«Οἱ Ἅγιοι Θεοπάτορες, μετά ἀπό θερμή προσευχή στον Θεό να τους χαρίσει παιδί, συνῆλθαν ὄχι ἀπό σαρκική ἐπιθυμία, ἀλλά ἀπό ὑπακοή στον Θεό»(Ὅσιος Παΐσιος)

-Γέροντα, πέστε μᾶς γιὰ τὸν Ἅγιο Ἰωακεὶμ καὶ τὴν Ἁγία Ἄννα, τοὺς Θεοπάτορες. Κάποτε κάτι ἀρχίσατε νὰ μᾶς λέτε.
- Ἀπὸ μικρὸς εἶχα σὲ μεγάλη εὐλάβεια τοὺς Ἁγίους Θεοπάτορες. Μάλιστα εἶχα πεῖ σὲ κάποιον ὅτι, ὅταν μὲ κάνουν καλόγερο, θὰ ἤθελα νὰ μοῦ δώσουν τὸ ὄνομα Ἰωακείμ. Πόσα ὀφείλουμε σ’ αὐτούς! Οἱ Ἅγιοι Ἰωακεὶμ καὶ Ἄννα εἶναι τὸ ἀπαθέστερο (δηλαδὴ χωρὶς διαβλητὰ πάθη) ἀνδρόγυνο ποὺ ὑπῆρξε ποτέ. Δὲν εἶχαν καθόλου σαρκικὸ φρόνημα. Ὁ Θεὸς ἔτσι ἔπλασε τὸν ἄνθρωπο καὶ ἔτσι ἤθελε νὰ γεννιοῦνται οἱ ἄνθρωποι, ἀπαθῶς. Ἄλλα μετὰ τὴν πτώση μπῆκε τὸ πάθος στὴν σχέση ἀνάμεσα στὸν ἄνδρα καὶ στὴν γυναίκα. Μόλις βρέθηκε ἕνα ἀπαθὲς ἀνδρόγυνο, ὅπως ἔπλασε ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπο καὶ ὅπως ἤθελε νὰ γεννιοῦνται οἱ ἄνθρωποι, γεννήθηκε ἡ Παναγία, αὐτὸ τὸ ἁγνὸ πλάσμα, καὶ στὴν συνέχεια σαρκώθηκε ὁ Χριστός. 
Μοῦ λέει ὁ λογισμὸς ὅτι θὰ κατέβαινε καὶ νωρίτερα ὁ Χριστὸς στὴν γῆ, ἂν ὑπῆρχε ἕνα ἁγνὸ ζευγάρι, ὅπως ἦταν οἱ Ἅγιοι Ἰωακεὶμ καὶ Ἄννα. Οἱ Ρωμαιοκαθολικοὶ φθάνουν στὴν πλάνη καὶ πιστεύουν, δῆθεν ἀπὸ εὐλάβεια, ὅτι ἡ Παναγία γεννήθηκε χωρὶς νὰ ἔχει τὸ προπατορικὸ ἁμάρτημα. Ἐνῶ ἡ Παναγία δὲν ἦταν ἀπαλλαγμένη ἀπὸ τὸ προπατορικὸ ἁμάρτημα, ἀλλὰ γεννήθηκε ὅπως ἤθελε ὁ Θεὸς νὰ γεννιοῦνται οἱ ἄνθρωποι μετὰ τὴν δημιουργία. Ἦταν παναγνὴ [1] , γιατί ἡ σύλληψή Της ἔγινε χωρὶς ἡδονή. Οἱ Ἅγιοι Θεοπάτορες, μετὰ ἀπὸ θερμὴ προσευχὴ στὸν Θεὸ νὰ τοὺς χαρίσει παιδί, συνῆλθαν ὄχι ἀπὸ σαρκικὴ ἐπιθυμία, ἀλλὰ ἀπὸ ὑπακοὴ στὸν Θεό. Αὐτὸ τὸ γεγονὸς τὸ εἶχα ζήσει στὸ Σινὰ [2].

[1] Ἡ Θεοτόκος γεννήθηκε κατὰ φυσικὸ τρόπο καὶ ὄχι παρθενικῶς. «Ἦταν παναγνή», γιατί, ὅπως γράφει καὶ ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνὸς στὸν Λόγο τοῦ «Εἰς τὸ Γενέσιον τῆς Ὑπεραγίας Δεσποίνης ἠμῶν Θεοτόκου καὶ Ἀειπαρθένου Μαρίας», συνελήφθη «σωφρόνως» (βλ. PG 96,669A), ἀλλὰ καὶ αὔξησε μὲ τὸν ἀγώνα τῆς τὴν ἁγιότητα ποὺ ἔλαβε ἀπὸ τοὺς γονεῖς της, ἀποκρούοντας «πάντα λογισμὸν περιττὸν καὶ ψυχοβλαβῆ πρὶν γεύσασθαι» (αὐτόθι 676Β).

[2] Ὁ Γέροντας ἀσκήτεψε στὸ Σινά, στὸ ἀσκητήριο τῶν Ἁγίων Ἐπιστήμης καὶ Γαλακτίωνος, ἀπὸ τὸ 1962 μέχρι τὸ 1964. Τὸ γεγονὸς αὐτὸ δὲν μᾶς τὸ ἀπεκάλυψε.

Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου, Λόγοι Δ΄, Οἰκογενειακὴ Ζωή, ἔκδ. Ἱερὸν Ἡσυχαστήριον "Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης ὁ Θεολόγος", Σουρωτὴ Θεσσαλονίκης, 2007, σέλ. 61-62.

πηγή/αντιγραφή