στην ανάγνωση των Θείων Γραφών και τις διηγήσεις των Αγίων. Διδάσκαλος και καθοδηγητής του υπήρξε ο Αρχιερέας Ακάκιος που τον χειροτόνησε παρά την θέλησή του Πρεσβύτερο και του ανάθεσε την ευθύνη όλων των Μοναστηριών. Ο Όσιος αγαπούσε την ησυχία και πήγαινε στους ναούς ή σε έρημους τόπους για να προσευχηθεί. Επισκέφθηκε το ν Πανάγιο Τάφο και είχε την ευκαιρία να συνομιλήσει με πολλούς αγίους άνδρας. Σ’ ένα κελί της Λαύρας της Φαράν εγκαταστάθηκε έχοντας σαν εργόχειρο το πλέξιμο καλαθιών από βάϊα. Σ’ αυτό τον τόπο έζησε για πέντε ολόκληρα χρόνια απελευθερωμένος από τις φροντίδες του κόσμου και στοχαζόμενος μόνον τα μελλοντικά αγαθά της Βασιλείας του Θεού. Ο Όσιος Ευθύμιος προικίσθηκε από τον  Θεό με το χάρισμα του να επιτελεί θαύματα και πολλούς ασθενείς θεράπευσε.

 Πολλές φορές όταν προσευχόταν έβλεπαν οι άλλοι μοναχοί θεία φλόγα να κατεβαίνει και να τον περιβάλλει και κατά την Θεία Λειτουργία Αγγέλους να συλλειτουργούν μαζί του και να τον διακονούν. Ο Όσιος Ευθύμιος κοιμήθηκε σε μεγάλη ηλικία αφού έζησε μία αγία και οσιακή ζωή, με προσευχές και νηστείες, με άσκηση και πνευματικούς αγώνες, με αρετή και αγάπη, δίδοντας το παράδειγμα της μοναστικής ζωής και ταπείνωσης σ’ όλους. Ο Όσιος προανάγγελλε την κοίμησή του στους πατέρες της Μονής και έδωσε τις τελευταίες του συμβουλές. 

Έτσι, στις 20 Ιανουαρίου του 473 ο Όσιος Ευθύμιος σε ηλικία 9 6 χρόνων παρέδωσε την αγία ψυχή του στον Κύριο που τόσο πολύ αγάπησε. 

Ο βίος και η πολιτεία του Οσίου Ευθυμίου του Μεγάλου πρέπει να γίνει αιτία να μιμηθούμε και εμείς την αγάπη, τις αρετές και τον θείο πόθο του αγίου ανδρός. Οι κοσμικοί θόρυβοι, οι καθημερινές απασχολήσεις και τα πολλά προβλήματα της ζωής μας αποσπούν την προσοχή μας από τα ουσιαστικά, τα αναγκαία και τα απολύτως απαραίτητα που χρειαζόμεθα για να κληρονομήσουμε την Βασιλεία του Θεού. 

Ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός μας διαβεβαίωσε, ότι ένα είναι το αναγκαίο, η σωτηρία μας. Όλα τα υπόλοιπα είναι απλά μέσα που έχουν δευτερεύουσα σημασία. Εξ άλλου, τι θα ωφεληθεί ο άνθρωπος, εάν κερδίσει όλο τον κόσμο και ζημιώσει ελάχιστα την ψυχή του, ή τι μπορεί να προσφέρει ως αντάλλαγμα γι’ αυτή; 

Γι’ αυτό, αγαπητοί μου, ας αγωνισθούμε να απαλλαγούμε από τις επιθυμίες του ματαίου αυτού κόσμου και ας μιμηθούμε τον σημερινό Όσιο Ευθύμιο. Ας δοξολογήσουμε τον Κύριο μας Ιησού Χριστό με την χριστιανική μας ζωή και πολιτεία, ζώντες όπως Εκείνος όρισε. 

Από το βιβλίο ''Η πράξη του Ευαγγελίου(Ορθόδοξες ομιλίες)