«Νεφέλη κούφη»

«Νεφέλη κούφη», εκεί πάνω από τον Άθωνα!

Μλά από τις λυρικές και γραφικές εκφράσεις και παρομοιώσεις στον αριστουργηματικό Ακάθιστο Ύμνο για το υπερευλογημένο πρόσωπο της Υπεραγίας Θεοτόκου !

 «Ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσα είναι η περίφραση «νεφέλη κούφη» με την οποία ο υμνογράφος χαρακτηρίζει την Ανύμφευτη Θεονύμφη Μητέρα του Θεανθρώπου υπογραμμίζοντας το απερινόητο μυστήριο της Θείας ενσαρκώσεως και ενανθρωπήσεως του Μονογενούς Υιού και Λόγου του Θεού υπό της ασπόρως και απειράνδρως τεκούσης Θεοτόκου, η οποία και προ και μετά τόκον παραμένει Παρθένος, αληθώς Αειπάρθενος. 

 Ο πατήρ Επιφάνιος με παλαιοδιαθηκική αγιογραφική αναγωγική τεκμηρίωση ερμηνεύει την περίφραση «νεφέλη κούφη» επισημαίνοντας ότι: «Ο Προφήτης Ησαΐας (ιθ΄, 1) είδεν εν οράματι, ότι ο Κύριος «κάθηται επί νεφέλης κούφης και ήξει εις Αίγυπτον και σεισθήσεται τα χειροποίητα (είδωλα) Αιγύπτου από προσώπου αυτού». Και τούτο είναι προτύπωσις της Παναγίας. 

Αύτη εχρησίμευσεν ως «Νεφέλη κούφη», δηλαδή ελαφρά, τρόπον τινά εξαϋλωμένη, επί της οποίας καθήμενος «ήλθεν Ιησούς ο υπέρθεος» εις την γην, η οποία ήτο γεμάτη από είδωλα όπως η παλαιά Αίγυπτος, και κατέλυσε την πλάνην και το σκότος, οδήγησε δε προς το φως της αληθινής Θεογνωσίας τους ανθρώπους και έσωσεν αυτούς».

πηγή