Μια κρύα νύχτα του χειμώνα ένας ξυλοκόπος βλέπει ένα λαμπερό αστέρι να πέφτει από τον ουρανό. Τρέχει να δει τι συμβαίνει κι εκεί, μέσα στο χιόνι, βρίσκει ένα μικρό παιδί τυλιγμένο σε χρυσαφένιο μανδύα. Δεν αντέχει στη σκέψη ότι το παιδί θα πεθάνει από το κρύο και παρόλο που είναι πολύ φτωχός και με δυσκολία μεγαλώνει τα δικά του παιδιά, παίρνει το παιδί στο σπίτι του.
Καθώς περνούν τα χρόνια το αστερόπαιδο γίνεται όλο και πιο όμορφο, αλλά γεμίζει σκληράδα και εγωισμό. Ένας μικρός νάρκισσος που λατρεύει τον εαυτό του, κοροιδεύει τους φτωχούς τους άσχημους, τους αδύνατους και βασανίζει τα ζώα.
Μέχρι την ημέρα που στο χωριό φτάνει μια ζητιάνα που του λέει ότι είναι η μητέρα του. Το αστερόπαιδο τη διώχνει με πολύ σκληρά λόγια κι από εκείνη τη στιγμή το όμορφο αγόρι μεταμορφώνεται: γίνεται άσχημο σαν βάτραχος και το κορμί του γεμίζει λέπια. Και όλοι το κοροιδεύουν.
Το αστερόπαιδο ντροπιασμένο και μετανιωμένο για το φέρσιμό του φεύγει από το χωριό και κρύβεται στο δάσος. Θα ξεκινήσει να βρει τη μητέρα του και μετά από πολλές περιπέτειες θα τα καταφέρει. Και τότε θα αποκαλυφθεί ποιος πραγματικά είναι.
Ο Όσκαρ Ουάιλντ έχει γράψει μερικά από τα πιο όμορφα και εμπνευσμένα παραμύθια για παιδιά –όπως ο Ευτυχισμένος Πρίγκιπας και ο Εγωιστής γίγαντας. Τα παραμύθια του Ουάιλντ δεν έχουν «κι έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα», ίσως γι’αυτό όποιος τα διαβάσει μια φορά τα θυμάται για πάντα. Το αστερόπαιδο είναι μια από εκείνες τις γλυκόπικρες ιστορίες που κάνουν την ανάγνωση απόλαυση και την ψυχή να γεμίζει συναισθήματα
Ευλογησον.
ΑπάντησηΔιαγραφήσυγγνωμη,πονεσανε τα ματια μου,δυσκολη η αναγνωση , ετσι που κανανε το κειμενο.