...η σοφία του κόσμου εκείνου ήταν μια ολοφάνερη μωρία και πνευματική τύφλωση

 Αυτή την αλήθεια υπογραμμίζει στις Επιστολές του κι ο απόστολος Παύλος, τονίζοντας ότι ολόκληρη η ανθρωπότητα των ημερών του -εθνικός και ιουδαϊκός κόσμος- βρίσκονταν κάτω από την «οργήν του Θεού»(Ρωμ. α'18).

  Διότι αυτά που έπρεπε να οδηγούν στο Θεό- οι φυσικές δυνάμεις, ο ουρανός, ο ήλιος, η σελήνη, τα αστέρια, τα ζώα, τα έργα της Τέχνης και του Πνεύματος, οι άρχοντες, ο αυτοκράτορας- θεοποιήθηκαν. Κι οι λογικοί άνθρωποι γονάτισαν και τα λάτρευσαν! Τα Ελευσίνια Μυστήρια με τις απαίσιες αισθησιακές τελετές τους και τις αναίσχυντες παρελάσεις τους· οι αιγυπτιακοί ναοί με τα αποκρουστικά κυνοκέφαλα και ψαροκέφαλα τέρατα τους· η χθόνια θεά της Μ.Ασίας με τους εκατό μαστούς· οι στήλες στη Συρία με τις ανήθικες παραστάσεις· η θεοποίηση και τα ιερά μνημεία του Άπιος, όλα αυτά βεβαιώνουν πως η σοφία του κόσμου εκείνου ήταν μια ολοφάνερη μωρία και πνευματική τύφλωση.

Νικ.Π.Βασιλειάδη, Νεοειδωλολατρία, το σύγχρονο προσωπείο του Αντιχρίστου. Εκδ., "Ο Σωτήρ" Αθήναι 2014, σελ.135-136

πηγή