Πολύτεκνη ελπίδα..!

Του Δημήτρη Γ.Μεταλληνού,εφημερίδα «Κέρκυρα Σήμερα».

Βιώνουμε μια δεκάχρονη κρίση, η οποία αντί να εκτονώνεται θεριεύει. Δεν είναι, όμως, η πρώτη φορά. Διαθέτουμε, τουλάχιστον, Εθνικό Όραμα; Διαθέτουμε Εθνικό Σχέδιο, για την Ελλάδα των επόμενων γενεών;

Ας επισκεφθούμε έναν άλλο ιστορικό λαό, που κατά τις προηγούμενες τρεις δεκαετίες πέρασε από την εθνική καταστροφή στην εθνική αναγέννηση. Μιλώ για τον ρωσικό λαό στη σύγχρονη μετακομμουνιστική περίοδό του.

Έναν Ορθόδοξο λαό στη συντριπτική του πλειονοψηφία, που έχει μάθει από τα λάθη του παρελθόντος να διεκδικεί - μέσα από το περήφανο εθνικά παρόν του - ένα λαμπρό και ένδοξο μέλλον. Αλήθεια, δεν αντιμετωπίζει οικονομικές δυσκολίες ο ρωσικός λαός; Δεν βιώνει την παγκόσμια οικονομική κρίση; Ασφαλώς και έχει απολέσει την (οικονομική) ποσότητα, αλλά διαθέτει πνευματική ποιότητα, που διαμορφώνεται από τα ανάλογα υψηλά πρότυπα, που προσφέρονται στον λαό και ιδιαίτερα στους νέους μέσω της παιδείας και των ΜΜΕ.

Στο πνεύμα αυτό ο ρώσος ηγέτης Β. Πούτιν, κατά την Παγκόσμια Ημέρα για τα παιδιά (!), παρέθεσε γεύμα στο Κρεμλίνο και βράβευσε (υπερ)πολύτεκνες οικογένειες, ενισχύοντας με τον τρόπο αυτό το «Τάγμα της Δόξας της Οικογένειας». Αξίζει να βρείτε στο διαδίκτυο την ομιλία του προς τους πολύτεκνους συμπατριώτες του και να συγκινηθείτε ή να … μειδιάσετε, ανάλογα με τις πνευματικές προϋποθέσεις που ο καθένας μας διαθέτει. 

Καταθέτω ενδεικτικά ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα:
«…Οικογένειες σαν τις δικές σας, μεγάλες και γεμάτες γενναιόδωρη γονική αγάπη, ενσωματώνουν αιώνες παραδόσεων ενσυναίσθησης και καλοσύνης, αποδεικνύοντας μέσω του παραδείγματός τους, ότι δεν υπάρχουν εμπόδια για την επιθυμία να ενεργήσετε εποικοδομητικά και να κάνετε το καλό προσφέροντας φωτεινά παραδείγματα σε όσους θέλουν να σας ακολουθήσουν. Η φροντίδα των παιδιών και η παροχή βοήθειας για την πλήρη ανάπτυξη των ικανοτήτων τους είναι ένα από τα βασικά κίνητρα που προωθούν τους ανθρώπους, τις οικογένειες και την κοινωνία εν γένει…».

 Διαβάζοντας τα λόγια του ρώσου ηγέτη, σκεφτόμουν τις δικές μας αντιοικογενειακές πολιτικές και τα σαθρά πρότυπα, που προβάλλονται κατά κόρον από τα ΜΜΕ. Παιδοκτόνοι, πατροκτόνοι, συζυγοκτόνοι, εξωσυζυγικές σχέσεις, σεξουαλική ενδοοικογενειακή κακοποίηση, παιδεραστές, ενδοοικογενειακές συγκρούσεις, διαζύγια κι άλλες οικογενειακές ανωμαλίες. Η εν λόγω αρνητική προβολή έχει ως συνέπεια τη διασπορά φόβου, ιδιαίτερα προς τους νέους, οι οποίοι εκπαιδεύονται μέσα από αντιπρότυπα. Γιατί, να μην προβάλλονται ταυτόχρονα και με μεγαλύτερη ένταση τα υγιή πρότυπα, δηλ. (όμορφες) οικογένειες που αγωνίζονται μέσα σε μια προβληματική κοινωνία, να περισώσουν την οικογενειακή συνοχή και ευτυχία; Διότι υπάρχουν πολλές ευλογημένες οικογένειες, που αντιμετωπίζουν ενωμένες τον οικονομικό και πνευματικό πόλεμο. Τεκμηριώνεται, μάλιστα, ιστορικά, ότι αυτές οι οικογένειες τελικά διαμορφώνουν το κοινωνικό μας μέλλον, αντίθετα από τους εγωπαθείς και μοναχικούς αποδομητές της…