Καπου εκεί σε μια διαδρομή στο Άγιο Όρος,συναντώ ένα γεροντάκι να διαβάζει ένα πνευματικό βιβλίο. Θελησα να του ζητήσω την ευχή του και να συνεχίσω την διαδρομή μου.
-Την ευχή σου γέροντα μου ,του είπα,σκύβω ευλαβικά να φιλήσω το χέρι του ,καθώς κρατούσε το κομποσκοίνι του.
-Την ευχή μου παιδί μου να΄χεις και ταυτόχρονα σκύβει και μου φιλά το χέρι μου. -Γέροντα ,τον ρωτώ ,γιατί με ασπάστηκες;δεν είμαι ιερέας,είπα.
-Παιδί μου ,μού απάντησε,μην ξεχνάς ότι αυτό το χέρι( το δικό μου) το'φτιαξε ο Θεός,είσαι αδελφός μου.
Εκεί κατάλαβα,γεμάτος συναισθήματα την διαφορά του Αγίου Όρους με τον έξω κόσμο. Ήταν όλα όσα ήθελα να δω.
vimaorthodoxias
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου