Δώδεκα μέρες η γιορτή …

Νώντα Σκοπετέα

Στο χαρανάκι το μπρούτζινο το νερό λαμποκοπά . Καθρεφτίζει Ουρανό και στερέωμα που βοά την ευδοκία του Πατρός .
Στον πάτο του ασημίζουν τάλιρα και δεκάρικα …Ό,τι περισσεύει μα και ό, τι λείπει από του μόχθου και του ιδρώτα το πλέρωμα .

Ρίχνεται η δραχμούλα , με της ευχής την ελπίδα να αγιαστεί η ζωή σε γη και άνω Πόλη.

Στο πλάι του Παπά –Μιχάλη , παιδόπουλα με τα ρασάκια τους τα πορφυρά, σ΄αυλές και κατώγια , περβόλια και δακρυσμένα απ του τζακιού τις καπνιές δωμάτια .
Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου Σου Κύριε !
Δεμένο το Σταυρολούλουδο απάνω στο ξύλο της ζωής . Για ελάχιστα βυθίζεται και ευθύς παντού σκορπά της ευλογία και την μαρτυρία της Αγαπητής Υιότητας .

Πρωτάγιαση και γιορτή τρανή . Μέσα σε λίγες μόνο μέρες, ο Κύριος ξεσπαργανώνεται και τριάντα χρονών κατεβαίνει στον Ιερό τον ποταμό πριν αρχινίσει η δημόσιά Του δράση .
Κι εγώ μικρό παιδί σιμά στον Παπά . Μια στιγμή κράτησε κείνο το πρωινό στις ρούγες . Τριάντα χρόνια πριν σε μια εικόνα -ονειροδρόμιο . Αναζητώ συνέχεια κείνες τις δρόσους τις μοσχομύριστες. Νάματα Ιορδάνεια … Τότε νόμιζα πως εμένα με αγίασε πιότερο απ όλους …
Το βράδυ τα τρίτα κάλαντα , τα πιο φτωχά σε παράδες και μποναμά . Τα πιο πλούσια σε αλήθεια : Θεού Παιδί δύνασαι να βαπτίσεις Βαπτιστή ;

Πάλι μελαγχολώ όταν απόκριση δεν λαβαίνουμε στο φωτισμένο αρχοντόσπιτο ...

Δώδεκα μέρες η Γιορτή ! Και σήμερα μεγάλη !
Μην τα πληγώσεις τα παιδιά …Μην πεις μας τα παν άλλοι …
Θύμηση ευχή και ανεμελιά
Να που η γιορτή τελειώνει
Δεν ξεστολίζεται η ψυχή , μα ένα παιδί βουρκώνει …
Πέρασε και του Αη Γιαννιού ,
Σχολειό την άλλη μέρα
Στο καλαντάρι στάσου μπρος ,
Νέα χαρά καρτέρα !

Απόσπασμα από εκπομπή με τίτλο : Φώτα Χαρά και Αγιασμός

πηγή