ΤΟΥ ΦΛΕΣΣΑ Η ΜΑΝΑ ΚΑΘΕΤΑΙ

Το τραγούδι "Του Φλέσσα η μάνα" είναι ένα πολύ παλιό ηρωικό δημοτικό τραγούδι. Αναφέρεται στον Γρηγόριο Δικαίο, γνωστό ως Παπαφλέσσα και εξιστορεί τα γεγονότα που συνδέονται με τη μάχη στο Μανιάκι και το θάνατο του. Μιλάει για τη μάνα του Παπαφλέσσα, το χωριό του την Πολιανή και άλλα γεωγραφικά στοιχεία της ευρύτερης περιοχής όπως τα Κοντοβούνια, τα Σουλιμοχώρια, το Νιόκαστρο και το Μανιάκι. Να πούμε ότι το ηρωικό τραγούδι αυτό ακολουθεί αργό ρυθμό, θλιμμένο που τονίζει τα λόγια του, όμως δε θυμίζει καθόλου μοιρολόι.

Οι στίχοι του τραγουδιού όπως και στα περισσότερα παραδοσιακά τραγούδια υπάρχουν σε διάφορες παραλλαγές. Παρακάτω βλέπουμε μια εκδοχή μακροσκελή:

Του Φλέσσα η μάνα κάθεται στης Πολιανής την ράχη,
τα Κοντοβούνια αγνάντευε και τα πουλιά ρωτάει:

- Πουλάκια μ’ κι αηδονάκια μου, που ‘ρχεσθε στον αέρα,
μην είδατε το στρατηγό, τον Φλέσσα αρχιμανδρίτη;
- Στα Κοντοβούνια πέρασε και στα Σουλιμοχώρια,
και παλληκάρια μάζωνε όλους Κοντοβουνίσιους.
τα μάζωξε, τα σύναξε τα ‘καμε τρεις χιλιάδες.
Κάθονταν και τ’ αρμήνενε σαν μάνα σαν πατέρας:
- Εμπρός, εμπρός, μωρέ παιδιά, στο Νιόκαστρο να πάμε,
να κάμωμ’ έναν πόλεμο με τούς στραβαραπάδες
κι αν δεν σας ντύσω μ ά λ α μ α, Φλέσσα να μην με πούνε.
Και ο Κεφάλας τώλεγε, και ο Κεφάλας λέγει:
- Τού Μισιριού η Αραπιά στο Νιόκαστρο είν’ φερμένη
- Σιώπα, Κεφάλα, μην το λες, και μην το κουβεντιάζης,
να μην τ’ ακούσ’ η Διοίκησις, λουφέδες δεν μας στείλη,
να μην τ’ ακούσουν τα ο ρ δ ι ά, μ ε ν τ ά τ ι δεν ελθούνε
να μην τ’ ακούσουν τα παιδιά, και τα λιγοκαρδίσης.
Ακόμη λόγος έστεκε και συτυχιά κρατιέται,
κι η Αραπιά τους έζωσε μια κoσαργιά χιλιάδες.
- Άϊντε, παιδιά, να πιάσωμε στο Ερημομανιάκι.
Κι αρχίσανε τον πόλεμο απ’ την αυγή ως το βράδυ.
Μπραϊμης βάνει την φωνή, λέγει του παπά Φλέσσα.
- Εύγα, Φλέσσα, προσκύνησε με ούλο σου τ’ ασκέρι.
- Δεν σε φοβούμ’ Μπραήμ πασά, στο νουν μου δεν σε βάνω
κι εμέ μ ε ν τ ά τ ι μώρχονται οι Κολοκοτρωναίοι
Και στα ταμπούρια πέσανε αυτοί οι Αραπάδες
Ο Φλέσσας βάνει μια φωνή και λέγει των στρατιωτών του
- Τώρα παιδιά θα σας ειδώ αν είστε παλληκάρια.
Και τα σπαθιά τραβήξανε και κάμνουν το γιουρούσι.
Μια μπαταριά του ρίξανε πικρή φαρμακωμένη.

 http://papaflessas.informe.com/blog/