Στους γονείς που στάθηκαν δίπλα στα παιδιά τους παρά την ''αποτυχία'' τους...συγχαρητήρια.

Στους γονείς που στάθηκαν δίπλα στα παιδιά τους και τώρα τα καμαρώνουν για την επιτυχία τους· μα πιο πολύ στους γονείς που στέκονται δίπλα στα παιδιά τους και τώρα και πάντοτε και τα καμαρώνουν παρά την αποτυχία τους...συγχαρητήρια.

Συγχαρητήρια για την διάκρισή σας, για την συγκατάβασή σας, για την ανεκτικότητά σας, για την άδολη αγάπη σας.

Συγχαρητήρια στους γονείς που κατάλαβαν ότι το παιδί τους, τους χρειάζεται ειδικά τότε που η "αποτυχία" του μαυρίζει το νου και την καρδιά του. Συγχαρητήρια στους γονείς που δεν κουνάνε επιδεικτικά το χέρι στο παιδί τους κρίνοντας όλη του την ζωή από μία "αποτυχία".

Γιατί αποτυχία τελικά είναι να σταυρώνεις αυτούς που αγαπάς με την σκληρότητα της αυθεντίας και του αλάθητου· δηλώνοντας μάλιστα στο τέλος "εγώ σε αγαπώ γι'αυτό και στα λέγω". Όταν ο άλλος είναι πληγωμένος, άφησέ τον. Μην του πειράζεις την πληγή, μην του θυμίζεις τα λάθη του. Ειδικά στο παιδί σου.

Η μεγαλύτερη επιτυχία των γονέων δεν είναι να βγάλουνε σπουδαγμένα παιδιά, αλλά ανθρώπους που είναι έτοιμοι να σηκώσουν τον σταυρό του πλησίον τους, που είναι έτοιμοι να σταυρωθούν για τους άλλους εάν χρειαστεί.
Και αυτό θα το διδαχθούν από τους γονείς.
Είναι εύκολο να κρίνεις το παιδί σου. Εύκολο να το τιμωρήσεις. Δύσκολο να το κατανοήσεις. Δύσκολο να ακούσεις αυτό που έχει να σου πει.

Εάν λες ότι αγαπάς το παιδί σου μοιάζεις με τον Θεό Πατέρα, με την Μάνα Παναγιά. Αναλογίσου λοιπόν, πόσες φορές ο Θεός και η Παναγιά σε αγκάλιασαν στην αποτυχία της αμαρτίας σου, πόσες φορές σε συγχώρεσαν;

Άσε τον κόσμο να λέγει για τους γονείς των "αποτυχημένων" παιδιών. Ο κόσμος πάντα θα κουτσομπολεύει πάνω στην θλίψη και στην δοκιμασία των ανθρώπων.
Εγώ πάντως θα μιλώ για τον πατέρα και την μάνα που σκούπισαν τα δάκρυα από τα μάτια των παιδιών τους, τα φίλησαν στο μέτωπο και τα διαβεβαίωσαν "μην στεναχωριέστε, εδώ είναι ο μπαμπάς και η μαμά".

π.Paulos Papadopoulos