.jpg)
Ω! μέσα μου γεννιέται ένας Θεός!
και το κορμί μου γίνεται ναός,
δεν είναι ως πρώτα φάτνη ταπεινή
μέσα μου λάμπουν ξάστεροι ουρανοί.
το μέτωπο μου λάμπει σαν αστέρι...
Στο Θεό φανείτε τώρα, ήρθεν η ώρα,
από τ΄άγνωστα μυστικά σας μέρη,
Μάγοι, φέρτε στο Θεό τα πλούσια δώρα.
Φέρτε μου Μάγοι -θεία βουλή το γράφει-
τη σμύρνα της ελπίδας, το λιβάνι
της πίστης, της αγάπης το χρυσάφι!
Μυστήρια τέτοια ανθρώπου νους δε βαίνει!
Και σεις, Θρόνοι πανάχραντοι, αγγελούδια,
στην καρδιά μου -στην κούνια του- σκυμμένα,
με της αθανασίας τα τραγούδια
υμνολογείται εσείς τη θεία τη γέννα.
Μέσα μου λάμπουν ξάστεροι ουρανοί,
και το κορμί μου, φάτνη ταπεινή,
βλέπω κι αλλάζει, γίνεται ναός
ω! μέσα μου γεννιέται ένας Θεός!
Χριστούγεννα 2016 μ.Χ.
ΑπάντησηΔιαγραφή............................Κλαίω.
Κλαίω που κρυώνω τόσο πολύ ώστε δεν αντέχω άλλο...
Κλαιω γιατι δεν αντεχω άλλο την ΠΑΓΩΝΙΑ του κοσμου τουτου.
Κλαιω που δεν ειμαι δυνατη.- που δεν ειμαι σαν τους Αγιους , να δοξολογω Τω Θεω τωρα που παγωνω.
Συγχωρεσε με Θεε μου.
Δυσκολευομαι να συγχωρεσω την ασπλαχνια των πλουσιων, την αδιαφορια των αδιαφορων ...το ψεμα και την υποκρισια και τις ακαλυπτες επιταγες των υποσχεσεων που ειπωθηκαν , ετσι για τα ματια.
Κλαιω που διαπιστωνω, πως καποια ατομα αποδειχθηκαν,τελικα ασπλαχνα.
5-6 μερες με πυρετο , και παγωνια και κανενας δεν φιλοτιμηθηκε να φερει
την κουβερτα που ελεγε.
Συγχωρεσε με Θεε μου...που κλαιω και δεν αντεχω αλλο αυτον τον ασπλαχνο κοσμο.
Ημαρτον.