«Να πεθάνει η Ελλάδα για να ζήσουνε αυτοί;»

  Αυτός ο κυριούλης, προφανώς υποφέρει από κάποιας μορφής ψυχική διαταραχή. Εν τούτοις δεν πειράζει κανέναν. Γυρίζει, πάντα γελαστός, με το μηχανάκι του στους δρόμους της Αθήνας, με αποκούμπι της βασανισμένης του ύπαρξης ένα σταυρό και μια εικόνα της Παναγίας. Σε αυτά βρίσκει, ίσως, μια παροδική γαλήνη.
 Έκανε το λάθος και πέρασε από έναν δρόμο που διαδήλωναν «υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων» (το video που ανήρτησα εχθές). Και την ώρα που οι φερέλπιδες αυτοί νέοι εύχονταν δια συνθημάτων, να ψοφήσει η Ελλάδα για να ζήσουνε αυτοί, του επιτέθηκαν και του έσπασαν την εικόνα. Στωικά και αδιαμαρτύρητα, σήκωσε τη σπασμένη εικόνα και την έβαλε στο μηχανάκι του. Όρμησαν, του την άρπαξαν, του την έσκισαν.
Αναρωτήθηκα τι είναι αυτό που οδηγεί σε τέτοιες συμπεριφορές, τι είναι το σύνθημα που εύχεται θάνατο στην οικογένεια ως θεσμό και στην Ελλάδα (ως χώρας;;;!!!) Κάποιοι μου είπαν ότι δεν το καταλαβαίνω λόγω μικροαστικής προσέγγισης.
  Παρά τη μίζερη νοικοκυρίστικη προοπτική μου, μάλλον το κατάλαβα.

 «Να πεθάνει η Ελλάδα για να ζήσουνε αυτοί». 

Να πεθάνει ό,τι είναι αντίθετο, διαφορετικό, στον αντίποδα της δικής τους λογικής, για να ζήσουνε αυτοί. 

Να πεθάνει ό,τι δεν τους ανήκει, δεν το ελέγχουν, δεν το επηρεάζουν, για να ζήσουνε αυτοί. 

Και κυρίως να πεθάνει ό,τι δεν τους δίνει και πολύ σημασία, τους έχει γραμμένους, τους οδηγεί de facto στο περιθώριο της κοινωνικής ζωής, στην ομίχλη της αδιαφορίας, για να ζήσουνε αυτοί, μόνον αυτοί. Έτσι εξ αποτελέσματος θα αποκτήσουν μια κάποια αξία. Ελλείψει άλλων, ακόμα και του χαμογελαστού κυριούλη με το μοτοσακό, τον ένα σταυρό και τη μία εικόνα.
Η Χρυσή Αυγή διαλύθηκε ως κόμμα. Η ηγεσία της είναι στη φυλακή. Ο φασισμός όμως είναι εκεί έξω, γεμάτος μίσος έτοιμος να αντεπιτεθεί...ακόμα και ντυμένος πια Κοκκινοσκουφίτσα...

Sotiris Chinos