Δημήτριος Παναγόπουλος- Ἱεροκήρυκας
Διότι ἡ σωτηρία εἶναι ἀποκλειστικὰ ζήτημα συγγενείας μὲ τὸν Θεό. Αὐτὴ ἡ συγγένεια παρέχεται μὲ τὴν Θεία Κοινωνία. Αὐτὸ δὲν σημαίνει ὅτι ὅσοι κοινωνοῦν πρόκειται νὰ σωθοῦν, διότι ἐξαρτᾶται καὶ μὲ τί φρόνημα προσέρχεται κάποιος νὰ.... κοινωνήσει. Διότι καὶ οἱ ἱερεῖς κοινωνοῦν κάθε μέρα, ἀλλὰ οἱ περισσότεροι εἶναι στὴν κόλαση.
Ἡ Θεία Κοινωνία παρέχει προϋποθέσεις σωτηρίας.
Ὁ Χριστιανὸς πρέπει νὰ προσέρχεται στὴν Θεία Κοινωνία μὲ τὸ ἑξῆς φρόνημα: «Κύριε, παρότι κοινωνῶ ἀναξίως, προσέρχομαι γιὰ νὰ μὴ μὲ ''φάει'' ὁ διάβολος καὶ ἂν θέλεις, μὲ σώζεις».
"Διότι καὶ οἱ ἱερεῖς κοινωνοῦν κάθε μέρα, ἀλλὰ οἱ περισσότεροι εἶναι στὴν κόλαση."
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ήξερε κι από χθες...; Ας σοβαρευτούμε και λίγο...Δεν καταλαβαίνω γιατί ο Παναγόπουλος διαρκώς παρουσίαζε δικές του επινοήσεις και χοντράδες τάχα εκφράζοντας την Εκκλησία εν γένει. Οι ομιλίες του βρίθουν από τέτοιες αδιάκριτες κι ανακριβείς (τάχα ψυχοφελείς) φανφάρες και λεονταρισμούς, και φαίνεται να μονωπολεί αυτή την "πρωτοτυπία".
Τις πλάνες για την συμμετοχή μας στο μυστήριο της Θείας Κοινωνίας, τις έχει αποκαλύψει ο Αγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης στό βιβλίο ΄’Περί τής Συνεχούς Θείας Μεταλήψεως΄΄- σελ.211-
Διαγραφή- Αν οί αίρετικοί πρόσεχαν τίς Θείες Γραφές, δέ θά άκολουθούσαν
εκείνους τούς πρώτους αίρεσιάρχες γιά νά συναφανισθούν
κατόπιν μαζί τούς. ’Ο πολυμήχανος διάβολος έσπειρε σ’αύτούς
διάφορες αίρέσεις καί τούς στέρησε ανάμεσα στ’άλλα καί
από τό άγιο Βάπτισμα.’Εμας πάλι τούς ’Ορθοδόξους προσπαθεί νά
μάς κάνει νά χαθούμε απομακρύνοντάς μάς από τή
συνεχή θεία Κοινώνία. Καί άφού δέν μπόρεσε νά μάς σαλεύσει
άπ’τό άγιο Βάπτισμα μηχανεύετε νά μάς θανατώσει με
άλλο τρόπο.Καί μήν τυχόν νομίζετε ότι τό ένα έχει καμία διαφορά
από τό άλλο. ’Ο Κύριός μάς άποφάσισε εξίσου, όπως
είπαμε, καί για τά δύο. Καμία διαφορά δέν υπάρχει ανάμεσα στό
νά μήν γεννηθεί κάποιος καθόλου καί στό νά πεθάνει
από τήν πείνα αφού γεννηθεί.’Ετσι καί εμείς αναγεννιόμαστε
βέβαια με τό θείο Βάπτισμα. ’Αν όμως ύστερα δέν τραφούμε
μέ τή συχνή Θεία Κοινωνία καί δέ ζήσουμε τήν πνευματική ζωή,
πάλι θά πεθάνουμε από τήν πείνα τής χάριτος καί θά πέσουμε σέ
πάθη χειρότερα σχεδόν καί από αύτούς τούς αβάπτιστούς.
Είναι αδύνατον κάποιος νά μήν αγαπηθεί από τό Χριστό καί νά μήν
αγαπήσει τό Χριστό,όταν συνεχώς κοινωνεί..σελ. 112
Αποσπάσματα ομιλιών περί Θείας Κοινωνίας Δημητρίου Παναγοπούλου:
https://youtu.be/DFaVo6igdB8
Μακαρι να ελεγε ψεματα για τους ιερεις ο μακαριστος αλλα αυτοι ειναι η αιτια που ειναι αδειες οι εκκλησιες σε σχεση με τον πληθυσμο παντα
ΔιαγραφήΤι θα πουνε στον Κυριο εγω εχω τοσα λευτα τοσα σπιτια τοσες ευλογειες!!!
Η αληθεια θα λαμψη και θα τους τσουξη
Καλη μετανεια σε ολους!!!
Το ψαρι απο το κεφαλι βρωμαει
Εν τη ρύμει του προφορικού λόγου μπορεί να ξεφεύγουν και κάποια πράγματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Παναγόπουλος είχε εκκλησιαστικό φρόνημα και ο λόγος του απέβλεπε στην ουσιαστική ένταξη των εν πολλοίς ακατήχητων και μόνο τυπικά Χριστιανών στην Εκκλησία και στην έμπνευση σε αυτούς φρονήματος μετανοίας. Είχε διείσδυση σε δύσκολα ακροατήρια, λόγω του αρρενωπού, ευθύβολου, επίκαιρου και καταληπτού λόγου του. Βεβαίως, για να δικαιώσω εν μέρει και τον πρώτο σχολιαστή, με εξέπληξε και εμένα η επίμαχη φράση. Ίσως κάτι να παρέπεσε στη μαγνητοφώνηση.
Γιάννης Ιωαννίδης