Άλλα να πάω για να ακούω επί δύο ή τρεις ώρες επαίνους και κολακείες, ε, όχι!»

Κάποιος Μητροπολίτης συνήθιζε κάθε χρόνο να καλή σε γεύμα τους Εφημέριους μαζί με τα μέλη των Εκκλησιαστικών Συμβουλίων της έδρας της Μητροπόλεως.

 Κατά τα γεύματα αυτά γινόταν από τον Επίσκοπο «Έκθεση των Πεπραγμένων» από αυτόν «εν τη Ιερά Μητροπόλει» και ακολουθούσε άφθονο «λιβάνισμα» από τους παριστάμενους, από τους οποίους κάποιοι, σημειωτέον, αποχωρώντας ελεεινολογούσαν τους εαυτούς των —για τα εγκώμια— και τον Επίσκοπο — για τις αφόρητες περιαυτολογίες.

  Το σωτήριο λοιπόν έτος ..., ο π. Ιωήλ βρέθηκε στην έδρα της Μητροπόλεως εκείνης και κλήθηκε εγγράφως από τον Επίσκοπο, με τον όποιο γνωριζόταν από χρόνια, στο εν λόγω γεύμα.

  Ο π. Ιωήλ, αφού πληροφορήθηκε από κάποιο Ιερέα τι ακριβώς συνέβαινε κάθε χρόνο σ' αυτά τα γεύματα, απάντησε εγγράφως:

 «Σεβασμιότατε,ευχαριστώ θερμά για την πρόσκλησή Σας να παραστώ στο γεύμα Σας και να ακούσω την «Έκθεση των Πεπραγμένων» Σας. Επιτρέψτε μου όμως να μην έλθω, διότι σε γεύματα τέτοιας φύσεως πλήττω»!  (Και «ο ακηκοώς μεμαρτύρηκε και αληθινή εστίν ή μαρτυρία αυτού...»). 

Δικαιολογώντας δε σε κάποιο φίλο του αυτή την απάντηση, έλεγε: «Να επρόκειτο, κατά το γεύμα, να πούμε δύο ωφέλιμες σκέψεις από τη Γραφή ή τους Πατέρες, να πάω με όλη μου την ψυχή. Άλλα να πάω για να ακούω επί δύο ή τρεις ώρες επαίνους και κολακείες, ε, όχι!»

''Ανέκδοτα Ιωήλ Γιαννακόπουλου''

π.Επιφάνιος Ι. Θεοδωρόπουλος,

Ιερόν Ησυχαστήριον Κεχαριτωμένης Θεοτόκου Τροιζήνος