Έγίναμε όλοι ευσεβείς μόνο σ' ένα πράγμα, στο να κατηγορούμε τους άλλους ως ασεβείς.
Χρησιμοποιούμε ως δικαστάς μας τους άθεους, ρίχνουμε τα άγια στους σκύλους και πετούμε μπροστά στους χοίρους τα μαργαριτάρια, κοινολογώντας τα ιερά σε αυτιά και ψυχές ασεβών.
Εκτελούμε οι τρισάθλιοι ακριβώς τις επιθυμίες των εχθρών μας και δεν ντρεπόμαστε να ζούμε σε πλήρη άνηθικότητα.
Ξένοι εντελώς προς την πίστιν μας, σωστοί Μωαβΐται και Άμμανΐται, οι όποιοι ούτε επιτρέπονταν να πλησιάσουν την Εκκλησία του Κυρίου, ερευνούν και αλωνίζουν μέσα στα άγιώτατά μας.
Ανοίξαμε σ' όλους όχι τις πύλες της δικαιοσύνης, αλλά περάσματα εμπαιγμού καί αύθαδείας εναντίον αλλήλων κι είναι για μας άριστος, όχι εκείνος πού δεν έκστομίζει μάταιο λόγο από φόβο Θεοΰ, άλλα οποίος τύχει να είπη εναντίον του άλλου τις περισσότερες κατηγορίες, εϊτε ανοιχτά, εϊτε υπονοούμενα, οποίος δηλαδή δημιουργεί ζητήματα με τη γλώσσα του, ή για να το ποϋμε πιο σωστά, χύνει σαν φίδι δηλητήριο[...]
«Διώχνετε τον κόσμο από την Εκκλησία.»
ΑπάντησηΔιαγραφήΒαριά κουβέντα, Μεγάλη αλήθεια, αλλά και ευχής έργο.
Κουβέντα πολύ δημοφιλής. Ακόμα και ατάκα μπορεί να χαρακτηριστεί.
Μεγάλη αλήθεια, ναι. Αλλά δεν πρέπει να μας διαφεύγει το που, πότε, ποιος και σε ποιόν απευθύνεται. Γιατί όσο σωστές και αν είναι κάποιες συμβουλές πυρασφάλειας, δεν τις εκλαμβάνεις και τόσο σοβαρά αν τις δίνει ο Νέρωνας.
Όσο κι αν είσαι αντίθετος σε οποιοδήποτε πόλεμο, ποτέ δεν θα επικαλεστείς αντιπολεμικές δηλώσεις του Χίτλερ για να υποστηρίξεις αυτή σου την αντίθεση.
Όταν ήμουν νεωκόρος συνέβη το εξής, μία Μ. Παρασκευή. Είχαν έρθει στο Ιερό 7-8 παιδιά. Κάποια από αυτά ερχόταν κάθε Κυριακή και γιορτή. Άλλα σχεδόν μία φορά τον μήνα. Μετά από όλους ήρθε και κάποιος που τον έβλεπα για πρώτη φορά. Αμέσως μου είπε: «Σαν πολλοί δεν μαζευτήκαμε εδώ μέσα; Βγάλ’ τους έξω.»
Έτσι και με το θέμα του παρόντος κειμένου. Γιατί όσο κι αν είναι σωστή η τοποθέτηση: «Διώχνετε τον κόσμο από την Εκκλησία.» δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι κατά κανόνα ακούμε αυτήν την κουβέντα:
- Επειδή δεν δεχόμαστε τον κάθε νεωτερισμό στην Εκκλησία.
- Επειδή τολμάει κάποιος ιερέας ή λαϊκός να επικαλεστεί τους κανόνες της Εκκλησίας.
- Επειδή τολμάει κάποιος ιερέας ή λαϊκός να ζητήσει σεμνή ενδυμασία στον Ναό.
- Επειδή τολμάει κάποιος ιερέας ή λαϊκός να ζητήσει ευπρεπή συμπεριφορά μέσα στο Ναό.
- Επειδή τολμάει κάποιος ιερέας ή λαϊκός ζητήσει σεβασμό στον θεσμό της ιεροσύνης.
- Επειδή τολμάει κάποιος ιερέας ή λαϊκός να πει ότι κρατάει νηστεία.
- Επειδή τολμάει κάποιος ιερέας ή λαϊκός να συστήσει στις γυναίκες να κάθονται στην πλευρά των γυναικών, ή τουλάχιστον μόνο σε ένα κομμάτι από την πλευρά των αντρών.
- Επειδή τολμάει κάποιος ιερέας ή λαϊκός να πει κάτι που δεν μας αρέσει.
Κανένας από αυτούς δεν σκέφτεται ότι ίσως με την συμπεριφορά του διώχνει από την Εκκλησία τους γνήσιους Χριστιανούς. Αλλά πως είναι δυνατόν να σκεφτεί κάτι τέτοιο αφού θεωρεί ότι μόνο ο ίδιος είναι σωστός Χριστιανός!
Αλλά δεν περιορίζεται μόνο εκεί το όλο θέμα. Γιατί κατά μία έννοια, διώχνονται κάποιοι από την Εκκλησία. Αν είναι σωστοί Χριστιανοί όσο και αν διώχνονται δεν φεύγουν. Κάτι που το βλέπουμε σε πολλούς ανθρώπους γύρω μας. Όσο χάλια κι αν είναι η ομάδα σου, ακόμα κι αν πέσει κατηγορία, δεν την παρατάς. Για την ακρίβεια τότε είσαι αξιοθαύμαστος (ενώ το να επιμένεις και να υπομένεις τον άτυπο τίτλο: «Άνθρωπος της Εκκλησίας» θεωρείται ντροπή και άξιο απολογίας) που δεν την παρατάς. Όταν όλοι οι βουλευτές του κόμματος που υποστηρίζεις θεωρηθούν κακοί και άχρηστοι τότε εξακολουθείς να υποστηρίζεις το κόμμα ή για την ιδεολογία, ή για λόγους ευγνωμοσύνης, ή για άλλους λόγους. Έτσι και με την Εκκλησία. Αν πραγματικά θέλεις να μην φύγεις, δεν φεύγεις.
Αλλά αναλογιστήκαμε ότι το: «Διώχνετε τον κόσμο από την Εκκλησία.»
Αντί για κατηγορία είναι ευχής έργο;
Φυσικά δεν αναφέρομαι στον κόσμο ως ανθρώπους. Αναφέρομαι στο κοσμικό φρόνημα, το οποίο ονομάζεται «κόσμος» και στην Αγία Γραφή και από τους θεοφόρους Πατέρες της Εκκλησίας.