Νά λοιπόν γιατί
Ὅλη μέρα οἱ ἄγγελοι στό τρέξιμο
καί στήν ψυχή τό στόμα
νά σταθοῦν στή μάνα, στόν ἄρρωστο, στόν ἀπελπισμένο
νά σβήνουν παραπατήματα, νά παραμερίζουν ἀγκάθια
νά προλαβαίνουν ἀφροσύνες, νά καθαίρουν βλέμματα.
Τά βράδυα ἀποσύρονται νά βάλουν δυνάμεις γιά τήν ἐπαύριο.
Ἀπό τήν ἐξάντληση αἱμορραγοῦν
καί βάφουν πορφυρό τόν ὁρίζοντα.
π. Βασίλειος Θερμός
(Από την συλλογή ‘Πυραγός ἐπί τιμῃ’)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου