Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου: Ανάλυση στα Θεία Νοήματα του Απολυτικίου

«Σήμερον τῆς σωτηρίας ἡμῶν τὸ κεφάλαιον, καὶ τοῦ ἀπ' αἰῶνος μυστηρίου ἡ φανέρωσις· ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, Υἱὸς τῆς Παρθένου γίνεται, καὶ Γαβριὴλ τὴν χάριν εὐαγγελίζεται. Διὸ καὶ ἡμεῖς σὺν αὐτῷ, τῇ Θεοτόκῳ βοήσωμεν· Χαῖρε Κεχαριτωμένη, ὁ Κύριος μετὰ σοῦ»

"Σήμερον της σωτηρίας ημών το Κεφάλαιον", ψάλλει ο υμνωδός. Σήμερα, ανοίγει το πλέον μνημειώδες, κοσμοσωτήριο και κοσμοϊστορικό Κεφάλαιο στην ιστορία της ανθρωπότητας: Το Κεφάλαιο της Σωτηρίας του κόσμου! Και το «σήμερον» αυτό που προπορεύεται «της σωτηρίας», υποδηλώνει μεν την αφετηρία της, αντανακλά όμως δε και το αιώνιο προσκλητήριο για την Βασιλεία του Θεού στον καθένα από εμάς, το οποίο εκδίδεται στο καθημερινό μας «σήμερα»!
Με άλλα λόγια, η σωτηρία της ψυχής μας δεν είναι κάτι που αφορά το αύριο, ή που έχει να κάνει πάντα με όσα πράξαμε στο χθες. Το σήμερα είναι αυτό που μας καθορίζει και που μας ανυψώνει ή μας καταβαραθρώνει στα μάτια του Θεού. Η κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε στο κάθε «σήμερα» της ζωής μας, αυτή είναι που θα μας σώσει ή που θα μας καταδικάσει, από τη στιγμή που κάποιο από όλα τα επόμενα «σήμερα» της επίγειας ζωής μας, θα είναι και το τελευταίο.

"Σήμερον" λοιπόν, ταυτόχρονα με το Κεφάλαιο της Σωτηρίας που ανοίγει, γίνεται ορατή πραγματικότητα "και το απ’αιώνος μυστήριο", αυτό που εδώ και αιώνες, παρέμενε αφανέρωτο μπροστά στα μάτια των γενεών που πέρασαν. Αυτό που προφητεύτηκε από τους Μεσσιανικούς Προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης, και όχι μόνο, αφού σε διάφορα μέρη του κόσμου υπήρξαν άνθρωποι φωτισμένοι από τον Αληθινό Θεό, οι οποίοι μίλησαν για του Θεού τον "Απεσταλμένο" και την έλευσή Του! Για παράδειγμα, στην Αρχαία Ελλάδα, έχουμε τον Σωκράτη, που όπως μας διασώζει ο Πλάτωνας, προείπε στον Αλκιβιάδη: «Αναμένουμε, πότε εξ ουρανού θα έρθει απεσταλμένος και θα μας διδάξει.... και ελπίζουμε, ότι η (παρά της θείας χάριτος) ημέρα της αποστολής εκείνης, δεν θα αργήσει πολύ» (Πλάτων, Αλκιβιάδης Β΄, ιγ΄- ιδ΄).

"Σήμερον", λοιπόν, γίνεται και η φανέρωση του μυστηρίου. Ο Δημιουργός των πάντων, σπλαχνίζεται το τελειότερο πλάσμα Του και σπεύδει να κατοικήσει στη μήτρα της Παρθένου. Η εκπλήρωση της υπόσχεσης του Θεού, που δόθηκε μετά την πτώση του Αδάμ και της Εύας στην αμαρτία, η προαιώνια βούληση του Θεού για τη σωτηρία του κόσμου, παίρνει σάρκα και οστά!

"Ο Υιός του Θεού, υιός της Παρθένου γίνεται". Ο Κύριος των όλων προσλαμβάνει τη μορφή του δούλου, ταπεινώνεται, χωρίς να εγκαταλείψει την Ύψιστη θέση Του, για να εξυψώσει τον ταπεινό άνθρωπο! Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, το Δεύτερο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, αποστέλλεται από τον ουράνιο Πατέρα και γίνεται ο υιός της Παρθένου.
Και ο Αρχάγγελος Γαβριήλ, ο άγγελος εκείνος που μαζί με τον Αρχάγγελο Μιχαήλ, έχουν προσφέρει μεγάλες ευεργεσίες στο ανθρώπινο γένος ανά τους αιώνες, είναι και πάλι παρών για να εξαγγείλει χαρμόσυνα στην Παναγία μας την χάρη αυτή του Θεού.

Για τον λόγο αυτό, για το τεράστιο (όσο και μοναδικό στα χρονικά) χαρμόσυνο αυτό γεγονός της σαρκώσεως του Θεού Λόγου, εξαιτίας του οποίου θα ανατείλει η σωτηρία όλων των ανθρώπων που έζησαν, αλλά και που πρόκειται να ζήσουν, μέχρι την Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου μας, ο υμνωδός μας καλεί να φωνάξουμε κι εμείς δυνατά, μαζί με τον Αρχάγγελο, προς την Θεοτόκο, το "χαίρε Κεχαριτωμένη, ο Κύριος μετά σου"! Χαίρε, εσύ που είσαι γεμάτη από τη Χάρη του Θεού. Ο Κύριος, είναι μαζί σου.

πηγή