Απο την Εφημερίδα της Υδρας Απόλλων.
Αφιερωνεται στους συνεχιστές του έργου των <τυραννοκτονων>.
Σε οσους καθιστούν το ανοσιουργημα της δολοφονίας συνεχές.
Ὅταν ζοῦσαν εἰς ἡμέρας δουλικάς οἱ Ἀθηναῖοι,
Δύο ἥρωες γενναῖοι,
ὁ Ἁρμόδιος ὁ ἕνας , ἄλλος ὁ Ἀριστογεῖτων, Ἐκρυψαν μέ ταῖς μυρσίναις τό ἀθάνατο σπαθί τῶν
Καί τά σπλάγχνα τοῦ Τυράννου σπάραξαν εἰς τόν Ναόν.
Πέθαναν, μ’ ανδριάντας τιμάς ἔλαβαν Θεῶν.
Μιμητής τοῦ Ἁρμοδίου καί Ἀριστογεῖτων νέος.
Το φιλέκδικο σπαθί μου θα σκεπάσω μέ μυρσίνη.
Εἰς τόν Τύραννον θά πέσω…θά τόν σφάξω…καί γενναῖως Θά σφαγῶ καθώς ἐκεῖνοι.
Ἕνας πλάνος Κερκυραῖος νόμους, ὅρκους παραβαίνει,
Μέ τό μισθωτί τοῦ χέρι Ἕλληνας ἀλυσοδένει,
Καί τό αἷμα τῆς Ἑλλάδος μέ τά ὅπλα τῶν Ἑλλήνων
Σ΄ ἐμφυλίους στάσεις χύνων,
Τόν δεσποτικόν τοῦ θρόνον εἰς τούς τάφους μάς ὑψόνει, Καί κανείς ἀπ' τά δεσμά τῆς τήν πατρίδα δέ γλυτόνει Μιμητής τοῦ Ἁρμοδίου καί Ἀριστογεῖτων νέος.
Το φιλέκδικο σπαθί μου θα σκεπάσω μέ μυρσίνη.
Εἰς τόν Τύραννον θά πέσω…θά τόν σφάξω…καί γενναῖως Θά σφαγῶ καθώς ἐκεῖνοι.
Παντοῦ θρήνοι, ἐξορίαι Καί καταδρομαί κρυφαί.
Παντοῦ φόνοι, προδοσίαι, Καί τοῦ Σίλλα προγραφαί.
Εἰς βαρύν ζυγόν ὁ Ἕλληνας χρόνια τέσσαρα στενάζει,
Καί τάς δάφνας τοῦ μέ λύπην νά μαραίνωνται κυττάζει Μιμητής τοῦ Ἁρμοδίου καί Ἀριστογεῖτων νέος.
Το φιλέκδικο σπαθί μου θα σκεπάσω μέ μυρσίνη.
Εἰς τόν Τύραννον θά πέσω…θά τόν σφάξω…καί γενναῖως Θά σφαγῶ καθώς ἐκεῖνοι. ...........
Τρέμε, Τύραννε!...ἡ ὥρα τοῦ θανάτου σοῦ σημαίνει. Ἡ ὁργή τοῦ Ἐθνους ὅλου, ἡ ὁργή μοῦ σέ προσμένει.
Στόν ναόν ποῦ θά μολύνῃς τρέχω νά παραμονεύσω…
Τρέχω, τρέχω στοῦ Ὑψίστου τόν βωμόν νά σέ φονεύσω…
Ἔρχεται … τον προμηνυουν σαλπιγγες και μουσικη …
Ἔρχεται …τόν προπομπεύει μισθοφόρος φυλακή…
Μιμητής τοῦ Ἁρμοδίου καί τοῦ Ἀριστογεῖτων νεος,
Σκέπασε, Μαυρομιχάλη, τό σπαθί σοῦ μέ μυρσίνη,
Τόν προδότη τῆς Πατρίδος κτύπα, κτύπα, καί γενναῖως Πέθανε καθώς ἐκεῖνοι!»...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου