O Iερός Ναός του Αγίου Αθανασίου στη Θεσσαλονίκη έγινε ο τάφος πολλών Ελλήνων στην Τουρκοκρατία.

Από Katerina Tsotra ομάδα Άγνωστη Θεσσαλονίκη

Ο ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΘΑΝΑΣΊΟΥ ΣΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821
Η εκκλησία του Αγίου Αθανασίου βρίσκεται στο κέντρο της πόλης, νοτιοανατολικά του ναού της Αχειροποιήτου, στη συμβολή της οδού Εγνατίας με την οδό Σωκράτους.

 Όπως μαρτυρεί επιγραφή επάνω από τη νότια είσοδο του κτηρίου, ο ναός κτίστηκε το 1818. Πρόκειται για μία τρίκλιτη ξυλόστεγη βασιλική με γυναικωνίτη, αρχιτεκτονικός τύπος ευρύτατα διαδεδομένος στη Μακεδονία στα χρόνια της τουρκοκρατίας και ιδιαίτερα στον 19ο αιώνα.

Ένα από τα τραγικά γεγονότα όμως, της ελληνικής επανάστασης στη Θεσσαλονίκη, που συνδέεται με την εκκλησία, παραμένει άγνωστο στη συλλογική μνήμη της πόλης, είναι αυτό που συνέβη στην νεόχτιστη τότε (1818) εκκλησία του Αγίου Αθανασίου, στην Εγνατία.

Να πώς περιγράφει ο ιστορικός Απόστολος Βακαλόπουλος το δραματικό συμβάν: «Τραγικότερα ήταν εκείνα που συνέβησαν μέσα στην εκκλησία του Αγίου Αθανασίου. Εκεί, όπως και σε άλλες εκκλησίες, είχαν φυλακίσει οι Τούρκοι πολλούς Έλληνες. Οι περισσότεροί τους ήταν γριές, γέροι και παιδιά. Εκεί μέσα τους άφησαν χωρίς τροφή και νερό. Και όταν ύστερα από 40 μέρες άνοιξαν τις πόρτες, βρέθηκαν μπρος σ’ ένα φοβερό θέαμα: Καμιά εκατοστή πτώματα αποσυνθεμένα και καταφαγωμένα από τα ποντίκια ήταν ξαπλωμένα πάνω στις πλάκες. Τέτοια ήταν η δυσοσμία σε όλη τη συνοικία, ώστε οι κάτοικοι της περιοχής αναγκάστηκαν να απομακρυνθούν για μερικές μέρες από τα σπίτια τους…».